Respect van man minder
C. M. Chr. Rots - de Weger | 23 reacties | 12-01-2010| 08:52
Vraag
Mijn man en ik zijn acht jaar samen, vijf jaar getrouwd. Ik voel me de laatste tijd (driekwart jaar) eenzaam en heb het gevoel dat zijn respect voor mij steeds minder wordt. Ik heb het echt geprobeerd te benoemen, maar hij vindt het onzin en wil er niet over praten, vraagt zich af wat ik van hem wil. Hij is erg druk met werk en kerk. Ik ben zwanger (wat me denk ik gevoeliger maakt) en heb best veel behoefte aan lieve woorden, een knuffel of gewoon iets samen doen (bijvoorbeeld wandelen). Hij ergert zich best vaak aan mij en vindt me wat onderontwikkeld. Hij heeft bijvoorbeeld liever dat ik meer ga werken, terwijl ik liever met een baby (die eraan komt) en de andere twee kleine kinderen veel thuis ben. Ik ben niet een heel makkelijk persoon, dat weet ik. Ik herken me wel in de omschrijving “hoog sensitief” en ik snap dat dat voor mijn man soms best vermoeiend is. Maar ik vind het zo moeilijk dat ik meer voor hem lijk te voelen dan hij voor mij. Ik denk trouwens niet dat er een ander is. Dat is wel eens zo geweest, maar toen gedroeg hij zich heel anders. Bij mijn weten is dat ook echt over en is er geen contact meer. Wat kan ik doen? Mezelf veranderen zodat mijn man me meer waardeert probeer ik wel, maar ik word er heel verdrietig van omdat het me niet lukt. Ik ben bijvoorbeeld soms wat verlegen en niet heel ambitieus en daar kan ik echt niet totaal anders in worden. Maar ik zie wel dat hij vrouwen die dit meer hebben, meer respecteert. Met iemand erover praten wil hij niet, omdat hij geen probleem ziet. Maar ik ben soms de wanhoop wel nabij. Ik wil mijn man echt dienen en liefhebben, maar ik kan niet een (heel) ander persoon worden. Is het acceptabel als ik er met iemand over praat, bijvoorbeeld mijn wat oudere (en wijzere) schoonzus?
Antwoord
Beste mevrouw,
U maakt zich zorgen... maar uw man is toch met ú getrouwd. Met u, zoals u bent? Wat zou híj veranderd willen zien? Als ik het goed lees hoeft er wat hém betreft niets te veranderen, toch? U schrijft dat ú vindt dat het anders moet, maar is dat ook zíjn wens? Hij ziet geen problemen. Begin daarmee: hij vindt het prima zo. Die ‘wanhoop’ zit dáár dus niet. Natuurlijk kan een zwangerschap gevoeliger maken, maar voor u wordt het de kunst om ánders naar uw leven, uw huwelijk, uzelf te leren kijken. Een heel ander persoon worden is niet nodig, zelfs onmogelijk. Gedachten en gevoelens kunnen veranderen door anders te leren kijken! Het is alleen wat moeilijk om dat via geschreven woorden te bewerkstelligen. Als de relatie met uw schoonzus (zíjn zus?) zo is dat een gesprek met haar mogelijk is, kan dat natuurlijk ook prima.
In ieder geval is het goed om niet alleen te blijven tobben. Negatieve gedachten kunnen zich gemakkelijk ‘vastzetten’, en dát is niet waar u op dit moment op zit te wachten, nietwaar. Probeer uzelf als waardevól te zien: u mag straks moeder zijn van dríé kinderen. Als het uw ‘ambitie’ is om hen op te voeden “in de vreze des Heeren” hebt u een lévenstaak! Een prachtige. Sámen met uw echtgenoot.
Schrijf me nog maar eens.
Een hartelijke groet,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Beste vragenstelster, ik wens je veel sterkte en bovenal Gods zegen.
Misschien een kleine tip: mannen zitten echt anders in elkaar dan vrouwen. Geniet van de kleine dingen die hij WEL goed doet en reageer daar dan ook positief op. Heel veel sterkte hoor meid!
Ze schrijft dat haar man zich aan haar ergert en haar onderontwikkelt noemt.
Het lijkt erop dat hij haar weldegelijk kleineert. Alleen als ze hem met zijn gedrag confronteert, zegt hij dat er (met hem) niets aan de hand is.
Of lees ik zo verkeerd? Tja ik ben ook een HSP.
Verder: ergert zich vaak, vindt het onzin, wil dat ik meer ga werken, het respect neemt af...........
Eens kijken wat de Bijbel daarover zegt.
Gij mannen, hebt uw eigen vrouwen lief, gelijk ook Christus de Gemeente liefgehad heeft, en Zichzelven voor haar HEEFT OVERGEGEVEN.
Efeze 5:25
Gij mannen, hebt uw vrouwen lief, en wordt niet verbitterd tegen haar.
Kol 3:19
Gij mannen, insgelijks, woont bij haar met verstand, aan het vrouwelijke vat, als het zwakste, EER GEVENDE, als die ook mede-erfgenamen der genade des levens zijt; opdat uw gebeden niet verhinderd worden.
1 Petr. 3:7
Het lijkt mij dat we als mannen HUISwerk genoeg hebben.
(ben zelf ook een man)
- 1
- 2
