Kinderen aankunnen
C. M. Chr. Rots - de Weger | 1 reactie | 22-05-2010| 15:00
Vraag
Beste Marijke Rots. U vroeg of ik wat meer wilde schrijven over mezelf, naar aanleiding van mijn eerdere vraag. Dat doe ik bij dezen. Ik heb al drie keer eerder een relatie gehad. Wat ik onder psychisch niet sterk versta, is een grote mate van onzekerheid, dwangmatigheid, angsten en dat ik me snel iets aantrek, waardoor ik niet goed meer kan functioneren en me akelig voel. Ik blijf me dan met het negatieve bezighouden, ondanks veel therapie. Zo kun je toch geen relatie aangaan en onderhouden? Wilt u nog mijn vraag beantwoorden hoe je van tevoren kunt inschatten of je kinderen aankunt? Ik hoop dat u mijn vragen nu beter kunt beantwoorden.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Van te voren inschatten of “je kinderen aan kunt”… nee, ik kan daar geen garantie voor geven. Zoals ik voor geen enkele levensdag een garantie kan geven. Je mag er wel op vertrouwen, dat God je leven leidt. Ook dat van jou. En dat Hij weet wat het beste is voor jou. Als Hij kinderen wil geven, krijg je ook de kracht tot opvoeden. Nee, dat bedoel ik niet als ‘gemakkelijk’, want bij alles wat je onderneemt heb je wel je eigen verantwoordelijkheid. Over opvoeden zou je bijvoorbeeld eerst een goed boek kunnen lezen. En als dat zou kunnen met anderen erover praten in een gespreksgroepje… dat soort dingen.
Maar je hebt toch (nog) geen relatie… doe de dingen stap voor stap! Je allerlei zorgen maken over iets wat nog lang niet aan de orde is heeft weinig zin, nietwaar!
Wat ging er mis bij de relaties die je hád? Van jouw kant, van zijn kant? Bespreek dit soort dingen bij de therapie!
Sterkte, hoor!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik ben zelf opgevoed door een moeder die psychische problemen heeft en nee het was niet leuk het was zelfs onwijs moeilijk. Maar een ding heb je al op haar voor, je erkent je problemen en je werkt eraan. God weet ook van jou problemen af en als hij je zegent met het krijgen van kinderen zal hij je daarna niet ineens loslaten. Je zult hier niet alleen voor staan, waarschijnlijk zul je ook een lieve man naast je hebben die je helpt daar waar jij het niet meer kan. Vertrouw niet op je eigen kunnen maar op Gods kunnen.
En als het niet goed gaat? Bij ons ging het niet goed, ik ben diep heel diep gegaan maar o wat ben ik blij dat mijn moeder me de kans heeft gegeven om hier op deze wereld te zijn. Ja, ik ben blij dat ik er ben en als ik terugkijk is er geen boosheid maar een weten dat ze heeft gedaan wat ze kon en zo hou ik van haar.
