Weinig waardering van vader

Ds. M.W. Muilwijk | 1 reactie | 10-12-2009| 16:00

Mijn vader heeft in zijn jeugd weinig waardering gehad van zijn vader. Hij was de jongste en had zijn school niet afgemaakt. Mijn vader weet daarom ook niet goed hoe hij waardering moet geven. Hij geeft bijna nooit complimentjes of laat zien dat hij trots is op mij. Bijvoorbeeld wanneer ik een 6 haal voor een toets vraagt hij altijd hoe komt het dat ik vier punten fout had. Ook voelt hij zich bij alles afgewezen. Als hij gekookt heeft en ik vind het maar zozo, dan voelt hij zich afgewezen. Wanneer ik negatief reageer op een opmerking van hem voelt hij zich afgewezen. Als hij vindt dat ik pasta moet nemen en ik neem pindakaas, voelt hij zich afgewezen. Ik vind dit heel moeilijk en ik vraag me af wat ik kan doen. Het doet vaak pijn als hij nooit laat zien dat hij trots is op me, of zeg dat ik het goed doe. Heeft u tips voor mij?

Beste vragensteller/-ster,


Je beschrijft een lastige situatie. Een vraag die wel bij mij opkomt, is “laat je jouw waardering voor hem blijken?” Deze vraag stel ik je omdat als gouden regel geldt: “wie waardering wil ontvangen, moet waardering geven (en dat geldt ook voor liefde).” Ik wil hiermee niet zeggen dat ik denk dat je hem geen waardering geeft, maar als tip om de situatie om te buigen is het geven van waardering een belangrijke stap. Waardering geven wordt geboren uit waardering ontvangen. Christus heeft zelf gezegd: “Het is zaliger te geven dan te ontvangen” (Hand. 20:35).

Als tweede tip zou ik je willen meegeven om eerlijk bij hem neer te leggen dat je ervaart geen waardering te krijgen voor wat je doet. Dit moet je dan doen op de manier door hem als persoon niet af te wijzen, maar op bepaald gedrag te wijzen. Dit geldt voor koken ook: als hij iets kookt wat je zo-zo vindt, kun je laten merken dat je het waardeert dat hij heeft gekookt, maar het nog lekkerder is als hij het anders doet. Durf eerlijk met hem in gesprek te gaan en zeg dat het je raakt dat je jezelf niet gewaardeerd voelt. Dat is iets anders dan dat je zegt dat je niet gewaardeerd wordt. Het is namelijk mogelijk dat je vader je wel waardeert, maar dat jij dat niet zo ervaart.
 
Dit zijn geen makkelijke gesprekken: dit weet ik enigszins uit ervaring. Het allerbelangrijkste is ook dat je jouw eigen nood en de nood die je bij jouw vader ziet, neerlegt in het gebed. We gaan naar kerst toe en dat klinkt ook weer de tekst: “Want een Kind is ons geboren en een Zoon is ons gegeven en de heerschappij rust op Zijn schouders en men noemt Zijn naam Wonderlijke Raad, Sterke God, Vader der eeuwigheid, Vredevorst.” En in psalm 32 staat: “Ik zal raad geven: Mijn oog zal op u zijn…”

Samenvattend, laat zien dat jij trots ben op hem en leg biddend tot God bij je vader neer dat je jezelf niet gewaardeerd voelt. Misschien dat hij dan wel zegt dat hij je wel waardeert en misschien aanvoelt dat hij je meer waardering kan geven.

Het is een kort antwoord, maar ik hoop dat je er toch iets mee kunt.

Sterkte en hartelijke groet,
M. W. Muilwijk

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.W. Muilwijk

• Geboortedatum:
  23-12-1980
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Aalst
• Status:
  Actief

146 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven