HSP rustzoeker type

C. M. Chr. Rots - de Weger | 1 reactie | 21-07-2009| 12:00

Mijn vrouw en ik (sinds een jaar ook Christen) zijn nu bijna 2,5 jaar gelukkig getrouwd. We houden zielsveel van elkaar, maar we zijn recent tegen een vervelende situatie aangelopen. Ze (voormalig Russische) komt uit een heel klein gezin en ik uit een groter christelijk gezin (twee ouders en vier kinderen). Onlangs zijn we met onze prachtzoon en mijn schoonmoeder op vakantie gegaan bij mijn ouders in het buitenland om daar gezamenlijk leuk de eerste verjaardag van onze zoon (hun eerste kleinzoon) te vieren. Alles was prachtig door mijn moeder en vader voorbereid en we hadden allen veel zin in de vakantie. Tijdens een wandeling op de derde dag ging het echter even mis. Frustraties werden geuit door mijn zus en moeder (die opkwam voor haar dochter) naar mijn vrouw (en schoonmoeder) omdat mijn zus niet een foto op haar manier niet mocht maken. Mijn moeder wilde juist zo graag dat alles goed ging en door de spanning die daarmee samenhing in combinatie met oververmoeidheid ging het even kort mis. Mijn moeder stampte op de grond en zei dat mijn vrouw mijn zus niet zo moest behandelen. Mijn vrouw schrok hiervan, terwijl het helemaal niet veel voorstelde. Mijn vrouw heeft het toen als een persoonlijke belediging opgevat, terwijl het slechts een moment van frustratie-uiting was (mijn moeder is meestal de rust zelve. Mijn zus is ook een schat, maar een pittig type). In mijn ogen helemaal niet vreemd in de ‘acclimatisatieperiode’ aan het begin van de vakantie. Vele gesprekken (en gebeden) volgden echter om het onderling en naar God uit te spreken. Uiteindelijk gingen we na onze zoons’ verjaardag iets eerder terug naar Nederland. In Nederland aangekomen blijkt mijn vrouw nog steeds met een gevoel van belediging te zitten, terwijl ze verstandelijk weet dat het niet zo bedoeld was. Mijn familie is zo liefdevol (in woorden en in daden) en wil graag verder, maar mijn vrouw houdt de boot af. De relatie met mijn familie, die we wegens verblijf in het buitenland al zo weinig zien, wil ik en mijn ouders, zus en broers ook, graag heel goed houden. Uit gesprekken met mijn vrouw komt naar voren dat ze overgevoelig is. Als ik op internet kijk kom ik op HSP rustzoeker type uit. De kenmerken passen bijna naadloos bij haar persoon. Ik houd zielsveel van iedereen daarom mijn vragen: Hoe doorbreek ik dit patroon? Nu is mijn vraag moet ik nu ik dit over HSP weet, dit aan haar doorgeven (zo ja hoe?). Daarnaast moet ik mijn ouders over HSP informeren, zodat bij hun ook puzzelstukjes gaan vallen?

Geachte vraagsteller,

Een uitgebreid verhaal vertelt u, waarvoor dank.

Het feit, dat uw vrouw een uiting van frustratie van haar schoonmoeder als een persoonlijke belediging opvatte, een afwijzing van haarzélf in plaats van dat wat zij dééd, lijkt mij meer de kant uit gaan van cultuurverschil dan van overgevoeligheid. De Russische afkomst van uw vrouw kan daar een rol in spelen. Maar eerlijk gezegd zou ik me ook niet prettig voelen bij een op de grond stampende schoonmoeder... vooral als zij dit gedrag normaal niet vertoont! Het kan dus ook gewoon gaan over intermenselijk contact. Let wel: ú vond dat het niet veel voorstelde, uw vrouw denkt daar duidelijk anders over. Zij heeft recht op haar eigen interpretatie, ongeacht het feit dat zij uw moeder wellicht minder goed kent dan ú haar kent!

De gesprekken en gebeden in de vakantieperiode hebben niet het gewenste resultaat opgeleverd. Dat is jammer, maar nu de vakantie voorbij is en het dagelijkse leven zijn loop herneemt zijn de gedachten en herinneringen wellicht aan een eerlijker evaluatie toe. Ik denk, dat een eerlijk en open gesprek met betrokken familieleden alsnog nodig is om de gevoelens van onbehagen weg te nemen. Bespreek daarbij dan ook het verschil in beleving: uw vrouw voelde (voelt) zich beledigd: erken dat gevoel. Bagatelliseer het niet door het voor uw moeder ‘op te nemen’. Het gevoel van uw vrouw is belangrijk. Dát komt ergens vandaan! Dat kán met cultuur te maken hebben. Maar ook met intermenselijk contact. Hoe zou ú het vinden als úw schoonmoeder stampvoetend reageerde op iets wat u gedaan of gezegd had? Natuurlijk wilt u de verhoudingen met uw familie goed houden: wie zegt, dat uw vrouw dat niet wil?

Misschien heeft zij meer tijd nodig dan u. In ieder geval heeft ze zéker de steun nodig van haar liefhebbende echtgenoot! Níét de extra afwijzing van “op zijn plaats vallende puzzelstukjes”, zoals u het noemt. Het “overgevoelig-zijn” van uw echtgenote zou ik namelijk niet te snel toeschrijven aan iets dat op internet te lezen is.

Überhaupt zou ik een daar gelezen ‘diagnose’ eerst door een arts bevestigd willen zien, voordat ik er geloof en/of waarde aan hecht!

Wanneer een gesprek door de grote geografische afstand bemoeilijkt wordt is een geschreven woord natuurlijk ook aan te bevelen! Hoewel moderne communicatiemiddelen als skype veel mogelijk maken!

Een hartelijke groet,
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1536 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven