Verloofd met verlaten vrouw

Het gaat hier om een huwelijk wat geweest is en niet om een relatie die geweest is als ik de vraagsteller goed begrijpt want hij spreekt over haar ex man. toch?

Je verloofde is één geweest met haar man, en dat is niet alleen één met lichaam maar ook met geest en ziel ze is daar mee verbonden en dat is altijd bij haar. De hele geestelijke wereld van haar man is verbonden aan haar door de éénwording.
God wil niet voor niets dat dit alleen binnen het huwelijk gebeurt en dat het maar voor 1 persoon is.
Ga hier niet over de schulvraag praten, en of je wel of niet met haar mag trouwen.
Maar mocht je met haar trouwen zal zij echt vrijgezet moeten worden door gebed van haar vorige man, en dan pas als dat gebeurt kan ze zich totaal op jouw richten.
Lees de bijbel en bidt om wijsheid wat Gods weg hier in is

Als je met iemand trouwt ga je er van uit dat het huwelijk een verbond voor het leven is. Juist als je verloofde iemand is die met eerlijkheid en oprechtheid en werkelijke inzet zo'n band aangegaan is met haar ex-man, zal het voor haar een schok geweest zijn, dat de andere partij daar meer of minder gemakkelijk van is weggestapt. (Ik begrijp uit VERLATEN, dat de oorzaak hiervan voor het leeuwendeel bij de andere partij ligt.)
Verdriet dat een mens in zo'n situatie voelt is na verloop van tijd niet meer het verdriet over het verlies van deze man, want van hem weet zij ongetwijfeld, dat hij niet de persoon was met wie zij dacht te zijn getrouwd.

Iemand kan veel verdriet hebben, uberhaupt in deze situatie geweest te zijn en zoiets beleefd te hebben. Geen enkel meisje droomt ervan met een man te trouwen die haar dan verlaat!
En al mag de schuld nog zo zeer bij iemand anders liggen, het kan een mens best onzeker maken verlaten te worden. Waarom? Was ik soms niet goed genoeg?
Stel je maar voor hoe het zou zijn als het jou was overkomen. Als je je zogezegd 'al je geld op een paard zet' en er helemaal voor gaat met iemand waarvan je denkt dat het de ware is - om dan na enige tijd bedrogen uit te komen. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten.

Ik zou bijna willen zeggen dat je blij mag zijn dat je merkt dat je verloofde hier niet zomaar overheen stapt. Je merkt dat ze over de dingen nadenkt en diepgang heeft.

Je mag haar gerust laten merken dat ze van jou opaan kan. Zou je na verloop van tijd merken dat ze er werkelijk abnormaal veel mee bezig is en dit eerder erger wordt dan minder, dan kan het zinvol zijn er samen eens met een buitenstaander (bv. dominee) over te praten.

Iemand die trouwt - en zeker een christen - gaat een verbond voor het leven aan. Echtscheiding behoort niet tot de stijl van het Koninkrijk. Dat vinden we allemaal, toch? Echtscheidingssituaties kennen alleen maar verliezers. God weet dat en haat de echtscheiding uit liefde voor de mens! (Maleachi) God wil ons de pijn besparen en stuurt ons met het zevende gebod de goede kant op: werken aan je huwelijk, ver weg blijven van echtscheidingsrisico’s. Een liefdesgebod dus, dat Christus ook op die manier uitlegt. Geen bron voor amateur-juridische haarkloverij over “wat mag wel” en “wat mag niet”. Want als dat de kernvraag wordt, dan heb je toch al geen huwelijk meer?

Maar soms… Soms gaat het toch niet goed. De gebrokenheid is zo groot. Dan is er al te veel gebeurd. Dan gaat het gewoon echt niet meer. Alleen maar verliezers, waar vrienden en gemeenteleden luisterend en geen partij trekkend liefdevol omheen gaan staan – als het goed is. Met de Bijbel in de hand moeten betrokkenen zoeken naar de weg die ze moeten gaan. Rust vinden. Een klaar hoofd. Da’s echt niet 1-2-3 gedaan. Uit het onderwijs van Christus blijkt dat echtscheiding en hertrouwen niet passen bij de stijl van het koninkrijk. Maar sommige vragen krijgen in het onderwijs van de Here Jezus geen direct antwoord, want Hij gaat niet in op alle vragen rond overspel en echtscheiding. Paulus past het onderwijs van Christus later in de Bijbel toe in nieuwe situaties, die ontstaan waar de kerk met het Evangelie de wereld ingaat. Dit betekent dat er nadere richtlijnen voor concrete situaties van toen gegeven worden. Gelden die 1-op-1 voor ons in iedere denkbare situatie? Nee, daar moeten we eerst op studeren. In de afweging van de vragen rond echtscheiding moeten sowieso meer gegevens uit de Bijbel betrokken worden dan alleen de directe 'richtlijnen' over huwelijk en echtscheiding. Heel de Bijbel spreekt mee.

Ik bedoel maar: alleen serieuze en brede Bijbelstudie met Gods zegen kan rust geven in het hoofd van wie een echtscheiding heeft meegemaakt. En die rust over de te bewandelen weg is een voorwaarde om met een helder hoofd verder te kunnen. Ook voor jouw verloofde, samen met jou. Dat (en natuurlijk het verwerken van de gevoelens waar Marijke zo goed naar verwijst) is echt noodzakelijk. Denk ik.