Graag trouwen
C. M. Chr. Rots - de Weger | 2 reacties | 24-08-2010| 17:00
Vraag
Wij zijn een jong stel en hebben al bijna vier jaar verkering. We studeren echter allebei nog. Waarschijnlijk kunnen we pas over drie jaar trouwen. Toch zouden we graag willen trouwen en een huis kopen, maar we kunnen geen hypotheek afsluiten. En een geschikt huurhuis is ook lastig te vinden. Ook de kosten voor een bruiloft komen er nog bij. Wie heeft er een tip voor ons? Alvast bedankt!
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Tja, je kunt wel van alles wíllen, maar dat gaat nu eenmaal niet. Je kunt óf je wensen aanpassen, óf flink gaan sparen, óf eens gaan praten met bijvoorbeeld je ouders/a.s. schoonouders. Een geslaagd huwelijk hangt niet af van een kortere of langere periode van verkering hebben, maar van de liefde die je voor elkaar voelt! Als een huis kopen c.q. huren -en daarbij ook nog een dure bruiloft- niet tot de financiële mogelijkheden behoort, moet je iets aan die financiën doen (of genoegen nemen met een klein huis, kamers,tweedehands meubelen of ‘sinaasappelkistjes’ en een trouwerij zónder alle poespas). Als studie op dit moment belangrijker is, dan zou ik nog maar een poosje wachten met trouwen… Liefde heeft óók te maken met keuzes én dus met het stellen van prioriteiten! Daarin kun je elkaar steunen als een van beiden het moeilijk vindt.
Succes!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Maak een keuze die bij jullie past. een verkering van 7 jaar is erg lang maar kan wel (spreek uit ervaring)
Als ik erg wanhopig was dacht ik; dit zal me later altijd bij blijven en een schaduw werpen op onze verkeringstijd, maar achteraf valt het wel mee. Ik gun het niemand maar soms kan het gewoon niet anders. En probeer dan wel ook van je verkeringstijd te genieten, die komt niet meer terug!
Misschien heb je ouders waarmee je hier goed over kunt praten. Misschien zijn er oplossingen? Voor ons was dat toen erg lastig en ik heb mezelf wel voorgenomen; als mijn kind(eren) later groot is/zijn, wil ik dit wel bespreekbaar houden...
