In de praktijk heeft hij er "dagelijks" mee te maken; mensen die geen geloofszekerheid hebben en die vaak zelfs verwachten naar de hel te gaan. Arjan Baan, evangelist bij stichting Heart Cry: "Als je mij vraagt hoe het komt dat mensen worstelen met geloofszekerheid dan zijn er verschillende redenen voor. In de Reformatorische gezindte leren veel mensen dat God de nette kerkmens rechtvaardigt. Je moet er dan eerst wat netter bij gaan lopen, meer gebrokenheid hebben - wat meer tranen - en dan pas kan je weten dat je een kind van God bent. 'Nee' zegt de Bijbel. God rechtvaardigt de goddeloze om niet. Als je dat gaat zien, dan zie je dat je niet aan allerlei kenmerken hoeft te voldoen. Je mag bij Hem komen zoals je bent."
In heel veel kerken wordt de rechtvaardiging ook geleerd als eindstation. "Aan het eind van de zaak zijn er dan nog mensen die worden gerechtvaardigd. 'Nee' zegt Luther, het nieuwe leven begint met de rechtvaardiging." Deze zienswijze heeft met "onevenwichtige prediking" te maken. Arjan: "Ik heb gezonde voeding nodig. Als ik elke dag patat eet krijg ik overgewicht en dan gaat het niet goed. Ik heb gezond Bijbelonderwijs nodig om tot geloofszekerheid te komen. Dat is een gevoelig punt, maar ik denk dat de prediking te maken heeft met geloofszekerheid."
J.C. Ryle geeft aan dat ook een onvoldoende verlangen naar geestelijke groei ervoor zorgt dat mensen geen zekerheid van hun geloof hebben. "Dat is een antwoord op de geestelijke gearriveerdheid - dat men denkt dat alles 'allright' is omdat ze een kind van God zijn en er vanuit gaat dat ze in de luie stoel naar de hemel gaan. Maar als er geen verlangen is om Christus niet dieper te kennen dan komen we niet tot zekerheid van het geloof."
Een ander belangrijk punt is dat mensen een slordige levenswandel hebben. Dit draagt er toe bij dat mensen geen geloofszekerheid hebben, stelt Arjan Baan. "Kijk maar naar de eerste drie brieven van Johannes. Daar zie je heel duidelijk dat het geloof uiteindelijk zichtbaar wordt in onze levenswandel; we gaan bijvoorbeeld rechtvaardig leven, er is een verlangen naar heiligmaking. Maar als we niet bereid zijn om te breken met van zonden waar we al jaren mee worstelen, en we blijven een halfslachtig christenleven leiden, komen we niet tot zekerheid van geloof." Hij vervolgt: "God zij gedankt voor wat we mogen zien in de levens van honderden individuen die wel tot zekerheid van het geloof komen.
Geloven is geen natuurlijke onmogelijkheid, als iemand je 100 euro belooft dan kan je hem geloven of je doet het niet, maar het is onzin om te zeggen dat je niet geloven kan.
Normaal gesproken geloven we iemand als hij betrouwbaar is en in staat is waar te maken wat hij belooft.
Dus waarom doen we dan net alsof geloof iets is wat tot de onmogelijkheden behoort? Dat is niet zo, anders zou ongeloof ook zo'n grote zonde niet zijn.
Ik haal echt niets door elkaar, ik laat alleen beide waarheden staan.
Voor ons lijkt dat idd een paradox: verkiezing en eigen verantwoordelijkheid, geloof als opdracht en geloof als gave. Maar voor Hem is het niet tegenstrijdig.
Gods Woord is altijd voor 100% waar, dus als er staat dat geloof Gods gave is, dat hoort bij de verkiezing, dan is dat 100% waar, maar het is evengoed 100% waar dat wij moeten geloven dat hoort bij onze eigen verantwoording.
Wij moeten aan onze eigen kant blijven, ons wordt geen rekenschap gevraagd van onze verkiezing, maar we moeten wel rekenschap afleggen van onze eigen verantwoording.
Ruth koos wel!! Van Gods kant bezien: Hij heeft die keus in haar hart gelegd maar van haar kant bezien heeft ze die keus toch echt zelf gemaakt.
Als er in de Bijbel over kiezen gesproken wordt is dat niet op een passieve manier. Kies heden wie je dienen zult... dat klinkt niet als wachten en erom bidden tot de keus in je hart gelegt wordt.
Natuurlijk mogen we bidden als we onze eigen verantwoordelijkheid er maar niet door willen ontlopen en helemaal laten staan.
Achteraf kan je pas zien dat de keuze, het geloof door God gewerkt is.
Ik vraag me af of u/jullie dit schrijven uit ervaring?
Of worden er hele boekwerken nagepraat?
Geloof in de Heere Jezus en u zult behouden worden.
Wat moet je geloven?
Dat Hij IS en en een beloner is dergenen die hem zoeken.!
Wat nou als ik alleen een bijbel heb?, geeen geld voor andere boeken?
onbekend met rangen en standen?
Hij heeft alles gegeven!!!
accepteer Zijn aanbod.
Jezus Red.
Ben in staphorst opgegroeid, elke zondag netjes naar de kerk, met 22 getrouwd, jaar later belijdenis gedaan... allemaal omdat het zo hoort en ik ergens wel geloofde dat God bestond. Doordeweeks was ik totaal niet met God bezig, bidden deed ik niet en ik de bijbel las ik evenmin. God stond dan ergens aan de zijlijn. Soms werd ik weleens ergens door geraakt in een preek, maar over het algemeen dacht ik dat ik door mijn levenswandel wel aardig goed was. werelds gezien was ik ook erg braaf.
In de jaren daarna ging ik nog maar zelden naar de kerk... ik was nu eigen baas en geen ouders die mij daartoe aandrongen. Ik voelde ook weinig behoefte. Tot iemand mij meevroeg naar een geloofscursus... Ik had eigenlijk geen zin maar wilde geen nee zeggen... tijdens de curus werd ik aan het denken gezet... het werd geleid door baptisten, die heel open en blij over hun geloof praten. Voor mij assioceerde ik geloof altijd met beperkingen.. je mag dit niet op zondag en dat niet en het kon vaak helemaal niet onderbouwd worden. Kortom door de cursus ben ik weer aan het denken gezet en de bijbel gaan lezen... Jaar later geemigreerd en hier een evanglikale kerk bezocht.. eerst voelde ik mij daar wel thuis, maar later merkte ik dat ik toch conservatiever ging denken... ik ga nu naar een Brüdergemeinde, waar de meeste vrouwen een hoofddoek dragen tijdens de dienst... dit ken ik helemaal niet en toch weet ik nu dat het goed is.. er is een bewust moment geweest dat ik God om vergeving gebeden heb en dat ik mijn zonden wil laten. Ik heb ook bewust gezegd: 'ik kan het niet, helpt u mij te veranderen. Ik merk dat God mij verandert en dat de Heilige Geest nu 'echt in mij woont. Mijn geweten is ook veel sterker...de HG. is mijn wegwijzer.. ik weet nu veel scherper wat goed is en niet goed.. ik zondig af en toe nog wel, maar dan voel ik meteen een pijn...ik weet dan dat ik fout ben.. en vraag weer om vergeving. De bijbel is heel duidelijk: als je 'echt gelooft en >God om vergeving van je zonden vraagt en je die ook echt wilt laten dat ben je een kind Gods.
Zo heb ik laatst ook een baantje afgezegd waar ik zwart moest werken.. ik heb gezegd dat ik dit als christen niet kan doen. Dit zou ik vroeger voor mijn bekering nooit gedaan hebben.. Wat ik hiermee zeggen wil is dat je na een echte bekering, en God kijkt je hart aan of je het wel meent, je wedergeboren bent en christus in je woont. Hierdoor verander je innerlijk en w'il je niet meer zondigen. Ik bid nu dagelijks en lees veel in de bijbel. >Echte verandering komt pas na een bewuste overgave aan >God.
Hierin wordt bij wijze van samenspraak tussen types als: letterwijzen, begenadigden, bekommerden, gesproken over geloofszekerheid en twijfel aan geloofszekerheid.
Verkrijgbaar in bijna alle christelijke boekhandels. (Dit zet ik er bij anders gaan mensen weer vragen waar ze dat kunnen vinden).
