Eerst bekering, dan verkering

Ds. H. Peet | 2 reacties | 08-12-2009| 19:00

Mijn vraag is min of meer tweeledig. In de kerk waar ik naartoe ga zit een Godvrezende (jonge)man. Hij is erg aardig en ik zou hem erg graag beter willen leren kennen. Van mezelf weet ik echter dat ik niet bekeerd ben. Ik worstel daar erg mee. Ik bid om bekering en redding omdat ik weet dat ik anders God niet zal kunnen ontmoeten. Ik ben zo vreselijk moe van mezelf, mijn opstandige en zondige hart. Ik lijk me meer en meer in de problemen te werken en ik hang zo aan de wereld! Ik walg af en toe van mezelf zoals ik me opstel naar anderen en al helemaal naar God. Ik zou zo graag willen dat God Zichzelf aan mij openbaart. De voorganger noemde gisteren in zijn preek dat alles op Gods tijd gebeurt, ook je bekering. Ik geloof dat van harte en het kwam me voor dat het speciaal voor mij werd gezegd omdat ik er zo mee zat te worstelen op dat moment. Daarbij komt nu dan ook dat ik die man beter zou willen leren kennen, maar ik ben voor mezelf zo bang dat ik hem tegen zou werken in het geloof. Ik zou niet willen dat ik hem af houd van God, al zou het onbewust zijn. Ik gun hem een lieve en bekeerde vrouw met wie hij God mag dienen! Ik heb een artikel van ds. Pieters gelezen die aangaf dat de beste volgorde zou zijn: eerst bekering, dan verkering. Daarom rijst bij mij de vraag: moet ik wachten op/vragen om bekering voor ik een man leer kennen (nog ervan afgezien of God deze man voor mij bestemd heeft)? En moet ik dan sowieso zelf op deze man af stappen of is dat niet aan mij? Ik weet dat als iets van God komt, het altijd op zijn plek valt, op Zijn tijd. Maar anderzijds kan ik ook niet lijdzaam afwachten, dat wordt ook niet van mij gevraagd geloof ik. Ik bid elke dag of God mij duidelijkheid wil geven, maar het wachten op een antwoord valt me zo zwaar.

Allereerst zou ik je willen aanraden om iets meer ontspannen met de geestelijke vragen waar je mee loopt om te gaan. Bedenk dat God Zelf het is die jou veel liever bekering wil geven dan dat jij bekeerd wil worden. Dat mag vertrouwen geven. God wil het zo graag geven! God wil mensen redden die van zichzelf helemaal niet gered willen worden.

We moeten niet de indruk wekken alsof wij wel bekeerd willen worden, maar God talmt met haar te willen geven en wij God op een bepaalde manier zouden moeten vermurwen om over te komen. Niet wij, maar God is de eerste! Hij zocht je al op toen jij nog van niets wist. Denk aan de doop. Toen kwam God met Zijn beloften alles te willen geven wat jij zondig mens nodig hebt. Daar mag je de Heere in alle ootmoed aan houden. Wij hoeven God niet eerst een eindje tegemoet te komen. Hij was al ons vragen al voor en daarom mogen we vrijmoedig pleiten op Zijn beloften. En juist als je dat niet kan laten, is de Heere al met je bezig!

Verder zou ik willen zeggen dat we met alle nood mogen komen die we in ons leven tegen komen. Juist ook met de dingen die je noemt: dat je zo’n opstandig hart hebt, dat je nog zo aan de wereld hangt. De Heere wil die nood lenigen. Je hoeft niet eerst alles op orde te hebben om tot de Heere te komen. Juist omdat je het niet op orde krijgt, rest je niks anders dan je bij de Heere te melden of die het doen wil en dan zál Hij het doen.

Bovendien is het goed om te bedenken dat het aan onze kant altijd stukwerk blijft. Ook in het zoeken van de Heere blijven we in vele opzichten in gebreke. Je verwoordt daar zelf ook iets van. Juist als je probeert de Heere te zoeken ontdek je hoeveel tegenkrachten er in je leven aan het werk zijn. Toch verbindt de Heere aan ons gebrekkige zoeken de belofte van vinden. Bovendien is God gelukkig meerder dan ons hart. Op Hem kan dan ook alleen onze hoop zijn. Juist als we onszelf zo tegenvallen. En ook dan vallen we de Heere niet tegen. Hij is het immers die hart en nieren proeft! Het wonder is dat Hij toch met ons van doen wil hebben.

Tegelijk bespeur ik een wat wonderlijke vermenging van twee zaken. In je vraag wek je enigszins de indruk dat je graag bekeerd zou willen worden omdat je jezelf dan vrij voelt om nauwere banden aan te gaan met een jongen die je sympathiek vindt. Het lijkt er enigszins op alsof je denkt: als ik nou bekeerd was, dan zou ik met die jongen verder kunnen. Het kan niet zo zijn dat het je in het zoeken van bekering uiteindelijk toch om verkering te doen is. Dan doe je de Heere te kort. Juist om wie de Heere is in Zijn onbegrijpelijke toewending naar deze wereld in Christus verdient Hij ons leven. Hij is het zo waard om wie Hij is. Hem te vinden gaat ook het vinden van een levenspartner zeer ver te boven. Hier mag geen onzuivere vermenging van twee zaken plaatsvinden. De Heere Jezus heeft gezegd dat we eerst het Koninkrijk hebben te zoeken en dat ons dan alle dingen worden toegeworpen. In het licht van dit woord kan je alleen maar zeggen dat bekering voor verkering gaat zoals jezelf ook zeer terecht opmerkt.

Laat het zoeken van dat Koninkrijk dan ook voor alles gaan en waar dat zoeken is –al heb je nog veel vragen– geloof ik niet dat je er verkeerd aan zou doen pogingen te doen om die jongen beter te leren kennen, waarbij het dan natuurlijk nog de vraag is of de genegenheid wederzijds is.  Jij bent bang om de jongen van de Heere en Zijn dienst af te trekken. Maar zou dan ook het omgekeerde niet mogelijk zijn: dat hij je verder mag helpen bij de vragen die je hebt?  Dat lijkt me niet ondenkbaar. Laat het zoeken van Gods rijk je in ieder geval het zwaarst wegen en dan zal de Heere alles geven wat je verder op de levensweg nodig hebt. Dan mag je er zeker van zijn dat God je alle dingen toewerpt die Hij nodig acht. Misschien hoort daar ook de jongen bij die jij op het oog hebt, misschien gaat de Heere ook andere wegen. Juist daar waar je allereerst God op het oog hebt, mag je er zeker van zijn dat God je in alles zal leiden. Hij is echt in alles te vertrouwen en dan ben ik terug waar ik begon. Tot dat vertrouwen wil ik je graag opwekken! Het zijn misschien wat fragmentarische overwegingen, maar ik hoop dat je er wat aan mag hebben. Gods leiding in alle dingen toegewenst.

Ds. H. Peet

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Peet

• Geboortedatum:
  15-01-1964
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Sliedrecht (Eben-Haëzer)
• Status:
  Actief

108 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven