Diepongelukkig

Ds. A. de Lange | 8 reacties | 04-05-2010| 18:00

Vraag

Twee jaar geleden is mijn goede vriend (T.) overleden. Ik ging in die tijd met een christelijke jongen (R.) om, van wie ik veel hield. Ik dacht alleen dat R. niet van mij hield. Vanwege deze omstandigheden zat ik behoorlijk in een dip. Ik zocht troost bij de broer van T. via msn en ben vervolgens een keer naar hem toegegaan. Ik raakte toen zwanger van hem. We hebben dus nooit verkering gehad. Binnen vier maanden zijn we getrouwd, vanwege mijn zwangerschap. Nadat ik getrouwd was, vertelde R. dat hij wel echt van me hield. Nu, een jaar later, heb ik hier nog steeds moeite mee. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik ben getrouwd, maar ik hou niet van mijn man. Het is erg moeilijk om te wennen in mijn nieuwe omgeving waar geen kerk of christelijke mensen zijn. Mijn man is ook niet christelijk. Ik hou nog steeds van R.! Het is niet goed om te scheiden, maar het liefst zou ik willen dat ik de tijd terug kon draaien. Wat moet ik nu doen? Ik ben diepongelukkig!


Antwoord

Je bent diepongelukkig in je huwelijk en je vraagt je af: Wat moet ik nu doen? 

Als je op je gevoel afgaat zul je misschien wel willen scheiden van je man om alsnog een relatie met R. aan te gaan. Want je houdt van R. en niet van je man. Dat is echter niet de weg die de Heere je wijst. Want dan zou je doen wat God verbiedt in Zijn wet: echtbreken. Dat is niet een weg om gelukkig te worden. Voor jou niet, voor je man niet. En ook niet voor het kind dat jullie inmiddels kunt hebben. Een extra probleem in je huidige huwelijk is, dat je man niet christelijk is, en dat in je nieuwe omgeving zelfs geen kerk en geen christelijke mensen zijn.

Tja, als je dan alles overziet, kan ik me voorstellen dat je het liefst zou willen dat je de tijd terug zou kunnen draaien. Dat kun je echter niet. We leven echt maar één keer. Gedane zaken nemen geen keer. Dit is de weg die je ingeslagen bent en waarop je verder moet.

Het is pittig voor je om het onder ogen te zien, maar toch wil ik het ronduit tegen je zeggen: probeer te stoppen met dromen over wat had kunnen zijn en doe wat nu goed is. En wat is dat goede?

1. Wat betreft R.: Niet langer over hem blijven dromen. Heb ook geen contacten meer met hem. Hij heeft geen recht op jou, want je bent van een ander en jij bent niet in de situatie dat je zonder te zondigen naar hem kunt verlangen.

2. Wat betreft je man: probeer van hem te houden. Dat is Gods opdracht in het huwelijk. Kun je je gevoelens dan dwingen? Nee. Maar je kunt in je benadering van hem wel al datgene doen wat hoort bij “houden van”: wees goed, hartelijk en lief voor hem; toon je waardering voor de positieve dingen die hij doet, doe dingen samen, heb geduld met zijn zwakke kanten en stimuleer hem in zijn sterke kanten, etc…
 
Besef in ieder geval dat je man er was toen je troost bij hem zocht in de tijd dat je veel verdriet had om het verlies van T. Je hebt jezelf toen zelfs volledig aan elkaar gegeven. Nee, het was niet goed om dat ongetrouwd te doen. Maar het is gebeurd. Wees er nu nog voor hem.

Je kunt niet terug wat betreft hetgeen er gebeurd is. Ik wil je wel graag wijzen op de weg terug die er wel is: die naar God. Er is veel verdriet in je leven gekomen. Er is ook veel verkeerd gegaan. Zoek het daarmee bij de Heere. Erken dat het zo verkeerd gegaan is, omdat je niet naar Hem geluisterd hebt, maar je eigen weg gegaan bent. En weet dat Hij ervoor je is, om je om Jezus wil te vergeven, om je aan te nemen als Zijn kind en om je te sterken voor de weg van je verdere leven.

Het feit dat jullie in een onkerkelijke omgeving wonen hoeft niet te betekenen dat je goddeloos leeft. Het valt inderdaad niet mee om zonder de nabijheid van een kerkelijke gemeente godsdienstig te leven, maar het kan. Probeer zelf thuis in ieder geval standvastig te zijn in persoonlijk bijbellezen en bidden. En is er misschien toch ergens in je omgeving wel een kerkelijke gemeente waar je zou kunnen meeleven – ga daar dan op af. Zo niet, gebruik dan het internet. Daar zijn tal van websites, waar je de kerkdiensten kunt meeluisteren. Algemenere, maar ook van specifieke kerkelijke gemeenten. De volgende link brengt je op een website waar je de kerk waar je je bij thuis weet waarschijnlijk wel kunt vinden: http://kerkdiensten.eigenstart.nl/

Als je het zo bij God zoekt, zal Hij je zegenen. Je weg zal wellicht niet gemakkelijk zijn. Maar je zult merken dat God een Helper is.

Veel sterkte en moed toegewenst!

Ds. A. de Lange, Oldebroek

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. de Lange

  • Geboortedatum:
    06-03-1960
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Nieuw-Lekkerland
  • Status:
    Actief
198 artikelen
Ds. A. de Lange

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
8 reacties
Hanna
04-05-2010 / 20:08
Mooi antwoord, sterkte hoor!!!
maria
04-05-2010 / 22:04
Gods nabijheid toegebeden. Verwacht het in alles van Hem!!
Cloudsadmirer
05-05-2010 / 00:17
Vraagstelster, heel veel sterkte! En inderdaad ook veel moed!
Orchidee
05-05-2010 / 17:42
Gods zegen toegewenst!
Bid voor je man, je situatie en voor het behoud van je kindje!
Gebed is krachtig!!
Alphonsus
06-05-2010 / 10:44
Een 100% antwoord.
Verootmoedig je nu onder de machtige hand Gods opdat Hij je verhoge te Zijner tijd.
Paulus zegt: vergetende hetgeen achter mij ligt strek ik mij uit naar hetgeen voor mij ligt.
Hier ligt de oplossing en Paulus was een moordenaar voordat hij geroepen werd.
Vraag God welke roeping er nu voor jou ligt en wees daar vervolgens zéér trouw in. Hij is een vergever en beloner. Strijd nu dus de goede strijd des geloofs
dominerik
06-05-2010 / 13:54
Overal in Nederland is (in de omgeving) een kerk!
Catherine
08-05-2010 / 14:52
Moeilijk, heel moeilijk. Ik vraag me eigenlijk wel af hoe je in opdracht van iemand moet leren houden. Als er 1 intieme band is, is dat die van man en vrouw. Dat is er toch of niet ? Ik kan me wel voorstellen dat er iets van respect, waardering kan zijn, maar houden van ?
Je hoort soms van mensen die een 2e huwelijk aangaan omdat hun 1e partner is overleden, dat het al anders is.
Een moment van onbedachtzaamheid, maakt dat men jaren schreit. Dat is een oud spreekwoord.
Vraagstelster, ik wens je veel wijsheid en sterkte !
floddertje
10-05-2010 / 10:33
Wat een leed en een verdriet schuilt er achter jouw vraag!
Bidt veel om liefde, moed en kracht om staande te blijven!
De Heere zegt zelf in Zijn woord, werpt al uw bekommernis op Hem, want Hij zorgt voor u.
Niet zelf dragen, maar op hem WERPEN, dat is met kracht aan Zijn voeten gooien.
De Heere wil er om gebeden zijn, Hij aanschouwt alle moeite en verdriet opdat men het in zijn hand geve!

Heel, heel veel sterkte toegewenst!
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Een teken dat het goedkomt (3)

Een aantal weken geleden heb ik twee keer een vraag gesteld over het vragen van een teken van God en mogelijke gebedsverhoring over mijn gebroken relatie. Ik merk dat ik hier best wel mee blijf worste...
Geen reacties
04-05-2021

Verwarring door evangelist Torben Sondergaard

Ik ben in grote verwarring gebracht door de Deense evangelist Torben Sondergaard van 'The Last Reformation' en zijn bijbelstudies. Deze Torben Sondergaard zegt dat de kerk en wij terug moeten naar zoa...
Geen reacties
04-05-2016

Goed bidden

Aan iemand van de Gereformeerde Gemeenten. Ik ben 14 jaar en heb een vraag: ik lees preken en goede boeken en bezoek af en toe Gods kinderen. Ook ben ik wel eens ‘preken’ aan het maken. Ik probeer goe...
3 reacties
04-05-2020
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering