Ik ben depressief en wil liever dood.(...)
drs. E.J. (Els) van Dijk / Geen reacties
03-11-2007, 00:00
Vraag
Ik ben depressief en wil liever dood. Wil niet meer verder leven. Heb er geen zin in. Het is al mijn hele leven al somber; ik heb nu geen perspectief. Kan iemand mij antwoord geven? Hoe moet het in het geloof? Sinds ik depressief ben lees ik niet meer in de Bijbel. Ik kan het niet meer, maar merk wel dat ik God te kort doe!
Antwoord
Beste...,
Het is een beetje lastig om een antwoord te geven op je vraag aangezien ik niets weet van je levensomstandigheden. Is er bijvoorbeeld een reden voor je depressiviteit? Zo ja, welke dan? Waarom zie jij het leven somber in en waarom denk jij geen perspectief te hebben? Toch denk ik dat ik wel iets kan zeggen.
Iemand die depressief is, heeft de neiging vooral te letten op de dingen in het leven die moeilijk zijn en van daaruit worden alle andere aspecten van het bestaan ermee besmet totdat uiteindelijk niets meer ‘leuk’ is en zinvol lijkt. Maar daarmee ontstaat een vertekend beeld van de werkelijkheid, alles wordt bezien door de zwarte bril. Het is echter niet de waarheid! Elk mensenleven is door God gewild en Hij wil dat elk mens leeft! Elk mens is geschapen om liefde te ontvangen en om liefde te geven. Op menselijk vlak gaat daar helaas nogal eens wat mis, maar dat moet nooit de aanleiding zijn om het bijltje er maar helemaal bij neer te gooien.
Je kent vast de gelijkenis van de verloren zoon. De jongen zag het op een gegeven moment ook helemaal niet meer zitten. Wat hij niet wist, was dat zijn vader elke dag op de uitkijk stond en te wachten totdat hij zijn jongen weer in de armen kon sluiten. Zo staat God op de uitkijk. Ook naar jou. Hij wil niet dat je in de modder zit en alleen maar naar de nare aspecten kijkt, maar Hij wil graag dat je leeft! Voor Hem en voor de medemensen die Hij om je heen plaatst. Dat bleek ook de jongen uit de gelijkenis. Toen hij eenmaal de moed had om naar zijn vader te gaan, werd het feest! Als God ver weg lijkt, wie is dan verhuisd?
Als je Hem niet meer zoekt in Zijn Woord en in gebed raakt Hij steeds verder weg. Terwijl juist in jouw omstandigheden het perspectief dat God wil geven en het geloof in Hem ô belangrijk zijn. Iemand zei het zo: Verdriet kijkt achterom, bezorgdheid kijkt om zich heen, geloof kijkt omhoog. Geloof is de vogel die zingt, terwijl het nog donker is. Dat doen de vogels in het echt ook. In deze tijd van het jaar is dat wat minder maar in het voorjaar word ik regelmatig ’s ochtends erg vroeg wakker omdat de vogels met hun concert bezig zijn. Zij roepen als het ware de zon wakker! Niet omdat ze zo arrogant zijn te denken dat ze dat kunnen, maar omdat ze zeker weten dat hij gaat schijnen! Zo mag je ook proberen over moeilijke omstandigheden heen te kijken in de wetenschap dat de duisternis niet het laatste woord heeft, maar het licht. Dat betekent wel dat je soms genoegen moet nemen met wat donkere aspecten. Als je de regenboog wil zien, moet je ook de bui die eraan vooraf gaat kunnen hebben. Dat lukt ook, als je de overtuiging bent toegedaan dat Gods genade je nooit ergens zal brengen waar Zijn genade je niet kan beschermen.
Bij depressiviteit komt over allerlei gebeurtenissen en omstandigheden een zwarte deken van negatieve emotie te liggen. Het wil nogal eens helpen om voor jezelf op een rijtje te zetten wat er nu feitelijk aan de hand is (zonder de emotie) om vervolgens te bedenken wat een adequate reactie zou kunnen zijn. Een somber iemand heeft namelijk de neiging moeilijke dingen op te blazen tot onmogelijkheden, terwijl dat in de meeste gevallen helemaal niet het geval is. Dus feiten en emotie van elkaar scheiden en vervolgens bedenken hoe je perspectief kunt aanbrengen. Naast het feit dat je psalm 23 nog maar eens goed tot je door moet laten dringen. De Heere wil je Herder zijn. Zélfs al ga ik door een dal van diepe duisternis, zegt David, ik vrees geen kwaad, want Gij zijt bij mij.
De Heer is mijn herder en mijn verder, zei iemand. Ik hoop van harte dat jij dat na gaat zeggen! Schapen redden het niet zonder herder.
Drs. Els J. van Dijk
Het is een beetje lastig om een antwoord te geven op je vraag aangezien ik niets weet van je levensomstandigheden. Is er bijvoorbeeld een reden voor je depressiviteit? Zo ja, welke dan? Waarom zie jij het leven somber in en waarom denk jij geen perspectief te hebben? Toch denk ik dat ik wel iets kan zeggen.
Iemand die depressief is, heeft de neiging vooral te letten op de dingen in het leven die moeilijk zijn en van daaruit worden alle andere aspecten van het bestaan ermee besmet totdat uiteindelijk niets meer ‘leuk’ is en zinvol lijkt. Maar daarmee ontstaat een vertekend beeld van de werkelijkheid, alles wordt bezien door de zwarte bril. Het is echter niet de waarheid! Elk mensenleven is door God gewild en Hij wil dat elk mens leeft! Elk mens is geschapen om liefde te ontvangen en om liefde te geven. Op menselijk vlak gaat daar helaas nogal eens wat mis, maar dat moet nooit de aanleiding zijn om het bijltje er maar helemaal bij neer te gooien.
Je kent vast de gelijkenis van de verloren zoon. De jongen zag het op een gegeven moment ook helemaal niet meer zitten. Wat hij niet wist, was dat zijn vader elke dag op de uitkijk stond en te wachten totdat hij zijn jongen weer in de armen kon sluiten. Zo staat God op de uitkijk. Ook naar jou. Hij wil niet dat je in de modder zit en alleen maar naar de nare aspecten kijkt, maar Hij wil graag dat je leeft! Voor Hem en voor de medemensen die Hij om je heen plaatst. Dat bleek ook de jongen uit de gelijkenis. Toen hij eenmaal de moed had om naar zijn vader te gaan, werd het feest! Als God ver weg lijkt, wie is dan verhuisd?
Als je Hem niet meer zoekt in Zijn Woord en in gebed raakt Hij steeds verder weg. Terwijl juist in jouw omstandigheden het perspectief dat God wil geven en het geloof in Hem ô belangrijk zijn. Iemand zei het zo: Verdriet kijkt achterom, bezorgdheid kijkt om zich heen, geloof kijkt omhoog. Geloof is de vogel die zingt, terwijl het nog donker is. Dat doen de vogels in het echt ook. In deze tijd van het jaar is dat wat minder maar in het voorjaar word ik regelmatig ’s ochtends erg vroeg wakker omdat de vogels met hun concert bezig zijn. Zij roepen als het ware de zon wakker! Niet omdat ze zo arrogant zijn te denken dat ze dat kunnen, maar omdat ze zeker weten dat hij gaat schijnen! Zo mag je ook proberen over moeilijke omstandigheden heen te kijken in de wetenschap dat de duisternis niet het laatste woord heeft, maar het licht. Dat betekent wel dat je soms genoegen moet nemen met wat donkere aspecten. Als je de regenboog wil zien, moet je ook de bui die eraan vooraf gaat kunnen hebben. Dat lukt ook, als je de overtuiging bent toegedaan dat Gods genade je nooit ergens zal brengen waar Zijn genade je niet kan beschermen.
Bij depressiviteit komt over allerlei gebeurtenissen en omstandigheden een zwarte deken van negatieve emotie te liggen. Het wil nogal eens helpen om voor jezelf op een rijtje te zetten wat er nu feitelijk aan de hand is (zonder de emotie) om vervolgens te bedenken wat een adequate reactie zou kunnen zijn. Een somber iemand heeft namelijk de neiging moeilijke dingen op te blazen tot onmogelijkheden, terwijl dat in de meeste gevallen helemaal niet het geval is. Dus feiten en emotie van elkaar scheiden en vervolgens bedenken hoe je perspectief kunt aanbrengen. Naast het feit dat je psalm 23 nog maar eens goed tot je door moet laten dringen. De Heere wil je Herder zijn. Zélfs al ga ik door een dal van diepe duisternis, zegt David, ik vrees geen kwaad, want Gij zijt bij mij.
De Heer is mijn herder en mijn verder, zei iemand. Ik hoop van harte dat jij dat na gaat zeggen! Schapen redden het niet zonder herder.
Drs. Els J. van Dijk
Dit artikel is beantwoord door
drs. E.J. (Els) van Dijk
- Geboortedatum:28-01-1956
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
208 artikelen
Bijzonderheden:
Voormalig directeur Evangelische Hogeschool. Nu begeleiding en advies.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
