Na heel lang aarzelen heb ik toch maar besloten mijn vraag hier anoniem te stell...
Ds. A. Kot | Geen reacties | 04-06-2007| 00:00
Vraag
Na heel lang aarzelen heb ik toch maar besloten mijn vraag hier anoniem te stellen. Ik ben enkele maanden geleden betast op een vreselijke manier. Ik wil zo graag verder leven, maar het is zo moeilijk na alles wat er gepasseerd is. Dag in dag uit sleep ik het met me mee. De jongen die het gedaan heeft zie ik zeer regelmatig zoals op JV, in de kerk, enz. Hoe kan ik hier mee leren omgaan? Accepteren gaat nooit, maar ik kan zo niet meer verder leven. Ik heb sinds kort een relatie, maar ook daarin loop ik hopeloos vast. Hoe moet het verder? Misschien wil ds. A. Kot deze vraag beantwoorden. Vraag me niet waarom, maar u kent me. Alvast bedankt.
Antwoord
Beste vragenstelster,
Je vertelt me van een ingrijpende gebeurtenis die je hebt ondervonden. En nu vraag je me hoe het verder moet. Ik heb er over nagedacht en in denk dat ik je de volgende adviezen moet geven:
1. Bespreek het met je ouders. 2. Bespreek het met je eigen predikant of wijkouderling. In ieder geval een ambtsdrager die je vertrouwen heeft.
Laat uit deze gesprekken het “hoe te handelen” voortkomen. Wellicht moet er ook met die jongen (en zijn ouders) gesproken worden. Maar dat alles moet begeleid worden door mensen die in jouw directe omgeving zijn. Het kan ook zijn dat er hulpverlening ingeschakeld moet worden maar wellicht is dat niet nodig.
Laat deze zaak in ieder geval ook een zaak van het gebed zijn. Zoek er de Heere mee. Met je moeite en verdriet -ook in dezen- mag je bij Hem aankloppen. Hij is dag en nacht bereikbaar. En vergeet het niet: Hij die de grote Heelmeester is voor het lichaam -en alle wonden die we oplopen door gebeurtenissen waarvan je vertelde- is het ook voor de ziel.
Van harte Gods zegen toegewenst,
Je ds. A. Kot
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Kot
- Geboortedatum:25-12-1966
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Huizen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
