Trouw naar de kerk maar de Heere niet zoeken

Ds. N. den Ouden | 1 reactie | 08-07-2009| 19:07

Geachte ds. Den Ouden. Ik heb uw laatste antwoord gelezen op de vraag “Hoe nader ik tot God.” Mag ik daar ook nog iets over vragen? Het gaat over mijn vrouw. Zij heeft een nette levenswandel, gaat trouw naar de kerk, bidt, maar ze zoekt de Heere niet. Ze is bevangen door blindheid en schermt met de uitverkiezing. Ze wacht totdat de Heere in haar gaat werken. En ze is de 40 reeds gepasseerd. Ik maak me grote zorgen. Zijn er praktische adviezen hoe ik misschien een middel kan zijn opdat ze nog bekeerd wordt?

Het is met recht dat u zich grote zorgen maakt. Ik neem aan dat u met haar over deze dingen gesproken heb, maar op een zeker moment kan het gesprek dienaangaande ook stokken. Het komt dan toch steeds op hetzelfde punt uit, zonder enige verandering. Ik zou toch in een aantal punten willen reageren:

1. Het schermen met de uitverkiezing, als argument om God niet te zoeken, vindt geen enkele grond in de Schrift of de belijdenisgeschriften van de kerk. Dit is werkelijk een zaak van (moedwillige?) onkunde. U zou kunnen vragen waar in de Schrift gezegd wordt dat een mens er maar beter aan doet om af te wachten. Zoek samen in Gods Woord en eventueel in goede boeken hoe zij over de uitverkiezing spreken en welke plaats dat heeft ten opzichte van Gods roeping en onze verantwoordelijkheid. Dan zal de onhoudbaarheid van dergelijke opvattingen zeker aan het licht komen.

2. Uit uw vorige mail werd duidelijk dat u bij uzelf zag hoe onverschillig en ingezonken u vaak bent. Besef dat uw voorbeeld van grote uitwerking kan zijn op uw vrouw. Als u ernstig en aanhoudend in deze dingen bezig bent, is dat ook een appel aan haar. Wanneer u echter zelf achteloos leeft, zal haar dat stijven in haar weg. Wat belangrijk dat ze bij u een werkelijke bewogenheid zou merken aangaande uw én haar zaligheid en de zaligheid van de kinderen (als die er zijn mogen). Een bewogen hart naar anderen toe, doet vaak meer dan veel woorden.

3. Ik hoop dat u samen bidt. Als u dat niet doet zou ik met klem willen voorstellen daarmee te beginnen. Het is grove nalatigheid als dat tot nu toe achterwege is gebleven. Verwoord in het gebed de geestelijke noden, van uzelf en ook aangaande haar, zonder daarin belerend te zijn. Verwacht het ook werkelijk van de Heere, in de weg van het gebed. Wij kunnen niemand overtuigen. Hij wel. Hij alleen. Wordt er ook in gezinsverband gebeden? Wat is het trouwens ook goed dat u als man de leiding neemt, om in het gezin te spreken over het Bijbelgedeelte dat aan tafel gelezen is; het Woord dat in de kerk gehoord is, enz. Dat zijn de middelen waardoor de Heere werkt, en zo ontstaat er een andere sfeer in het gezin. Wat goed als er gezongen wordt in het gezin. Waarom zouden we het niet doen? Vraag elkaar ook van tijd tot tijd hoe het is tussen de Heere en het hart. Ook al denkt u het antwoord al te weten, toch is het goed om het te vragen. Het kan een ander tot bezinning dienen.

Dit zijn zo wat aanwijzingen. De Heere geve dat u samen met uw vrouw Hem mag kennen, en uit Hem mag leven. Het kan want Hij leeft, en doet nog grote wonderen.

Hartelijke groet,
Ds. N. den Ouden

Dit artikel is beantwoord door

Ds. N. den Ouden

• Geboortedatum:
  25-10-1969
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Leerbroek
• Status:
  Inactief

125 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven