Een gebed zonder end
SMS | 60 reacties | 10-06-2014 | 08:24
Ik heb wat met ze. Het volk dat zondags twee- of zelfs driemaal ter kerke gaan. Fatsoenlijk gekleed. De GBS-Bijbel in de hand. Ik heb wat met die Woordbediening waarin het ontzag voor een heilig God doorklinkt. Waarin de ellendestaat en verlorendheid de dienst uitmaakt. Ik ben ermee grootgebracht.
De mens die als een schuldig en verdoemelijk schepsel uit zichzelf nooit verder zal komen dan het slijk waarin hij zich met genoegen wentelt. Totdat God, met barmhartigheid bewogen, levendwekkende genade in dode zondaarsharten blaast. Bij een uitverkoren enkeling. Vanzelfsprekend...
Ja, daar heb ik wat mee. Met deze ‘bevindelijken’, zoals ze religieus-cultureel gedertimeerd worden. Ik heb wat met ze omdat dit volk gerijpt en bewerkt is voor de zaligheid. De grond is diep beploegd en geëgd. Gereed voor gebruik. Het enige dat nog mist is het evangeliezaad; Christus’ welmenend aanbod van genade... Niet voor een weinigje, maar voor allen.
Pas nog gehoord gehoord in een lang en leeg gebed. Een opsomming van alle ellende in wereld en kerk. Een gebed zonder vraag om bekering of genade. Een gebed zonder Jezus. En een gebed zonder end. Of er nog maar een “woordje” voor de hoorders bij mocht wezen... Dat blijft er dus over van het Boek waar het liefdesbloed van de Heere Jezus uit stroomt: “slechts een woordje”. Dat is dus boetedag...
Een predikant zei het eens zo: “Deze mensen staan stijf van de wet. Je hoeft de deur van het evangelie maar open te zetten en ze tuimelen zo naar binnen.” En daarom heb ik hoop voor dit volk. Deze “kleine luyden.” Ze zijn soms zo dorstig, dat één druppel liefdesbloed van Christus al genoeg is om hun harten te laten overvloeien van vreugde. Omdat ze daarmee zicht krijgen op de eeuwige zaligheid. De praktijk is dat die druppel vaak wel gehaald moet worden op plaatsen waar ze van hun eigen dominee en kerkenraad niet mogen komen. Waar censuur dreigt, maar Jezus trekt.
Er is hoop voor al deze dorstigen (Jes. 55:1). En blijdschap voor hen die durven te drinken van het Levenswater (Jes. 55:12). Gelukkig trekt de Heilige Geest Zich niets aan van kerkmuren, kerkenraden en dominees.
Misschien af en toe een enkeling die toevallig aan komt waaien, maar de rest weet best waar Jezus voor gekomen is.
En de mensen uit Ninevé bekeerden zich tijdelijk van hun boze wegen, maar later zijn ze alsnog gestraft. Je kunt echt niet elk bijbelverhaal op bekering en wedergeboorte toepassen hoor!
Ik denk dat de vier mannen, die hun verlamde vriend naar Jezus brachten, voor genezing kwamen. Van de verlamde zelf lees je helemaal niets, en Jezus zegt '' uw zonden zijn u vergeven''.
Volgens mij is Jezus heel wat guller dan vele voorgangers.
Wat is geloven?
Zondag 7 vraag en antwoord 21: "Wat is een waar geloof?
Een waar geloof is een STELLIG WETEN of KENNIS, waardoor ik alles voor waarachtig houd, dat ons God in Zijn Woord geopenbaard heeft , maar ook een VAST VERTROUWEN, hetwelk de HEILIGE GEEST DOOR het EVANGELIE in mijn hart WERKT, dat niet alleen anderen, maar ook mij vergeving der zonden, eeuwige gerechtigheid en zaligheid van God geschonken is, uit louter genade, alleen om der verdienste van Christus wil."
Geloven wij dat? Of erkennen wij niet dat we zondig zijn? Dan geldt het volgende:
1 Johannes 1:8-10: "Indien wij zeggen, dat wij geen zonde hebben, zo verleiden wij onszelven, en de waarheid is in ons niet. Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeve, en ons reinige van alle ongerechtigheid. Indien wij zeggen, dat wij niet gezondigd hebben, zo maken wij Hem tot een leugenaar, en Zijn woord is niet in ons."
Dan zijn we leugenaars en dat is zonde, dus hebben we Hem alsnog nodig.
Moeten we dan eerst zondekennis hebben voordat we mogen geloven?
Johannes 16:8: "En Die (de Heilige Geest) gekomen zijnde, zal de wereld overtuigen van zonde, en van gerechtigheid, en van oordeel."
Zolang we niet in Hem geloven als onze Redder, zijn we vol van de duivelse geest. Als we in Hem geloven, komt de Heilige Geest in ons en dan gaan we steeds meer zien hoe slecht we zijn en hoe goed God is.
De een ziet eerst hoe erg het is om zonder God te leven en de ander wordt getrokken door Zijn liefde. Laten we geen wegen voorschrijven aan God! Wie zijn wij om dat te doen?
Laat iedereen die dit leest gelijk zijn schuld belijden en erop vertrouwen dat God dan ook zijn zonden vergeven heeft. Handelingen 2:21: "En het zal zijn, dat een ieder, die de Naam des Heeren zal aanroepen, zalig ZAL worden." Waarom zouden we Hem niet vertrouwen? Hij heeft nog nooit een bidder laten staan!! Want wie tot Hem komt, zal Hij geenzins uitwerpen! Is Hij het niet waard? Wat heeft Hij verkeerd gedaan dat u nog niet gelooft? Kom, laten we Hem dienen!!
is deze colum goed en wat bereik je ermee.... das de vraag nu van vele hierboven
de colum is wel goed aan inhoud zie al de reactie 's,
dus het raakt de mens wel,
de mens denkt er wel over na,
de mens voelt zich aangesproken
de mens blaft terug
maar dat is een discussie die niet gevoerd moet worden.....want de gene die zo reageren kunnen niet de realiteit van 2014 accepteren
de discussie die gevoerd moet worden moet over de conclusie van de schrijver gaan,
iedereen voelt zich aangevallen, en dat puur om dat ze op de feiten gedrukt worden hiermee bevestigen ze de conclusie van de schrijver.
Opzich zit er gewoon een kern van waarheid in en daar moet iedereen tegen kunnen ook in refowebland.(als ze de evangelische en de jehova's getuigen onder de loep nemen dan reageren ze niet, en lachen ze hart mee in het binnenste)
het is een colum en geen preek die vermeld staat
bij deze een lees instructie en lees de colum straks nog een keer na
je moet het lezen als een strip verhaaltje of als een boer met kiespijn
en dan kom je dr achter dat SMS aan cabaret doet..................
cabaret is puur een vorm van
aandacht voor zichzelf vragen
aandacht voor zichzelf eisen
in het middelpunt staan
wat kom je hier in niet tegen de eer tot GOD
mensen mensen
hoeveel predikanten staan er zondags en door de weeks niet op de kansel die nou net zijn als deze caberetier
aandacht voor zich zelf vragen
aandacht voor zich zelf eisen
in het middelpunt staan
puur door een half uur dubbelzinnige ochjes en achjes te prevelen
met een gebed zonder eind compleet als een preek met de 3 punten
punt 1 de ellende van de gemeente
punt 2 de ellende van de prediker
punt 3 de elende van de wereld
mensen mensen dit soort predikanten vergeten de ere GOD 'S
en caberetier SMS wil ons laten zien ik ben onvolmaakt maar ik ben maar een arme colum schrijver van refoweb maar ik wijs de mensen er op.
het is droevig gesteld in den landen dat er zulke ochjes en achjes op de kansel staan.. ik mis bij hen de ere GOD'S
mensen mensen geef het gewoon toe en wees eerlijk
SMS heeft gelijk en zit niet zielig te wenen om de realiteit maar WAAKT en BID
Ach, die arme mensen van de Gereformeerde Gemeenten, het is de schuld van hun voorgangers, die hen verhinderen in te gaan. Daarom kunnen ze niet tot Jezus komen en zich bekeren. God zal toch wel een milder oordeel over hen vellen dan Petrus deed over de Joden? Hebben zij ook niet de Schrift?
Er is niets veranderd. Ook nu is het zoals toen: buigen(Hand. 2:37) of barsten(Hand.7:54).
Johannes 16:8
En Die(Geest) gekomen zijnde, zal de wereld overtuigen van zonde, en van gerechtigheid, en van oordeel.
Het is jammer dat je zelf de Bijbel ook selectief leest, want je vergeet een paar dingen:
De Joden geloofden niet dat de Heere Jezus de zoon van God was en dat geloven de Ger.Gemmers nu net wel.
En je citeert wel Johannes 16:8, zoals dat ook door de Ger.Gemmers zo vaak gebeurd.
Maar je begrijpt net zo min als hun wat er mee bedoeld wordt.
Terwijl het zo simpel is: Het staat namelijk in vers 9 uitgelegd :
9 Van zonde, omdat zij in Mij niet geloven;
Oh maar dat doen die mensen die denken toch niet bekeerd te zijn, wel.
Dus als ze verteld wordt dat ze niet bekeerd zijn, wie is er dan toch fout?
Want dat is het grappige: de mensen in de bevindelijke kerken die denken niet bekeerd te zijn, omdat ze geen diepe schokkende ellende-kennis hebben doorgemaakt, maar gewoon normaal besef hebben van hun zonden en gebreken, leven wel vaak in afhankelijkheid van God.
Tot deze Goddeloze stad kwam de rechte prediking, daar in Nineve hoorden ze voor her eerst de waarheid, Ze geloofden niet in Jona als mens, natuurlijk niet, maar gingen wel geloven in het oordeel wat Jona namens God predikte. Toen werden het gevonniste mensen, ze moesten God ontmoeten en konden voor God niet bestaan. En dat zie je ook in Nineve: ze vasten, zitten in zak en as, en ze roepen God sterk aan, vers 9 Wie weet, God mocht zich wenden en berouw hebben van de hittigheid zijns toorns dat wij niet vergaan.
En wat zal het een groot wonder voor hun geweest zijn dat God hun toch genadig heeft willen zijn!
Waarachtige zondekennis is de vrucht van de wedergeboorte.
En juist dát wordt zo vaak anders gebracht. Het wordt bijna vooraf als voorwaarde gesteld, bijvoorbeeld: een berouwvolle, doemwaardige zondaar is welkom bij Jezus.
Natuurlijk, helemaal waar, gelukkig! Maar niet als voorwaarde. Een harde zondaar is ook welkom bij Jezus. Heb je niks? Voel je niks? Wil je niet? Ben je zo hard als een steen? Ga naar Jezus, zonder dralen, alleen bij Hem is redding en leven voor dode, gevoelloze zondaren, die niet eens doorhebben wat het is om zondaar te zijn. God zal je dat echt wel leren!
Een paar stukjes uit een preek van ds JW Kersten:
Werk op Jezus aan, niet op een gevoelig hart of indrukken van uw schuld
en niet wat het is om verloren te gaan en richt u niet op de rechtvaardigheid Gods of wat ook.
Dat komt allemaal wel. Richt uw aandacht op die enige Naam,
die onder de hemel gegeven is en zeg: Heere Jezus, ik moet U hebben!”
Heb je dit nog niet beleefd, vertel eens waar je schuld gebleven is en
vertel eens waar je verloren gegaan bent en vertel eens waar je in de hel hebt gelegen
en vertel eens waar je het recht Gods hebt ontmoet.” (...)
De Heere begint met het Evangelie, niet met de wet. Hij begint die zondaar over te buigen
en te lokken met Zijn liefde. Dan komt hij tot de keuze. Zo is het begin.
Het moet volgens u misschien eigenlijk anders. Eerst moet er iets verschrikkelijks gebeuren.
Eerst moet ge naar de hel en moet ge vreselijke dingen meemaken van binnen. Is dat uw bekering?
Nu, zo hoeft niet elke bekering te zijn. Ik weet wèl dat de liefde Gods
in Christus ons hart vertedert en vernedert.
Gods lieve werk is niet in vakjes te verdelen en wat de één van voren leert
leert de ander van achteren en de derde in het midden.
God werkt op zoveel manieren. Het gaat soms zomaar anders dan we denken. Nooit buiten de Inhoud (lees: Christus) om. Maar laat God toch eens werken zoals Hij denkt dat goed voor ons is. De rasters en schema's van ons, daar heeft God lak aan. Laten we eerder bang zijn dat we Hem voor de voeten lopen. We beseffen ons te weinig dat een grote verantwoording met zich mee brengt.
@Marlies123 Je zou het boekje van ds. J. Westerink eens moeten lezen over Joan (met als opschrift: Profeet van de barmhartigheid van God). Uit het hele boek Jona blijkt in alles Gods liefde voor het verlorene.
Ons zonde- en schuldgevoel draagt nul komma niks bij aan onze zaligheid, wel ons geloof in Christus (Hand. 16:31). Het is de Heilige Geest die ons overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel. Oprecht berouw over onze schuld is een vrucht van het werk van Gods Geest (Openb. 3:17). Of denk je dat ware zondekennis buiten de wedergeboorte/bekering om kan?
Wat is er mis met deze vraag. Je gaat toch ook niet naar de dokter als er niks aan de hand is? "Wie gezond zijn, hebben de medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn." Waarom zou je de Heere nodig hebben, als je niet beseft dat je zondig bent? Niet als voorwaarde, zo lijkt het steeds als ik de reacties lees: in de GerGem zou geleerd worden dat je pas naar de Heere mag gaan als je genoeg ellendekennis hebt. Zo is het niet, en zo wordt het ook niet gepreekt. Het is geen voorwaarde, maar de weg waarlangs.
En Bambi, hoe is jouw bekering dan gegaan?
Wat doen al die mensen in vredesnaam elke zondag in de kerk dat die oproep steeds weer moet klinken?
Er loopt een scheiding door de kerk, niet iedereen in de kerk is waarachtig tot de Heere bekeerd. Daarom moet het elke zondag weer gepreekt worden. En zelfs al ben je bekeerd, dan nog doe je dagelijks zonde waarvan je bekeerd moet worden. Dus bekering, voor het eerst of opnieuw.
Als je nat wilt worden, moet je in de regen gaan staan. Als je bekeerd wilt worden, moet je in de kerk komen!
Dus eerst naar Jezus Christus en dan komt die zondekennis en -besef vanzelf. Ik denk dat het andersom is: de Heere Jezus Christus moet naar ons toekomen, uit onszelf kunnen we niet tot Hem komen. Tenzij dat Hij (de Vader) hem trekke. En daar moeten we om bidden, om smeken aan de genadetroon! En wie dat aanhoudend doet, zal God verhoren. Niet om het gebed, maar op het gebed wil de Heere wonderen doen.
De Heere Jezus Christus moet naar ons toekomen? Hij IS naar ons toegekomen! God heeft Zijn Zoon gezonden. Hij is gekruisigd en weer opgestaan. Elke dag komt hij naar ons toe in Zijn Woord. Het Woord is vlees geworden. Het Woord is de Heere Jezus. En elke zondag komt Hij naar ons toe als we de preek horen.
Hij zegt: bekeert u! Dit is hoe we het lezen in de Bijbel. Waar lees je dat je moet bidden of Christus naar je toe wil komen?
Je denkt veel te klein van God.
Lees hoe de mensen in de tijd van de Heere Jezus tot geloof kwamen.
Ze vroegen genezing, omdat ze gehoord hadden dat Hij anderen had genezen.
Daardoor geloofden ze dat Hij hen of hun familie ook kon genezen.
Ze vroegen Hem niet om hulp, omdat ze zich zo zondig voelden.
De discipelen waren speciaal door God uitgezocht, om met de Heere Jezus mee gegaan.
Daarom gingen ze ook zonder morren met Hem mee.
Maar het besef van hun zonden groeide pas na omgang met de Heere Jezus.
Paulus werd acuut stilgezet en zijn besef wat hij voor die tijd had gedaan, werd in de jaren steeds sterker.
Bij de verlamde man had het geloof van zijn vrienden hem gered.
God gaat met ieder mens zijn eigen weg.
Die weg leidt er bij een ieder toe om in volledige afhankelijkheid van God te leven, als een kind.
De een heeft het nodig om in hun dagelijkse ellende door God geholpen te worden, om zover te komen.
De ander door acuut stilgezet te worden.
De derde heeft al genoeg aan het besef dat God liefde is en leeft vanuit die liefde in blijheid.
De vierde moet door een diepe worsteling van zonde en schuld.
Dat zondebesef is er uiteindelijk alleen maar voor, om je steeds weer duidelijk te maken hoe Goed, Groot en Liefdevol God is en je klein te houden of te maken voor Hem.
Daarom laat God ook steeds je zonden zien, niet uiteindelijk om je alleen maar te laten zien hoe verrot je als mens bent, maar om je te laten zien hoe en wie God is en hoe goed Hij het voor ons wilde.
Dus de mens die er zo prat op gaat dat hij het grootste en het ergste zondebesef heeft, is misschien wel hoogmoedig en hardleers.
Die is waarschijnlijk te blind voor Gods goedheid , grootheid en liefde.
En moet steeds weer op de knieën gedwongen worden.
Daar kunnen ze zich beter mee bezig houden dat afkeurend neerkijken op mensen die met vreugde iedere dag God's grootheid bezingen en bejubelen.
Er staat niet voor niets dat je moet worden als een kind.
En hoe mijn bekering gegaan is, dat heb ik genoeg door laten schemeren in mijn vorige reakties.
Daar ga ik niet dieper op in.
We moeten klein worden voor God, als een kind.
En zo in afhankelijkheid van Hem gaan leven.
Daarom moeten we Zijn grootheid zien.
En de één heeft daar héééél veel ellende-kennis voor nodig, iedere keer weer, om klein gemaakt te worden.
En de ander héééél veel dagelijkse ellende, om die afhankelijkheid te leren en daarmee klein gemaakt te worden.
En een derde ziet die grootheid wat makkelijker, zonder eerst een dot ellende nodig te hebben, om klein gemaakt te worden.
En als je eenmaal in afhankelijkheid van God leeft, ga je bij alles Zijn wil vragen, omdat je weet dat je dan de minste fouten maakt.
Maar velen die de mond vol hebben over grote ellende-kennis, leven in afhankelijkheid van wat andere mensen zeggen en geloven niet dat God je ook in de kleinste dingen raad en aanwijzingen en uitleg geeft.
En met de Bijbel in de hand kijken ze met hun eigen verstand wel even welke Bijbeltekst er bij een probleem hoort, i.p.v. aan God te vragen welke Bijbeltekst er bij dat probleem hoort.
Oftewel, ze leven wel in afhankelijkheid, maar niet van God.
En dat is toch echt de bedoeling van God.
Ja, dan krijg je toch echt zere knieën, want dan word je er door God steeds weer op gedwongen.
- De Heere Jezus zegt: 'die gezond zijn hebben de medicijnmeester niet nodig, maar die ziek zijn'. Nu zeg jij (Omega): iedereen is ziek. Dat is natuurlijk waar, maar toch zegt Jezus Zelf dat er geestelijk gezien mensen zijn die zich niet ziek voelen, en daarom de medicijnmeester niet nodig hebben.
- Na de genezing van de blindgeborene heeft Jezus een gesprek met de Farizeeen. Wat is hun probleem? Zij voelen zich niet blind, maar hebben het gevoel dat ze veel kunnen zien. Daardoor blijven zij bij de Zaligmaker weg.
- Hoe vindt bekering plaats op de Pinksterdag? 'Zij werden verslagen in het hart'. En hoe preekt Petrus verder? 'Met veel meer andere woorden betuigde hij en vermaande: 'wordt behouden van dit verkeerd geslacht'. Dus de oproep tot geloof betekent ook dat de kwaal wordt aangewezen en erkend.
- In Jeremia 3 roept de Heere indringend en aanhoudend tot bekering. Maar Hij zegt er wel bij: 'alleenlijk ken uw ongerechtigheid'.
@ Bambi: op het vele dat je noemt kan ik onmogelijk ingaan, maar ik wil wel even inhaken op wat je zegt over de mensen die tot geloof kwamen. (1) Je weet niet of er geen besef was van zonde; sommige predikers leggen er wellicht te veel in ('inlegkunde'), jij loopt het gevaar er te weinig in te leggen. (2) Maar vooral: het is de vraag of deze mensen wel echt tot geloof gekomen zijn. Zij zijn gekomen om van hun ziekte genezen te worden, en dat is gebeurd (in die zin zijn ze 'behouden'), maar dat is iets anders dan dat zij zalig geworden zijn. In Joh. 6 lezen we dat velen zich van Jezus afkeerden. In het boek Handelingen wordt duidelijk, dat er maar 120 mensen volgeling van Jezus waren. Dus velen zijn wel genezen, maar zijn nooit met een waar geloof tot Jezus gegaan. Dat is precies het punt van hen die benadrukken dat ellendekennis wezenlijk tot de bekering behoort: laten we onszelf niet gerust stellen met alleen een oppervlakkig 'geloof', dat als het er op aan komt geen stand houdt, net zoals bij veel 'volgelingen' van Jezus. Het houdt stand, als we niet maar voor wat hulp of leiding, maar voor de diepste kwaal van ons hart genezing gezocht hebben.