Bang voor onweer
Ds. E. Gouda | Geen reacties | 12-06-2007| 00:00
Vraag
Als het onweert, ben ik echt heel bang. Als ik alleen al weet dat het gaat onweren, kan ik al niet slapen. Heel kinderachtig, want ik ben al 18 jaar. Wat kan ik hieraan doen?
Ik ben gewoon vreselijk bang dat ons huis in de fik vliegt. We hebben een rieten dak, op een boerderij. Mijn ouders zeggen dan als ik eruit kom: Ga naar je nest jóh, ‘t is heel niet dichtbij. Is hier wat aan te doen? Ik bid als het onweert wel of God ons wil sparen, maar ja, dat neemt de angst niet weg. Misschien een hele rare/gekke vraag en erg onbelangrijk vergeleken met al de andere...
Antwoord
Beste vragensteller,
Je vraag is wél belangrijk. En je hoeft je ook niet klein of aanstellerig te vinden. In de afgelopen dagen heeft het op diverse plaatsen in ons land geonweerd. Nu zijn er mensen die daar op ‘kicken’. Maar veel mensen voelen zich onzeker met onweer. Waarom? Omdat je er niets tegen beginnen kunt. Als het onweert kun je danig onder de indruk komen. Je voelt je klein en nietig. Dat geldt zeker voor de gelovige. Want meer dan een natuurverschijnsel, ziet de gelovige Gods hand. Hij is de Schepper. “De God der ere dondert”, zegt Psalm 29. In Zijn schepping horen we van tijd tot tijd ook Zijn voetstappen. En wie zou dan niet vrezen! Zie het volk van Israël dat zich in de woestijn voorbereidt op de ontmoeting met de HEERE. En als de Heere dan neerkomt, dan ziet en hoort het volk de heerlijkheid van Gods majesteit in allerlei tekenen, zoals rook, vuur, donder en bliksem (vgl. Ex. 19). En al het volk vreesde, ja verschrikte.
De kerkgeschiedenis vertelt dat Luther als gevolg van een heftig noodweer gepaard gaande met onweer, een plechtige gelofte doet om monnik te worden. Onweer doet wat met een mens. Met jou en met mij. Het is goed om te denken aan Gods majesteit als het onweert en we klein worden voor Hem. Door de knieën. Je biddend leren toevertrouwen aan Zijn zorg. En dan denk ik ook aan onze belijdenis, die leert dat “geen ding bij geval geschiedt!” Ons leven ligt in de hand van de Schepper. Regen en droogte komen uit Zijn Vaderlijke hand ons toe. En geen haar kunnen wij wit of zwart maken, zonder Gods wil. En die wetenschap mag rust geven. Het leven ligt in Gods hand. Begin en einde. We kunnen ons wel zorgen maken over dit en dat... Maar wat schieten we er mee op!? Je werkt je zelf alleen maar in de nesten. De Heere Jezus leert: “Wees in geen ding bezorgd!” Ook niet over het onweer. Wat dan wel? “Zoek éérst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid.” Zoek Jezus als Borg voor je leven, want dan ben je verzekerd dat niets je zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onze Heere. Ook de dood zal je daar niet van kunnen scheiden. Vraag naar de Heere en Zijne sterkte. En als het een volgende keer weer onweert, zie dan naar Boven. Zie op Christus, Die als een biddende Hogepriester jouw zaligheid zoekt. En zoek in Hem je Schuilplaats.
Hartelijke groet en heb zeer goede moed,
Ds. E. Gouda
Dit artikel is beantwoord door
Ds. E. Gouda
- Geboortedatum:25-12-1968
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief