Klein, maar niet fijn

.Soms hangt er een naar geurtje in je huis waarvan je de oorsprong niet kunt vinden....

Dat gevoel heb ik bij dit artikel.
Er klopt iets niet...

Is dit nu een onderwerp waar jongeren zich mee bezig houden?
Is het werkelijk zo dat wij ons met elkaar moeten gaan bezig houden met speculeren over een onderwerp waarover betrokkenen om verdere negatieve beeldvorming te voorkomen met elkaar hebben afgesproken niet in de publiciteit te treden?

Laten we ons alstublieft bezig houden met dingen die stichten. Alles is geoorloofd, maar net alle dingen stichten. Stoppen hiermee aub!

Hmm, volgens mij is deze column een reactie op een artikel in het RD. Misschien moet je daar gaan klagen.

Overigens zit Ali er wat naast als hij een oud-Hollands spreekwoord aanhaalt. Die luidt als volgt: Is den beerput snel verdween, het lekt toch door den deksel heen.

@omega

Ik had de RD berichten ook gelezen. Waar ik op reageer is op de suggestieve manier waarop op deze berichten wordt voortgeborduurd.
Ongetwijfeld zal ...
Vermoedelijk om ...
Ondertussen draait het geruchtencircuit overuren.
Tussen de regels doorlezen

Bij elk conflict stijgen onwelriekende geuren op.
Moet de deksel van de put of er juist op? wie heeft er baat nbij als we met z'n allen hoofdschuddend en neus dichtknijpend toch ons laven aan vieze stanken?
Ik meen dat een goede christelijke waarde is om niet alles te willen weten: zeker niet als je er zelf toch geen invloed op uit kunt of mag uitoefenen. Let wel: ik pleit niet voor doofpotjes en achterkamertjes. Ik wens de mensen die hier verantwoordelijkheid dragen, dhr Klein en de raad van toezicht veel wijsheid toe. En als er dingen zijn die de donateurs moeten weten om gemotiveerd te blijven hun sterun te continueren, laten ze daar mee naar buiten komen en een heldere visie naar de toekomst neerleggen. Maar dat ligt op hun bordje, niet op dat van refoweb. Het RD heeft gewoon de bekende feiten op een rijtje gezet en daarmee is het klaar. Wij moeten verder gewoon in de praktijk brengen: De liefde bedekt alle dingen ....

En dan nog het punt: dit is een jongerencommunity. Helpen wij jongeren door suggestieve journalistiek zoals waar deze column een voorbeeld van is? Ik zie geen verschil met de stijl van Geenstijl, prive en wat dies meer zij. Gij geheel anders, toch?

Net als Mona rook ook ik een onaangename geur bij het lezen van dit artikel......

@dorual1 Volgens mij is de Bijbel hier duidelijk over: "Die zijn overtredingen bedekt, zal niet voorspoedig zijn." Het is inderdaad de gewoonte in onze gezindte om veel zaken met de mantel der liefde te bedekken en de deksel op de beerput te houden. Maar zodra er een stelletje vooruitgegrepen heeft op het huwelijk, is daar opeens geen sprake meer van. Dan moet er (vaak) een openbare schuldbelijdenis of bekendmaking volgen. Dat wonderlijke meten met twee maten toch. Wat voor voorbeeld geef je hiermee aan onze jongeren? Ik begrijp heel goed dat ze om dit soort zaken massaal de kerk verlaten.

Daarbij komt dat het hier een publieke zaak van een publieke omroep is. Onze centjes. Wel betalen maar verder je mond houden... Blijkbaar is er niemand die de verantwoordelijkheid neemt of zich verantwoordelijk voelt. Wonderlijk toch dat als er in onze gezindte ergens een puinhoop van gemaakt wordt, je zelden iemand ter verantwoording kunt roepen. Dan worden bijbelse normen en waarden even opgeschort...

@Omega: Protest, tot uit mijn tenen, vingertoppen en haarpunten!

1. Waar ik het meeste bezwaar tegen heb is de suggestieve manier waarop in de column geschreven wordt. Ik schaam mij daar werkelijk zeer diep voor. Refoweb dient zich op dit punt te onderscheiden van de boulevardpers. Geenstijl leest deze pulp ook en hierdoor wordt er een slechte reuk verspreid.
2. Vervolgens ben ik het hartelijk oneens met jouw analyse en de m.i. verkeerde uitleg van wat de Bijbel hierover leert. De tekst die je aanhaalt spreekt niet van: die de overtreding van ZIJN NAASTE bedekt, zal niet voorspoedig zijn. De tekst bedoelt dat je je EIGEN overtredingen niet moet bedekken, en inderdaad: wie zijn zonde bekent en laat, zal barmhartigheid geschieden. Dus voor jezelf de lat hoog leggen. Wat ik heb aangehaald toont aan dat het daarentegen tov je naaste juist wordt aanbevolen om mild te zijn en de zonden te bedekken en niet openbaar te maken of zeker niet onder het vergrootglas te leggen.
3. Overigens: zonden die niet publiekelijk bekend zijn hoeven (mogen) niet publiekelijk worden beleden. (hoewel het geen Schriftbewijs voor deze bewering wil ik toch wijzen op 2 Samuël 1:20. Maak de zaak van het Koninkrijk niet te schande!)

Nu spreekt uit jouw reactie dat je het maar moeilijk kunt verkroppen dat er in onze gezindte zoveel met de mantel der liefde zou worden bedekt. Temeer daar je meent dat er met twee maten wordt gemeten. Stelletjes die vooruitgrepen op het huwelijk worden publiekelijk te schande gezet en anderen (en leg ik dan teveel in je woorden als ik meen te proeven dat het in dat geval met name opinieleiders of gezagsdragers betreft, die iets misdaan zouden hebben) worden uit de wind gehouden. Ik proef hierin een gevaarlijke onvrede die een gezond geestelijk leven behoorlijk kan aantasten.
Wij zijn in onze huidige samenleving gedrenkt in het ziels verwoestende verlichtingsdenken waardoor de mondigheid van iedereen is toegenomen en dat de algemene heersende opinie is dat alles maar in de openbaarheid moet worden opgelost. Daar spreekt dezelfde geest uit als van die mannen die een vrouw in hoererij grepen en haar voor Jezus brachten. Zij roerden in de modder van het leven van die vrouw en schreeuwden om een hard oordeel. Jezus schreef in de aarde en zweeg. Veroordeelde hij de zonde van de vrouw niet? Jawel, maar hij noemde de zonde van de vrouw bij de naam niet om haar door het slijk te halen, maar om haar tegelijkertijd te behouden. Haar zonde wordt bestaft èn bedekt in de beslotenheid als de mannen weg zijn. Wat schreef Jezus in het zand? Dat weet niemand!
Zelden heb ik publieke behandelingen van misstanden tot oplossingen zien leiden. Veel meer tot harde woorden, oordelen en verwijdering van mensen onderling.
Daarnaast is het mij alleszins onduidelijk of hier bij de RO sprake is van overtredingen. Er is verschil van inzicht en men is onderling overeengekomen uit elkaar te gaan. De RO is geen publieke omroep, maar een private omroep die de structuur van een besloten stichting heeft met een bestuur en statuten die regelen hoe de beslisbevoegdheden in die stichting zijn geregeld. Het is geen vereniging, waar van het bestuur aan haar leden verantwoording verschuldigd is. Donateurs geven geheel vrijwillig (er komt geen belastinggeld aan te pas) en als zodanig is het stichtingsbestuur of de directie geen verantwoording schuldig aan derden, ook niet aan de donateurs. Zij moet de donateurs aan zich weten te binden door een duidelijk programma en een bijbehorende visie neer te leggen. Het bestuur heeft haar verantwoordelijkheid genomen toen zij zich realiseerde dat de directeur en het bestuur op belangrijke punten van mening met elkaar verschilden. Dan kun je ruzie gaan maken (dat zou overtreding van Gods gebod zijn) of je kunt het onderling uitpraten en er samen uitkomen. En dan mag je m.i. gewoon beslissen of je hierover verder in de openbaarheid treedt of dat je dat onder de klep houdt, bijvoorbeeld omdat er ondanks de overeenstemming toch een pijnlijke beslissing moest worden genomen. Einde verhaal. Roeren in de modder zal niet betekenen dat de beslissing zal worden teruggedraaid. Het gaat tijdens het roeren wel steeds meer stinken. Ik haal mijn neus daarvoor op.
By the way: wie corrigeert de redactie van Refoweb indien zij, wat God moge verhoeden, zich in leer of leven mochten komen te ontgaan?
Nog even over die stelletjes. Zoals je wel weet is de zonde tegen het zevende gebod in har aard een zonden waarbij het – als het tot een zwangerschap komt – onmogelijk is om de zonde in de beslotenheid te houden. Daarom is deze zonde het meest voorkomend als er ook openbaar (vroeger veel meer in de kerk, nu meestal voor de kerkenraad als vertegenwoordiging van de gemeente) schuld moet worden beleden. Hoewel dat natuurlijk als schaamtevol wordt ervaren, is het doel van deze schuldbelijdenis juist geen schandpaal op te richten, maar om ook publiekelijk te kennen te geven, dat er berouw bij de betrokkenen over de zonde is zodat niemand met een vinger naar de betrokkenen kan blijven wijzen of ze een trap na mag geven . De zaak is gedaan! Er zijn andere voorbeelden waardoor zonden die in het verborgen zijn gedaan in de openbaarheid komen, b.v. in geval van een veroordeling door de wereldlijke rechter (belastingfraude, diefstal, etc.) Door deze (publieke) veroordeling krijgt de zonde ook een publiek karakter en zal voor het herstel de schuld over de bedreven zonde in het openbaar voor Gods gemeente moeten worden beleden. Heel veel zonden worden echter –gelukkig - niet bekend buiten een beperkte groep van intimi, zijn dus niet openbaar en moeten dat (zie boven) ook niet worden. Deze zonden worden in beslotenheid beleden en vergeven en daarmee is de zaak klaar. Voor God en voor de mensen die ervan af wisten. En anderen hebben er helemaal niets mee te maken. Niet in de modder roeren alstublieft. Wordt de rommel alleen maar groter van.
Kerkverlating door jongeren is erg en ik wil er alles wat in mijn vermogen ligt aan doen om dit fenomeen te bestrijden. Wee de discipel (en/of ambtsdrager) die kinderen verhindert om te komen! Maar kerkverlating als zodanig zal niet in alle gevallen voorkomen kunnen worden. Integendeel zelfs. Ook bij de Heere Jezus brak er een moment aan dat velen van zijn volgelingen –massaal- heengingen, omdat “deze rede te hard is om te verstaan of te horen”. Dan moeten we niet in paniek raken, maar op dat moment wordt de vraag op het scherp van de snede ook aan de blijvers gesteld: “wilt gijlieden ook niet weggaan?”

Ik ben er zo uitgebreid op ingegaan, omdat ik mij zorgen maak over de harde en onwaardige manier waarop wij in de (reformatorische) kerken met elkaar omgaan en ook hier op refoweb . Velen staan snel met hun (hard) oordeel klaar. Onvrede en uitvergroten van gebreken, vooral bij een ander. Dat zijn geen vruchten van de Geest. Zo hoort het onder ons niet te gaan.

@dorual1 Het is in ieder geval helder dat we het in deze zaak volmaakt met elkaar oneens zijn. Jouw argumentatie staat m.i. model voor hoe krampachtig er in onze gezindte met dit soort zaken wordt omgesprongen. De tijd dat predikanten en ambtsdragers een pauselijke status hadden is voorbij. Ook zij zullen -"als zij zich komen te ontvallen"- in de openbaarheid van de kerkelijke gemeenschap daarvan verantwoording moeten afleggen. Dat geldt niet alleen de individuele kerkganger, maar ook hen.

Nog teveel is daar geen sprake van. Te vaak wordt ambtsdragers in algemene zin nog de hand boven het hoofd gehouden. Zeker, zij verkeren in een bijzondere en kwetsbare positie aan de ene kant. Anderzijds dragen zij dubbele verantwoordelijkheid en kunnen zij vanuit hun machtspositie enorme schade aanrichten. Om de kerk/gemeente in het algemeen geen nadeel te berokkenen, worden hun (openlijke) zonden vaak bedekt (met welke mantel dan ook). Nog vaker gebeurt het dat zo'n ambsdrager zich niet eens laat gezeggen, opstapt en van kerkverband verandert.

Juist meer openheid van zaken en oprechtheid hierin zou wel eens heilzaam kunnen zijn voor de gemeenten en de indruk van hypocrisi wegnemen.

Tot zover mijn inleidende woorden. Dan nu je argumenten.

1. Een column is geen opiniestuk. Het is per definitie verrassend en prikkelend. Het is ook geen waarheidsgetrouw verslag. Eerlijk gezegd vind ik deze column vrij mild, m.i. ook veel te voorzichtig. Maar ik begrijp de positie van Refoweb, hoewel deze jongerensite meestal niet schroomt om de luis in de reformatorische pels te zijn. De humor maakt gelukkig veel goed.

2. Ik bedoel niet te zeggen dat de columnist (of Refoweb) de overtredingen van anderen moet bedekken, maar dat de RO (in brede zin) dit juist aan het doen is. Er is blijkbaar iets grondig mis daar (op andere fora is daar meer over te lezen) en dat wil men liever binnenskamers houden. Ik kom daar zo op terug.

3. Het gebruik van losse Bijbelteksten om je/een gelijk te claimen is altijd gevaarlijk. En zeker ook als ze uit hun verband worden getild of verkeerd worden toegepast. Het is juist Gods Woord dat de zonden niet verbergt, maar er openlijk verslag van doet. Ja, oproept om ze elkaar ook te belijden. Dat heeft niets met het verlichtingsdenken te maken, maar is een voluit Bijbelse houding. Jezus sprak de ambtsdragers van die tijd ook in het openbaar aan. En dan waren het in hun eigen ogen (en dat van het volk) nog niet eens zonden die ze bedreven.

Zonder de gezagsverhoudingen te willen betwisten of los te willen laten, denk ik dat er in onze gezindte ambtsdragers/predikanten nog een te grote machtspositie hebben. Met name binnen de afgescheiden kerken. Wie de vragenrubriek van deze site een beetje volgt ziet daar tal van schrijnende voorbeelden van. Juist ook als het gaat om zonden die in het openbaar gedaan zijn. Ik heb bewust het voorbeeld genoemd van de zonde tegen het zevende gebod (zo wordt dat samengevat) van nog niet gehuwde stelletjes en (openbare) schuldblijdenis als straf (!). Dat is helaas de praktijk, hoewel de theorie best aardig klinkt. Want geloof me, zelden zal er sprake zijn van berouw van de daad zelf; hooguit heeft men spijt vanwege de gevolgen. Gelukkig zijn er inmiddels ook gemeenten die dit op een geheel andere wijze oplossen. Ik kan je voorbeelden geven van ambtsdragers die in andere niet minder ernstige zaken niet tot de orde geroepen worden. Of die in hun openbare wangedrag als drinken, roken en verkeersovertredingen buiten schot blijven. We meten in onze gezindte met twee maten. Dat zijn de feiten. En ik preek hier niet voor eigen parochie, want ik ben zelf gezagsdrager. Ik steek dus ook de hand in eigen boezem.

Eerlijkheid maakt ook mild. Onze gezindte kan best een stootje hebben, zeker als je jezelf ook kwetsbaar durft op te stellen. Maar die houding ontbreekt op dit moment veelal, met als gevolg toenemende achterdocht en wantrouwen. Jongeren pikken dat echt niet meer. Die willen eerlijk behandeld worden in een sfeer van openheid en vertrouwen. Ze willen ook serieus genomen worden. De RO geeft op dit moment daarin bepaald niet het goede voorbeeld.

Bovendien maak je m.i. de denkfout door de zonden van individuele personen (b.v. in het voorbeeld van de overspelige vrouw) hier te vergelijken met een publieke organisatie. Dan past de vergelijking met de waarschuwingen van Jezus tegenover de kerkelijke orde der Farizeeën beter.

De RO is geen publieke omroep in wettelijke zin, dat klopt. Toen ik dat zo in mijn eerdere reactie schreef had ik al verwacht dat daar een opmerking over zou volgen. Wat ik bedoel te zeggen is dat de RO als omroep een publieke functie heeft. Iedereen met een internetaansluiting kan kennis nemen van haar uitzendingen. De RO heeft ook een brede publieke taak. Er wordt informatie verstrekt vanuit en over de gereformeerde gezindte, maar ook de algemene nieuwsdienst van Novum verzorgt daar uitzendingen.

Bovendien zijn particuliere gelden (donateurs en reclame-inkomsten) ook publiek, in die zin dat er gewoon een financieel jaarverslag gemaakt wordt, een account de financiële controle uitvoert en aan de belastingdienst verantwoording moet worden afgelegd. De RO heeft ook gewoon een businessclub. Ik vermoed dat die mannen inmiddels wel weten hoe de vork in de steel zit. Daarnaast heeft de RO een ANBI-status, ze zet zich dus in voor het algemeen belang. Als zodanig zijn de giften aan deze omroep belastingtechnisch aftrekbaar en is er dus wel degelijk (algemeen) belastinggeld bij betrokken. Je conclusie is dus onjuist.

Wat wel klopt (althans wettelijk, niet ethisch) is dat het bestuur geen verantwoording verschuldigd is aan zijn donateurs. Maar hoe betrouwbaar toont zich een bestuur als ze dat niet doet?... En als het gaat om een eerlijke zaak (ook al ligt die gevoelig), waarom zou je daar dan geen verantwoording van kunnen of willen afleggen aan degenen die er voor zorgen dat er een Reformatorische Omroep is?

Je wilt hier niet in roeren, schrijf je. Zonder die handeling stinkt het echter al genoeg. En juist door openheid van zaken te geven kan er begrip ontstaan voor beide partijen. En ook al zou de sympathie meer uitgaan naar één van beiden, dan is daar nog niks mis mee. Daar hebben we dagelijks mee te worstelen in kerk en samenleving.

@Omega. Helaas komt je reactie overeen met wat ik gevreesd had. We zullen het niet eens worden. Je mag van mij weten dat ik mij volkomen vrij heb gevoeld om deze positie in te nemen en dat ik mij totaal niet herken in het feit dat dit een uiting van krampachtigheid zou zijn. In jouw reactie daarentegen herken ik een zekere mate van teleurstelling en frustratie in de gevestigde kerken en haar ambtsdragers. Je laat al die ondersteuning vanuit de schrift die radicaliteit vraagt tav je eigen zonden en tegelijkertijd mildheid vraagt ten aanzien van de de zonden van je naaste liggen. Je reactie onderstreept hoe het verlichtingsdenken (geen god, geen meester) aan de deuren van veel christenen niet voorbij gaat. Democratisering, mondigheid heeft een aantal zeer postitieve elementen in zich, maar we moeten wel bedenken dat de democratische regeringsvorm in de geschiedenis vrij jong is en in de huidige vorm haar wortels in de verlichting heeft en niet in de Bijbel (Israel werd niet geregeerd door een democratie, maar een theocratie en toen het volk teleurgesteld was in de leiders die God over hen had gesteld (de zonen van Samuel waren inderdaad te vermanen) begeerde het volk een koning – en zij ontvingen een koning van de Heere, niet in Zijn gunst!).

Ik heb nooit tegen ambtsdragers op hoeven kijken als hadden zij pauselijk gezag. Het zijn in mijn ogen altijd feilbare mensen geweest, maar wel mensen die krachtens hun ambt een goddelijk gezag hadden. Eerbied voor hun ambt, en mildheid over hun gebreken. Dat is niet krampachtig, maar bevrijdend.

Het topic is het gedoe bij de RO (dat betreft niet eens ambtsdragers met een kerkelijk, laat staan Goddelijk gezag) en ik ga er niet aan meedoen om om te speculeren over wat er allemaal aan de hand zou kunnen zijn. En mijn grote wens is dat meer mensen dit standpunt huldigen en in de praktijk brengen. Dan verdwijnt er veel negatieve energie.
Dat we ons minder bezig zouden houden met de gebreken van (andere) mensen maar dat we in plaats daarvan onze energie en passie en geloof zouden concentreren op de enige Naam die onder de hemel gegeven is door welke wij moeten zalig worden. Verwondering, Vrede en Blijdschap.
Nog dit: een column moet verassend en prikkelend zijn. Juist. Maar ook een column zal er voor moeten waken kwaad te spreken. Humor maakt veel goed, maar humor over de rug van een ander kan ik niet bestempelen als humor, maar dat neigt naar cynisme en het smaakt naar azijn.

Laat ik dan tot slot nog een tekst uit zijn verband halen en in dit verband citeren (en deze opmerking bedoel ik humoristisch, mocht dat nog niet duidelijk zijn, dus wellicht maakt dat wat goed ….): Spreuken 13:10 Door hovaardigheid maakt men niet dan gekijf; maar bij de beradenen is wijsheid. (Kant. bij de SV: 20) bij de beradenen De reden is, omdat zij niet steunen door hoogmoedigheid op hun eigen verstand, maar laten zich door den raad van anderen onderwijzen en gezeggen; waardoor dan twist weggenomen en vrede gemaakt wordt. Vergelijk Jak 3:16,17,18 .)

@dorual1 Mocht er geen sprake zijn van krampachtigheid in je ingenomen standpunt -wat ik ook zeker gaarne aanneem- dan past het in ieder geval binnen het sjabloon dat de gereformeerde gezindte zich heeft aangemeten. Ik heb daarbij zowel het meten met twee maten (zie mijn voorbeelden) alsook het bedekken van zonden in eigen ambtelijke kring genoemd. Hoe ik ook zoek, ik kan geen enkele legitieme bijbelse notie vinden die dat bevordert.

Meer nog, het was -zoals ik al aangaf- Christus zelf die de deksel van de Farizeeïstische beerput lichtte, ten overstaan van heel het volk. Ik zie dat nu niet direct als een vorm van Verlichtingsdenken, maar misschien vergis ik me en is de Verlichting wel bijbels geïnspireerd ;-) De neiging in kerkelijke gemeenten om vaak omgekeerd evenredig te handelen bij misstanden lijkt me dan ook niet in overeenstemming met het drukken van Zijn voetstappen.

En of we nu terugverlangen naar een theocratie (dat zou trouwens een ramp worden met onze kerkelijke verdeeldheid) of niet, feit is dat we te handelen hebben met de politieke situatie zoals deze op dit moment is. En dat betekent dat we als indentiaire en maatschappelijk betrokken (of kerkelijke) organisatie verantwoording hebben af te leggen aan de overheid die over ons gesteld is (vindt de 'verlichte' Paulus; en zei Christus niet vrijwel hetzelfde?!). De RO heeft een ANBI-status en dient gewoon opening van zaken te geven. Wat gebeurt er met mijn belastinggeld? Heeft de directeur een gouden handdruk gehad of niet?

Wil je daarover geen opening van zaken geven, opereer dan als een SBBI. En dat alles nog los van de ethische plicht die je m.i. hebt om aan je hondstrouwe achterban verantwoording af te leggen.

Het gaat hier dus niet om het bevredigen van enige nieuwsgierigheid of het bevorderen van roddel en achterklap (hoewel de RO dat wel uitlokt met al deze geheimzinnigheid), maar slechts om de naakte waarheid. Tegenwoordig zit op vrijwel alle producten een streepjescode waardoor afkomst, (voedsel)veiligheid, productiemethode, producent en tal van andere informatie van je aankoop te achterhalen is. Daar betaal je voor. Net als bij de RO. Daar mis ik niet alleen een streepjescode, maar op dit moment ook een erecode richting achterban.

En als je in dit verband dan toch een tekst uit Spreuken wilt gebruiken, dan past deze beter: "Die waarheid voortbrengt, maakt gerechtigheid bekend; maar een getuige der valsheden, bedrog (Spr. 12:17). En de kanttekenaars leggen het woord gerechtigheid als volgt uit: "Dat is, dat recht overeenkomt met hetgeen geschied is of gesproken wordt, opdat niemand ongelijk gedaan worde." Als dat zou zijn gebeurd bij de RO, was deze column vrijwel zeker niet geschreven. Oftewel: wie wind zaait zal storm oogsten.

Citaat Ali As:
"Het gaat hier dus niet om het bevredigen van enige nieuwsgierigheid of het bevorderen van roddel en achterklap (hoewel de RO dat wel uitlokt met al deze geheimzinnigheid), maar slechts om de naakte waarheid."

Hier de 'naakte waarheid' op een rij:

Ongetwijfeld...... zal een financiële duit in het zakje daar mede debet aan zijn....
(eigen invulling)

Vermoedelijk...... om te voorkomen dat de toch al ernstig verdeelde gereformeerde gezindte er nog een schisma bij krijgt en de donateurs massaal hun beurs dichtritsen ( iets vermoeden is geen naakte waarheid).

Ondertussen draait het geruchtencircuit overuren. (geruchten zijn geen waarheid)

Maar ook daarvan lijkt geen sprake. (iets wat lijkt hoeft nog geen waarheid te zijn)

Wie in het RD-interview goed tussen de regels doorleest....
(tussen de regels lezen is subjectief, geen waarheid)

En wie de jonge ondernemer een beetje kent....
(ik ken hem niet dus wat dan?)

Terugkomend op de eerste regels van deze collumn:
Het gaat hier dus niet (ahum) om het bevredigen van enige nieuwsgierigheid of het bevorderen van roddel en achterklap* (hoewel de RO dat wel uitlokt met al deze geheimzinnigheid), maar slechts om de naakte waarheid.

*het gaat mij om deze zin.
Ik vind dit zo schijnheilig. Je beweert niet te willen roddelen, en vervolgens komen er allemaal negatieve suggestieve dingen voorbij, die je presenteert als 'de naakte waarheid'.
Hoe tegenstrijdig kan je zijn.

@Mona Ahum, je begint met een citaat van mij, niet van de columnist. En nogmaals, een column is geen verslag. Blijkbaar heeft Ali de kennis die ons ontbeert. Voor de rest zie ik vooral logica.

Ai, foutje @Omega ;-)

Maar... je stemt wel in met Ali, door te zeggen dat het hier niet om roddel gaat, maar om de naakte waarheid.
Ik kan die feitelijke, naakte waarheid echter niet ontdekken in deze column.

De schrijver van een column hoeft dan misschien niet aan waarheidsvinding te doen, verrassend en prikkelend mag het ook zijn, maar deze column vind ik naar achterklap ruiken.
In de gierput ermee!

@Mona Tja, dat krijg ik er van als ik te snel reageer ;-) Ik schreef: "Het gaat hier dus niet om het bevredigen van enige nieuwsgierigheid of het bevorderen van roddel en achterklap (hoewel de RO dat wel uitlokt met al deze geheimzinnigheid), maar slechts om de naakte waarheid."

Ik had het in dit verband niet over de column (die doet immers niet aan waarheidsvinding) maar over mijn reactie (vandaar het woord "hier") aan @dorual1

Ik kom binnenkort wel even snuffelen hoe jullie gierput ruikt. Dat zal wel niet veel beter zijn ;-) Hoe laat drinken jullie koffie 's morgens?

@Mona,
Waarom heb ik vaak zoveel nodig om te zeggen wat mensen zoals jij in enkele woorden kunnen zeggen. Dank je!
@Omega,
de RO publiceert volgens de regels van ANBI instellingen (bedankt, ik wist niet eens dat ik mijn donateursbijdrage van de belasting kon aftrekken .... ik krijg immers in ruil voor mijn donateursbijdrage toegandg tot de programma's, dus ik dacht dat zoiets niet aftrekbaar was, hoe simpel kan een mens toch zijn) de balans en jaarrekening. Bij de publicatie van de cijfers over 2016 zul je dus antwoord op je nijpende vragen krijgen, of misschien moet je nog een jaartje wachten; Je kunt ze waarschijnlijk ook wel opvragen, dan hoef je niet zo lang te wachten .... Ik heb ds van Amstel (voorzitter) en br. I.A. Kole (secr) en Arjan Klein (dir), de hoofrolspelers in dit koningsdrama hoog dus ik voor mij wilde hen ondertussen uit het oordeel der liefde nog maar niet in een adem noemen met de hypocriete Farizeeen die Jezus (Die alleen de harten en nieren kende; zo kunnen en hoeven wij dus niet in Zijn voetstappen te treden) bestrafte.
Voor het overige:
De werken des vleses nu zijn openbaar; welke zijn (...) venijngeving, vijandschappen, twisten, afgunstigheden, toorn, gekijf, tweedracht, (...) Nijd, moord, (...) Maar de vrucht des Geestes is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid.
Sjalom!

@dorual1 Ik zie dat het werkwoord "naïviteit" in ieder geval niet behoort tot de vrucht van de Geest ;-) Mijn reacties zijn overigens met blijdschap geschreven.

Zonder aan de integriteit van bestuurs- of directieleden te twijfelen, kunnen ook zij dwalen of vallen. Ook na ontvangen genade. De voorbeelden zijn legio. Maar ja, wie durft in onze achterban mannen van statuur nog te wijzen op hun fouten of ze er op te bevragen? Niet iedereen is een Paulus en evenzo zelden wordt daarop gereageerd zoals Petrus deed.

Met een transparante houding voorkom je kritische vragen of columns. Oorzaak en gevolg... Het zou onze gezindte m.i. bepaald geen kwaad doen.

@Omega
Vergun mij nog een korte woordexegese te doen rond het woord Naiviteit.(bijbehorend adjectief naïef, van het Franse naïf, dat kinderlijk, natuurlijk, eenvoudig, ongevaarlijk betekent) is een geesteshouding die gekenmerkt wordt door onbevangenheid, eenvoud, ongekunsteldheid en openhartigheid. 'Naïf' is gerelateerd aan het Franse 'naître' - geboren worden'. (Bron: Wikipedia). Geen vrucht vand de geest, maar kinderlijkheid - als een kind - is wel een voorwaardelijke eigenschap om het Koninkrijk gods in te gaan: Worden als een kind. ... :)
Ik neem aan dat je deze lading niet in het woord Naiviteit wilde leggen, maar meer de negatieve betekenis die duidt op onnozelheid, gebrek aan wereldwijsheid en verwijtbare onwetendheid. Maar het is dan mijn naivitiet dat ik het toch maar houd bij de positieve betekenis.
Natuurlijk weet ik dat er heel veel mis is in de reformatorische gezindte. Maar ik lees zoveel een afgeven op 'het systeem" op de leer, op de prediking, op de ambtsdragers. En die laatsten zijn geen heiligen en hun werk mag onder kritiek komen te staan. Maar hoewel ik meeworstel met mensen die gebukt gaan onder een oppervlakkig of een bedekt evangelie geloof ik het gewoon niet dat ons ongeloof de schuld is van de prediking waaronder wij verkeren. Een prediker moet vrij zijn van de zielen die onder zijn prediking verkeerd hebben. Maar van een ieder van ons zal persoonlijk worden gevraagd of wij hebben gewild dat Jezus koning over ons zou zijn. En dan werkt het excuus niet: ja maar ik ben onder de prediking van ds.Te Zwaar, ds. Te Ingewikkeld, ds. van de Wereld en ds Te Licht verkeerd onderwezen.
Daarom wil ik mij in het openbaar mij liever op een kinderlijke manier bezig houden met mij te oefenen in de vruchten van de Geest dan dat ik mijn ziel en die van mijn omstanders kwel met de onwelriekende geuren van de hel.

En ik ben ervan overtuigd: als wij onze gebeden voor de RO vermenigvuldigen, komen ze er vast wel weer bovenop.

*verwijderd door moderator. Deze persoon had al een ban onder andere accounts*

@dorual1 Je krijgt het voordeel van de twijfel. Inzake naïviteit dan ;-) Hoewel ik daarin toch wonderlijk gedrag bespeur. De onwelriekende geurtjes uit onze achterban laat je voor wat ze zijn. Ook al zijn ze penetrant en kleven de klonters aan je schoen. Maar de boodschapper van het slechte nieuws krijgt er daarentegen van langs. Een traditie die onze gezindte eveneens heeft gecopieerd uit het verre verleden: shoot the messenger.

Bovendien, het onder een vloerkleed vegen van vuil maakt een kamer echt niet schoner. De Korinthiërs deden hetzelfde en Paulus veegt de vloer met ze aan. Of de evenzo kritische openbare brieven van Johannes aan de gemeente van Pergamus en Laodicea. Ik lees nergens dat beide mannenbroeders er voor pleiten al deze misstanden met de mantel der liefde te bedekken. Ik kan dan helaas ook het Bijbels gelijk in deze uitwisseling van standpunten niet jouw richting op schuiven.

Dan tot slot nog een korte reactie op de nieuwe discussie die je opwerpt. Een predikant is pas vrij van de zielen onder zijn gehoor als hij ze een bijbelse prediking heeft voorgehouden: Wet en Evangelie. "Doch wij prediken Christus, den Gekruisigde, den Joden wel een ergernis, en den Grieken een dwaasheid" ( 1Kor. 1:23). En: "Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u, dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd" (1 Kor. 2:2). En anders kleeft er bloed aan zijn handen.

Omega je hebt gelijk dat het recht moet zegenvieren. Maar om het hier op deze manier te schrijven daar houd ik gewoon niet van. Ik heb het RD niet gelezen dus waarom moet ik op zo'n manier hiervan op de hoogte gebracht worden? Schrijf rechtstreeks naar degene bij wie je moet zijn, of in het rd maar dan op een normale manier. Dit is achterklap. Het onderwerp mag dan een geurtje hebben, deze comumn vind ik smakeloos.