Geen gemeenschap door misbruik
drs. J(oke) Ronner-Wattel | 35 reacties | 30-06-2010| 14:00
Vraag
Wij zijn al een paar jaar gelukkig getrouwd en mogen dagelijks dankbaar leven in de drievoudigheid met de Heere. Wij hebben nog steeds geen gemeenschap gehad, omdat mijn vrouw in haar leven een aantal keren ernstig misbruikt is en deze intimiteit nog niet met mij wil delen. Ze is dan van mening dat ik met haar lichaam getrouwd ben en niet met haarzelf. Ik heb er altijd in toegestemd en aangegeven dat ik haar alle ruimte zou geven om zelf een beslissing te maken. De laatste tijd vind ik dit steeds moeilijker. Zeker omdat wij allebei erg graag kinderen willen krijgen, juist om ze op te voeden in de vreze en liefde van de Heere en ze dan net als Hanna over te geven aan Hem. Toch lijkt die toestemming van mijn vrouw voorlopig nog niet te komen en begint dit probleem langzaam tussen ons in te staan. Wat is hierin verstandig? Mijn vrouw wil geen hulp zoeken, omdat ze dat te confronterend vindt en omdat ze dan in haar ogen gedwongen wordt tot gemeenschap. Dagelijks leggen we dit in Gods handen, maar toch blijf dit een strijd voor ons. We hebben al heel veel over haar ervaringen en verleden gepraat. Mijn vrouw kan er vrijuit over spreken, want ze voelt zich geborgen en veilig bij mij. Ik vind het verstandig om van een deskundig iemand een proffessioneel antwoord te krijgen.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Je zit in een moeilijke situatie, waarvan je zegt dat die al enkele jaren bestaat. Je vrouw worstelt nog met de gevolgen van misbruik in haar jeugd. Begrijpelijk, want seksueel misbruik heeft bijna altijd ernstige gevolgen die iemand lang kunnen blijven achtervolgen. Maar weinig mensen zien kans de gevolgen te verwerken zonder proffesionele hulp. Je zegt dat je vrouw die intimiteit nog niet met je wilt delen. Dan is de vraag wanneer ze daar zonder hulp wel aan toe is. Mogelijk komt dat moment een keer, maar ik zou het je vrouw en jou gunnen dat zij hulp krijgt bij de verwerking.
Je vrouw zegt dat op het moment dat er gemeenschap zou zijn, jij met haaar lichaam bent getrouwd en niet met haarzelf. Mijns inziens klopt dat niet. Je bent helemaal met haar getrouwd, je kunt het lichaam daarvan niet los koppelen, juist omdat gemeenschap een plaats in het huwelijk heeft en niet “los verkrijgbaar”, dus buiten het huwelijk gehouden wordt.
Als deze situatie blijft bestaan, kan dit uiteindelijk een verwijdering van echtgenoten in het huwelijk veroorzaken. Je vrouw onthoudt je namelijk een belangrijk aspect van het huwelijk, gemeenschap, wel met een bijzondere en begrijpelijke reden, maar ook iets waar aan gewerkt kan en moet worden.
Als jullie hulpvrlening zouden zoeken, dan bestaat die hulpverlening uit twee gedeeltes. In het eerste gedeelte moet er bij je vrouw aan verwerking van het misbruik worden gewerkt. Dit gebeurt door middel van gesprekken, waarbij je vrouw ook zelf het tempo bepaalt. Ikzelf gebruik daar bijna altijd EMDR bij, een manier om relatief snel nare gebeurtenissen uit het verleden te verwerken.
Het tweede gedeelte van het hulpverleningstraject wordt gekeken op welke manier jullie intimiteit en vervolgens gemeenschap in jullie huwelijk een plaats kunnen en willen geven. Van gedwongen worden tot gemeenschap is geen sprake.
Ik hoop van harte dat jullie hier verder in komen!
Drs. Joke Ronner-Wattel
Dit artikel is beantwoord door
drs. J(oke) Ronner-Wattel
- Geboortedatum:26-06-1960
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerd Vrijgemaakt
- Woon/standplaats:-
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Joke Ronner is GZ-Psycholoog
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Maar ben je dan ook daadwerkelijk met elkaar verbonden als er geen gemeenschap plaatsvindt?
Dit lijkt meer op een huwelijk op grond van vriendschap regels.
Wel bijzonder, niet vooruit gegrepen op het huwelijk maar na gegrepen op het huwelijk????
Toen het misbruik er was was de vrouw machteloos en ontstond er een "haat"" tegen al het seksuele.
Nu KAN het zijn dat zij (onbewust misschien) de touwtjes in handen heeft wanneer iets op dit gebied wel of niet gebeurd.
Professionele hulp inroepen in onontkoombaar.
Ik als man zal niet zonder kunnen.
Veel sterkte toegewenst!
Probeer eerst maar eens oog te hebben voor de pijn en het verdriet van dit echtpaar.
Bid liever voor hen!!!
Veel sterkte meneer. ik vind u een geweldige man liefdevol en geduld en zelfverloochening. als jullie beiden er door Gods hulp en hulpverlening uit zijn, dan komen jullie er beslist sterker uit. ?HGr
Volgens mij is de vrouw nu aan zet.
Een moeilijke situatie. Goed dat je je vraag hier neerlegt, ook fijn om te lezen dat jullie het bij God brengen.
Mijn situatie is enigszins vergelijkbaar met de uwe. Al kan ik zeggen dat onze 'moeilijke tijd' achter ons ligt. En daar zijn we doorgekomen door Gods hulp. Hij heeft de professionele hulp gezegend. Ik ben het dan ook van harte met het antwoord eens.
Als u eens wilt doorpraten of mailen over mijn ervaringen, vraag mijn mailadres maar op bij de redactie. Bij deze mijn toestemming. Ik ben geen hulpverlener maar een vriend kan soms ook tot steun zijn.
Gods zegen.
Ps. Goed dat je jezelf weg kan cijferen. Blijf daarom bidden.
Alsof een huwelijk zonder gemeenschap niet goed of gelukkig kan zijn?
@wpluimers en johan00279, jullie reactie komen op mij over alsof een huwelijk niet méér is dan dit?
@appeltaart: dan hebben jij en je vrouw toch echt een probleem mocht het jullie eens overkomen dat je geen gemeenschap meer kan hebben.
@catherine, ik vind je laatste zin ronduit respectloos naar de vrouw van de vraagsteller toe. "nu is de vrouw 'aan zet'" Je doet alsof ze over een klein drempeltje moet stappen! Ik kan me zo voorstellen dat dit een levenslange strijd is en wordt voor haar! Ze zeggen toch weleens: de dader krijgt een paar maanden/jaar maar het slachtoffer heeft levenslang.
Er is zeker dringend hulp nodig, dit is een ONGEZONDE situatie maar niet ONGELUKKIG! Lees eens wat haar man schrijft. Zo mooi, dat ze verbonden zijn in Christus! Kijk nou eens, God heeft haar een man gegeven waar ze zich helemaal veilig bij voelt. Waar ze geestelijk één mee mag zijn, een man die al jaren geduldig en liefdevol op haar wacht.
Deze man heeft een heel Bijbelse houding naar zijn vrouw, dit in tegenstelling van zoveel andere mannen op refoweb waar een vraag over gesteld word.
Vraagsteller: ik hoop dat jullie al biddend professionele hulp mogen vinden en verlies vooral jullie geestelijke éénheid niet! Het is Gods wil dat man en vrouw ook lichamelijk één zijn, zou de Heere hierin dan niet willen helpen?
Allereerst wil ik graag zeggen dat ik grote bewondering en respect voor de manier waarop je met je vrouw omgaat heb! Ik besef dat je dit niet zonder de kracht en hulp van God kan.
Wat een zegen voor je vrouw dat ze zo´n man heeft gekregen.
Helaas spreek ik uit ervaring want zelf hebben wij in een soortgelijke situatie gezeten.
Het was alleen niet dat wij nooit gemeenschap hadden, maar wel zo dat ik mijn man zoveel mogelijk op afstand hield omdat ik er totaal niet op zat te wachten, er zelfs misselijk ed van werd.
Maar omdat ik me erg schuldig voelde ten opzichte van hem (hij had al zo ontzettend veel geduld met me) kon ik gelukkig mezelf wel eens overwinnen. Ik weet uit ervaring dat je zonder professionele hulp nooit over deze problemen heen zal komen. En hoe langer je ermee wacht, hoe moeilijker het zal worden voor haar en voor jou een onuithoudbare situatie. (ik las gisteren 1 KOR.7 en las daarin ook weer zo duidelijk een taak ook voor mezelf)
Nu moet ik zeggen dat ik mijn misbruik ook 10 jaar weggestopt heb en pas veel later hulp heb gezocht omdat ik totaal ingestort ben na de komst van 2 kindjes. Het is verschrikkelijk om niet meer zelf voor ze te kunnen zorgen, want dat kon ik niet meer en het is zo duidelijk dat het echt veel beter is om eerst alles te verwerken, een plek te geven, voor je kinderen hoopt te krijgen.
Echt, een keer komt alles eruit en een keer loop je vrouw hiermee vast. En in feite loopt ze nu al vast op een heel moeilijk punt.
Ik heb idd de therapie doorlopen hoe mw. Ronner het voorsteld in haar antwoord. Ik ben het ook helemaal met haar eens.
En wat een wonder!! Deze EMDR therapie heeft de Heere zo duidelijk willen zegenen! Natuurlijk is het confronterend en natuurlijk is het een ontzettende zware periode, maar hoe kunnen jullie zo verder blijven gaan? Zij mag niet alleen aan zichzelf denken, hoe moeilijk het ook is, en hoe goed ik het ook kan begrijpen. Maar je bent haar man!! En zij jou vrouw!
En daarbij is haar gedachte dat ze dan gedwongen wordt totaal verkeerd, alles gaat op haar eigen tempo. Is het de werkelijke reden wat haar tegenhoud? Ik denk dat er veel meer zit. De angst voor de confrontatie met het verleden kan ik ook zo goed begrijpen, maar het is nodig om echt alles een plek te geven. En als ik hoor hoe jij achter haar staat (want dat zal ze hard nodig blijven hebben)komen jullie er samen, met hulp van de Heere door!
Ze zegt dat je dan met haar lichaam getrouwd bent, maar hoe duidelijk heb je al laten zien en merken, juist door je geduld en grote liefde en respect voor haar, dat dat niet het belangrijkste is?!!!Dat zal ze toch ook zien?
Ikzelf mag zeggen dat ik mijn verleden verwerkt heb en weer kan genieten van mijn leven, van wat ik heb en ja, zelfs van de gemeenschap met mijn man! Ik kan en mag het nu als iets moois zien, iets van mijn man en mij! Daar staan nu geen andere gezichten of gedachten meer tussen en dat is toch echt gekomen na de EMDR-therapie! Ik zou het echt aanbevelen.
Dit houd jij niet vol! Zij kan hoe het nu is, (ik kijk naar mezelf) altijd wel zonder gemeenschap. Maar je bent een man van vlees en bloed, hoe dicht je ook bij de Heere mag leven, je blijft een mens.
Wat zou ik graag eens met je vrouw praten/mailen.
Ik hoop van harte dat ze in mag zien dat ze het zonder professionele hulp niet redden kan. Het is zo goed en fijn dat jullie alles voor de Heere neer mogen leggen en ook steeds Zijn hulp vragen, maar besef dat Hij ook de professionele hulp gegeven heeft, dat je daar gebruik van mag maken en Hem ook smeken mag of Hij het zegenen wil, zoals Hij bij ons gedaan heeft.
Na mijn therapie hebben we nog een kindje gekregen en inmiddels hopen we binnenkort ons 4e kindje te krijgen.
"Hij kan en wil en zal in nood!"
Misschien is deze mail wat rommelig of verwarrend, maar hij komt uit mijn hart!
Ik gun jullie zo, wat wij na jaren van huwelijk ook mogen hebben. Je komt zoveel dichter bij elkaar, en wat geeft het je huwelijk nog een extra meerwaarde!
Heel veel kracht, heel veel sterkte gewenst! Ik zal voor jullie bidden.
En als je evt. ons email-adres wil, willen we het naar de redactie sturen.
Als je/jullie het fijn vinden of er evt. behoefte aan hebben om (evt. anoniem) te mailen? Geef het aan. Ervaringen delen kan soms zo goed doen. Herkenning en erkenning. Ook voor je vrouw.
Van harte Gods kracht en wijsheid samen gewenst.
Hartelijke, meelevende groet!
Als vrouw kun je tobben met trauma's, lich ongemak enz, maar als je dit weet van jezelf, zou je dit wellicht eerst hadden moeten oplossen alvorens tot het huwelijk over te gaan. Je belooft het he : DIE 2 ZULLEN TOT 1 VLEES ZIJN. Het is dus geen menselijke instelling, want daaraan kun je nog twijfelen, maar door God zelf bepaalt. En dan kunnen er nog bezwaren zijn, maar toch, je hebt beloofd, de man is je trouw EN geduldig, dan zou je toch als vrouw aan zet moeten komen. Sorry, ik kan het niet anders zien.
Zo rechtuit het hart...alleen iemand die het meegemaakt heeft,
kan zo een liefdevolle reactie geven!!
Hopelijk heeft de vraagsteller hier iets aan,
en Catherine: ik maak van dichtbij mee wat het doet met een echtpaar wat
om deze redenen geen gemeenschap heeft...
het is zo enorm gevoelig dit onderwerp, want doordat er geen gemeenschap is, wordt ook de kinderzegen waar door allebei zo naar verlangt wordt, niet verkregen...het gaat dieper dan alleen maar te zeggen: Kom op!
Het is echt pijnlijk je reactie, je kan het wel zo zien, maar ik denk toch dat je het hierin verkeerd ziet!
Ik ga niet met je discussieren over zo'n gevoelig onderwerp. Ik vind je kijk hierop keihard, respect- en gevoelloos. Lees Silver's reactie nog maar eens, misschien dat je dan inziet wat ik bedoel.
Groeten
Ben jij dan een gebruiksvoorwerp van je man???
Maar ALTIJD MET instemming van mijn man.
Dus als hij er niet mee instemde moest je wel.
Je moet het je man niet nodeloos moeilijk gaan maken.
Dus als hij wilde en jij niet dan moest jij wel???
Het probleem van de vraagsteller is niet door een eenvoudig kom op zeg op te lossen. Het probleem zit heel erg en diep triest. Professionele hulp van sexuologen is het enige wat helpt. Adviezen van leken doen haar helemaal niets en hem trouwens ook niet.
De uitdrukking 1 vlees zijn heeft niet alleen betrekking op de daad. Je bent 1 vlees, 1 lichaam op geestelijk gebied. De rest volgt later.
Gelukkig getrouwd, dankbaar enz.
Sorry, ik begrijp het ff nie.
Dat je dat niet begrijpt verbaasd me niet echt. Er zijn tegenwoordig zoveel mensen die denken dat het huwelijk alleen bestaat voor en vanwege de gemeenschap. Maar voor een huwelijk is vooral liefde nodig. En liefde is meer dan alleen seksueel contact. Ik zou zeggen liefde voor de ander betekend dat egoïsme verdwijnt.
Ik wens je toe dat je dat ook zal ervaren, vooral richting God.
Gods zegen.
Heb je wel eens onderzocht wat dat is................!
Ga maar zoeken op http://www.stichting-promise.nl/, geen aanrader dus!!
Van harte Gods nabijheid, je bent een lieve man die de vraag stelt dat zie ik wel. Hij laat geen bidder staan!
- 1
- 2