Schaamte en pijn door verleden
C. M. Chr. Rots - de Weger | 7 reacties | 25-05-2010| 16:35
Vraag
Aan Marijke Rots. Ik ben een man van begin 20. Ik heb een behoorlijk problematisch, moeilijk leven achter de rug. Zo kom ik uit een heel complex en gebroken gezin, moeder heeft schizofrenie, vader heeft een angststoornis. Mede door dit alles heb ik erg weinig zelfvertrouwen, met alle negatieve gevolgen van dien. Ik schaam mij vooral heel erg voor mijn puberteit, waarin ik zo onzeker, zo onnatuurlijk, zo sullig overkwam. En waarin ik als mens niet goed meer kon functioneren; ik kon geen vriendschappen meer aangaan, had geen interesse meer in leren, voelde mij meestal erg vervelend, enzovoorts. Ik vind het moeilijk om de schaamte over wie ik door mijn onzekerheid ben geweest en over mijn falen en niet goed kunnen functioneren te overwinnen en door te gaan met een goed leven. In een goed leven ben ik nu wel in staat. Ik heb mijn onzekerheid, mede door therapie, grotendeels overwonnen. Het enige waar ik nu dus mee zit is die enorme schaamte en ook pijn. Vooral schaamte over mijn verleden en over hoe -ik zeg het maar heel plat- sullig ik me heb gedragen. Wat voor advies zou u me geven en kent u meer mensen die, ondanks een schaamtevol en moeilijk verleden toch blij doorleven? Alvast heel erg bedankt.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Wat heeft het voor zin om je te blijven schamen? Je schrijft, dat je het verleden achter je hebt gelaten en nu wel een goed leven kunt leiden… doe dat dan, zou ik zeggen. En vraag in gebed om vergeving voor de schuld en schaamte uit het verleden. Dat verleden kun je niet overdoen: je leven veranderen/verbeteren wél! Ooit gehoord van de zin “in het verleden ligt het heden, in het nu wat worden zal’?”
Ik vind het wel op jou van toepassing: ga ervoor! Ga met God.
Een hartelijke groet,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je bent kostbaar en hoogeschat, in Zijn ogen, en zo God voor je is wie kan dan nog tegen je zijn!
Breng het bij Hem en laat het bij Hem! En leef! voor jouw Verlosser en Zaligmaker.
Lees je bijbel en spreek Gods belofte;s uit de bijbel (die ook voor jouw zijn) uit maak ze je eigen, en luister niet meer naar de stem van de duivel die je schuld,angst en schaamte aanpraat, een boeken tip Christen wees vrij!
Veel wijsheid en zegen,
Fil 3, 14: maar één ding (doe ik): vergetende hetgeen achter mij ligt en mij uitstrekkende naar hetgeen vóór mij ligt, jaag ik naar het doel, om de prijs der roeping Gods, die van boven is, in Christus Jezus.
Welk een schaamte zou Paulus niet gekend moeten hebben wetende dat hij de christengemeentes vervolgd heeft. Velen zullen Paulus ook wel een sul gevonden hebben. De verschijning van Paulus stelde niet veel voor zegt hij zelf en hij bracht een evangelie dat bestemd was voor de de dwazen. De Griekse filosofen en wijsgerigen zullen Paulus voor een onbenul gehouden hebben. Toch kon hij de bovenstaande tekst aan de Fillippenzen schrijven.
Dat groeit vanaf je kinderjaren met je mee, je voelt dat je ouders anders zijn dan die van je vrienden, ongecontroleerde antwoorden geven in gezelschap, enz. terwijl jij wel door de grond kan zakken van schaamte.
Ook als je getrouwd bent of de deur uit, achtervolgen deze dingen je.
Echt, dat gevoel schakel je niet een twee drie uit, als je het ooit uit kunt schakelen! Zolang je leeft wordt je altijd gekoppeld aan je ouders, of je wil of niet. Je komt ze in onverwachte situaties tegen, bijv. op bruiloften van neven/nichten. Ook al sta je er ver vandaan, toch zie je hoe er naar hen gekeken wordt. Je voelt dat er over hen gepraat wordt. Juist dat geeft weer pijn, woede, frustratie, enz. Dit wil je niet, je bent er boos om, maar tegelijkertijd schaam je je ervoor en ben je intens verdrietig. Tevens bereiken je opmerkingen in de trant van, je lijkt gelukkig niet op je vader of moeder. Of mensen mijden je omdat je kind bent van zo een vader of moeder.
Iemand die dit zelf meemaakt weet wat ik hier mee bedoel.
Natuurlijk weet je zelf ook wel verstandelijk dat je Niet je vader of moeder bent, of verantwoordelijk bent voor hun doen en laten.
Maar tussen verstand en gevoel zit zo een diepe kloof!
Heel veel sterkte, beste jongen! Afstand nemen letterlijk en figuurlijk heeft mij na jarenlange worsteling en therapie verder geholpen.
Ja, ik ben iemand, die nu gelukkig blij door het leven kan gaan, zeker ziende op alle goede dingen die God mij heeft gegeven in mijn leven.
Dat neemt niet weg dat ik geen strijd ken, maar gelukkig geniet ik van het vele moois, wat ik ondanks mijn zeer verdrietig en moeilijk verleden mag hebben.
Ga eens naar een Bidstond
Daar Bidden genoeg mensen voor je persoonlijke probleem
Zodat je angst en onzekerheid wordt verbroken
door De liefde en het Bloed van
Jouw Here Jezus Christus
gewoon doen als je er echt van af wilt komen
Er is daar geen Schaamte
Ik zal voor je bidden en vragen of de Heilige Geest je mag Leiden
Mocht je er niet uitkomen ga eens langs bij Nehemia in Zwijndrecht
