Dominee wil geen kerkelijk huwelijk na trouwgesprek
Ds. W. Harinck | Geen reacties | 12-03-2005| 00:00
Vraag
Mijn vriend en ik gaan over drie maanden trouwen, maar onze kerkenraad in de Gereformeerde Gemeenten heeft besloten dat wij niet getrouwd mogen worden. Dat komt ten eerste omdat wij in december een gesprek hebben gehad en daarin eerlijk hebben verteld over onze worsteling dat wij de ouders van mijn vriend niet uit zullen nodigen, omdat er veel dingen gebeurd zijn. De dominee zou dit aan de kerkenraad voorleggen. Hij heeft vervolgens twee maanden niets van zich laten horen en na twee maanden hebben we te horen gekregen dat wij niet getrouwd kunnen worden vanwege de zonde omtrent ons huwelijk tegen het vijfde gebod.
Wij hebben inmiddels ruim een jaar hulpverlening en hetgeen wat ons is aangedaan wordt valt onder de noemer “verwaarlozing”. Wij zijn in principe echt wel bereid om te werken aan de relatie tussen ons en zijn ouders, maar het is voor ons een heel dubbel gevoel om ze toch uit te nodigen terwijl ze helemaal niet achter ons huwelijk staan. Ik vind het vreselijk dat wij verplicht worden om binnen drie weken vergeving te vragen. En ook zal zouden wij nu aan hen een uitnodiging sturen, dan nog worden wij niet getrouwd. Ik snap niet dat de Zegen van God hierdoor aan ons ontnomen wordt.
Binnen twee weken moeten de kaarten gedrukt worden en ik ben echt radeloos. Is dit normaal? Ik vertrouw wel op God, maar nu sta je op korte termijn zo met de rug tegen de muur. De dominee heeft als tip meegegeven dat wij dan maar alleen voor de burgerlijk stand moeten trouwen. Dat is wettelijk gezien goed. Dan zouden wij, als wij kinderen hopen te krijgen, die gewoon kunnen laten dopen. Maar op dit moment kunnen zij ons niet laten trouwen voor de kerk? Voor mijn gevoel spoort dit niet met elkaar. Ik zou ook graag pastorale hulp willen, maar de dominee is daar niet op ingegaan. Ik vraag me af of ik hier nog thuishoor.
Antwoord
De situatie waarin jullie zitten is heel lastig. Omdat ik af moet gaan op de in de vraag verstrekte gegevens is het moeilijk om een afgewogen en evenwichtig oordeel te geven. Zo is mij niet duidelijk of er in het verleden verzoeningspogingen zijn gedaan. Ook weet ik niet hoe de verhouding de met de ouders van jouw vriend is geweest. Zien jullie elkaar wel, spreken jullie elkaar nog, enz. Ook is verwaarlozing een breed begrip waar ik geen inhoudelijke mening over kan vormen omdat ik jullie situatie niet ken. Wel kan ik enkele algemene opmerkingen plaatsen die zeker van belang geweest zullen zijn bij het standpunt dat de kerkenraad heeft ingenomen.
Bij de kerkelijke bevestiging van het huwelijk wordt aan de hand van het huwelijksformulier gezegd: “dat naar het bevel van God en naar christelijke ordening man en vrouw in het huwelijk verbonden worden met weten en wil hunner ouders of voogden en vrienden”. Juist op dit punt ligt, denk ik, de moeilijkheid in jullie situatie. Kerkelijk gezien is de toestemming van de ouders nodig om tot een huwelijk te komen. Het komt voor dat de toekomstige levenspartner niet de keus van de ouders is voor hun kind... dit hoeft ook niet. Maar je hebt wel de goedkeuring van je ouders nodig over de liefdeskeus van je hart. Op grond van het 5e gebod behoren ouders gekend te worden en erkend te worden in een belangrijke stap als het huwelijk. Natuurlijk is aan deze toestemming de bijbelse begrenzing van de ouderlijke bevoegdheid verbonden zoals Gods Woord daarover spreekt (denk aan Efeze 6:4).
Verder moet je bedenken dat de zegen van de Heere alleen verkregen wordt in een rechte en eerlijke weg. Er moet een vlak veld zijn! Dat betekent dat er inspanningen gedaan moeten zijn om de hobbels uit de weg te ruimen. Dat jullie daar hulpverlening en pastoralezorg bij zoeken en krijgen is van groot belang. Graag wil ik je aansporen om nogmaals het gesprek met jullie predikant en kerkenraad te zoeken. Zoek samen biddend naar een oplossing waarbij jullie ook bereid zijn om volgens de gezindheid van Christus zelfverloochening te beoefenen.
Bij deze opmerkingen moet ik het laten omdat het uiteindelijk een vertrouwelijke en pastorale zaak is die onder een andere ambtelijke verantwoordelijkheid valt dan die van mij.
Veel sterkte en wijsheid toegewenst.
Ds. W. Harinck
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. Harinck
- Geboortedatum:24-02-1958
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Moerkapelle
- Status:Inactief
