(...) Het is onzin dat je de ander uitnemender moet achten dan jezelf, want mens...

drs. I. A. Kole | Geen reacties | 20-07-2007| 00:00

Ik irriteer mij heel erg aan wat dhr. I. A. Kole schrijft. Namelijk: De liefde tot God geeft je ootmoed en dan acht je de ander belangrijker dan jezelf. Het zou goed kunnen dat hij het niet verkeerd bedoelt, maar het irriteert mij wel erg. Ik heb het idee dat sommige mensen (hoeft helemaal niet te gelden voor I. A. Kole) zo gemakkelijk uitspraken doen zoals bovenstaande. Ondertussen niet beseffend dat er ook mensen zijn die dit soort uitspraken uiterst serieus nemen en door deze uitspraken doordraven in het zorgen voor een ander. Ik vind dat dominees, ouderlingen, enz. veel meer moeten beseffen dat er ook mensen zijn voor wie dit soort uitspraken zeer nadelig zijn. Je kunt het vergelijken met iemand die drankverslaafd was. Als deze persoon op een visite één glaasje wijn krijgt zal dit heel verleidelijk voor hem zijn en bestaat er de kans dat hij opnieuw verslaafd raakt. Zo ook met mensen die van nature heel erg aan de ander denken. Door dit soort uitspraken gaan ze teveel aan een ander denken. Trouwens, het is onzin dat je de ander uitnemender moet achten dan jezelf, want mensen zijn gelijk aan elkaar. Je moet de naaste net zo lief hebben als jezelf. Wat zou daarom de goede uitleg van deze tekst kunnen zijn? Als kind besefte ik niet goed dat dominees, ouderlingen enz. zoveel kunnen zeggen en dat je echt niet alles wat zij zeggen serieus hoeft te nemen. Nu besef ik gelukkig wel dat veel christelijke mensen dingen verkeerd zeggen omdat ze jou bijvoorbeeld niet goed kennen en daardoor anders overkomen dan ze zelf bedoelen. Ook zijn er heel erg veel christelijke mensen die erg veel mooie woorden hebben, maar waar je in de praktijk geen laars aan hebt. Ik zou het heel erg op prijs stellen om hier een reactie op te krijgen.

Ik vind het jammer dat ik met mijn antwoord irritatie oproep; dat is niet mijn bedoeling. We kennen elkaars situatie niet goed; het blijft een aftasten. Ik geef toe dat er veel gepraat wordt, maar doen we ook wat we zeggen? En daar mankeert het vaak aan! Dan staan de woorden haaks op de levenspraktijk. Daardoor maken ook christenen zich onmogelijk.

Als je in je eigen leven de liefde van God ervaart, dan kan niemand dat van je afnemen. Als je van Iemand houdt, dan wil je dat delen en dan is het fijn dat je een goede vriend (in) hebt om ook de geestelijke ervaringen over en weer uit te wisselen. Dan is er verwondering over de liefde van God in je eigen leven en in dat van andere christenen. De ideale situatie hebben we hier op aarde niet, maar het geeft wel perspectief, uitzicht naar wat er eenmaal zal komen!

Ik vind het zelf heel fijn om bij een gemeente te horen en met elkaar te spreken over de omgang door het geloof met God. Je kan dan opvangen en stimuleren én corrigeren!

Van harte sterkte,
Drs. I. A. Kole

Dit artikel is beantwoord door

drs. I. A. Kole

• Geboortedatum:
  05-07-1940
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Berkenwoude
• Status:
  Actief

170 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven