Samen in de naam van Jezus
SMS | 27 reacties | 28-03-2012 | 09:42
Met enige regelmaat kwam ik bij ze en hadden we zakelijk contact. Het stel had een eigen kledingzaak in een nogal behoudende plaats. Heel reformatorisch Jeruzalem kocht daar zijn of haar outfit. Zelf droegen ze doordeweeks en op zondag, degelijk donker zwart. Ze hadden het altijd over kerken, dominees, of de jeugd van tegenwoordig. Vroeger... toen was alles beter. Dat oude volk. Gekrookte rietstengels en brandende vlaswieken.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Ik stribbelde wat tegen en mompelde iets over bekering en de gewilligheid van Christus. Aandringen en nodigen durfde ik niet. Het waren immers goede klanten. En zo verloochende ik net als Petrus, mijn Heere en Zaligmaker. En dat alles voor een paar aalmoezen.
Jaren gingen voorbij. Ik kreeg ander werk en een andere bediening. Mijn zakenvrienden verloor ik uit het oog. Totdat ik ze bij een interkerkelijke conferentie tegen het lijf liep. Anders gezegd, ze zagen mij als eerste. Simon, ken je ons nog?, vroegen ze. Nou, eigenlijk niet... Voor me stond een vrolijk echtpaar, met alledaagse nette kleren. Ze straalden. "Je kwam vroeger bij ons in de kledingzaak." Pas toen zag ik het. Ze hadden een complete metamorfose ondergaan. Hun ogen stonden anders, maar vooral... ze hadden een ander hart. Een nieuw hart.
Wat is er met jullie gebeurd?, vroeg ik. "We hebben de Heere Jezus leren kennen", was het antwoord. Een stortvloed aan woorden volgden. Bijbelse woorden. Over Gods genade. Over een gewillige Zaligmaker. Over het overtuigende werk van de Heilige Geest. Geen woord meer over kerk en dominees, want ze zagen Jezus alleen. En ze waren geworden tot levende getuigen in hun eigen zeer behoudende kerk. Het was ditmaal een genoeglijk weerzien. Samen in de naam van Jezus...
En ik denk dat het ook geen kwaad kan als je eens wat anders in je kast hebt hangen als alleen zwart
Onhoud 1 ding: Ik ken mensen ter rechterzijde waarin ik toegewijde christenen (h)erken! Evenzo ken ik toegewijde christenen ter linkerzijde.
De strekking van de column is dat er vaak zoveel nadruk wordt gelegd op allerlei uiterlijkheden. Bij die zere plek wordt de vinger gelegd in dit geval.
Ik weet niet waar SMS kerkt, maar ik vermoed dat jij in ieder geval "ter rechterzijde" kerkt.
Heb je wat kennis van de evangelische hoek? Ik nodig je van harte uit om een column daarover te schrijven..!
Het tweede aspect is mij niet geheel duidelijk, ik ken dit gezegde, maar dan met ledigheid. Je hoeft het niet uit te leggen, want ik zal mijn eigen raad opvolgen, in een vorige loopbaan zouden we zeggen: einde oefening. Groet.
Misschien zit ik er helemaal naast, maar het lijkt wel alsof bovenstaande stichtingen/omroepen etc allemaal Gereformeerde Bond zijn of lichter en haar visie verkondigen.
Misschien ben ik te argwanend en te wantrouwend, maar laat ik het zo zeggen, het is meer dan een licht vermoeden....!!!
Nergens wordt de naam van Jezus (de mooiste Naam aller namen) zo gemeden als in de rechterflank van de gereformeerde gezindte. En dat terwijl er geen andere weg is om zalig te worden. Onder de meeste vrome en traditioneel klinkende oneliners rennen we rechtstreeks naar de eeuwige verdoemenis. Er zouden meer (organisaties en) predikanten dan alleen bij Refoweb het lef moeten hebben om dat hardop te zeggen. Denk daar maar eens over na.
Gelukkig durft refoweb deze stukken nog te publiceren, want velen volgen het voorbeeld door alleen over de regels te spreken en niet over de inhoud. Jezus is een naam geworden die bijna niet wordt uitgesproken. Het is herkenbaar hoe we als we de vrijheid van Christus hebben ontvangen we terugblikken op het leven waarin we het pad gingen van bekritiseren en roepen dat het zo makkelijk niet gaat, terwijl we zelf geen geloofszekerheid hebben.
Het ‘oude’ is niet fout, verre van dat, maar we moeten wel verder! Oude voorschriften zijn geweest. De rechtspraak past zich aan de tijd waarin we nu leven, het Bedrijfsleven doet dat: moet het kerk-zijn dat ook niet doen?
@Allen: wees blij met een site als Refoweb. Hier kan en mag veel gezegd worden, soms gaan sommige dingen me wel een tikkeltje te ver… soms ook vind ik meningen star en bekrompen en achterhaald… wat een voorrecht dat zoiets kan op Refoweb!
Het is een heerlijk verhaal als je leest hoe mensen ook de slavernij van de wet worden verlost.
Heel bijzonder ook hoe de hand in eigen boezem wordt gestoken door op te merken dat- ie maar niks zei.
Omdat het zulke goeie klanten waren.
En toch gaat God door. Ook als mensen hun mond dicht houden waar ze zouden moeten getuigen.
Einde citaat.
Misschien wil je mij dan eens zeggen, wat dan de rechterflank precies is? Ik kom de laatste jaren regelmatig onder de prediking in de HHK, ik dacht ter rechterzijde zoals men dat noemt, en er wordt niet anders verkondigd dan dat Jezus de enige weg is. En in geen enkele preek wordt de naam van Hem gemeden, in tegendeel, het staat er bol van.
Verder zeg je hierboven, 14 april 15.14 : "de duivel laat je wel in de waan dat een rechtzinnige kerk, een behoudende dominé en een vroom leven genoeg zijn." Einde citaat.
Echt nu kost het me moeite om het respect te bewaren, want dit is complete onzin!! Want als ze ergens niet in de waan leven, dat deze zaken genoeg zijn, is het wel in de rechterflank van de ger. gezindte!!! Ik vraag me nu toch werkelijk af of je weet waar je het over hebt of je bent zo gefrustreerd w.b. de rechterflank, dat je een zwaar vertekend beeld geeft. Toch jammer, erg jammer.
- 1
- 2