Kranslegging

Tot mijn verbazing las ik in de krant dat er kerkenraden en dominees uit de gereformeerde gezindte meededen aan de kranslegging. Het respect tot de overledenen in de oorlog begrijp ik volkomen. Maar nu begrijp ik niet waarom er dan bij een begrafenis in deze tijd geen bloemen welkom zijn (al ben ik er geen voorstander van) en bij een herdenking wel? Kunnen wij dan niet herdenken zonder bloemen/ kransen?

Dag vriend(in),

Ik kan begrijpen dat je dit verwarrend vindt. Maar laat ik dit mogen zeggen. Een begrafenis is een heel persoonlijk gebeuren. Daarin maakt de familie de keuzes hoe iemand begraven wordt. Dat is niet een zaak van de kerkenraad of de predikant. Die kunnen daarbij wel adviseren en meedenken. Maar de begrafenisplechtigheid blijft een zaak van de familie en valt niet onder de verantwoordelijkheid van de kerkenraad. De familie beslist dus zelf of er wel of geen bloemen welkom zijn tijdens de begrafenis. Hetzij op de kist of bij het graf. 

Het is verder de persoonlijke verantwoordelijkheid van een kerkenraad of predikant om deel te nemen aan een kranslegging. Mogelijk dat men hier wel bloemen bij accepteert omdat de overledenen niet meer bij de plechtigheid aanwezig zijn en dat ligt anders bij een begrafenis. De beleefde rouw is ook anders.

Maar dat zijn mijn gedachten, je zou het een predikant zelf eens kunnen vragen die aan zo’n herdenkingsplechtigheid heeft meegewerkt. Voor mij blijven deze zaken behoren tot die dingen  waar een ieder in zijn geweten vrij over mag denken.

Met een hartelijke groet en Gode bevolen,
Je ds. A. A. Egas

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A.A. Egas

• Geboortedatum:
  30-05-1957
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Damwoude
• Status:
  Actief

85 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven