Visie op het Heilig Avondmaal

Ik las ergens: “Als je echt bekeerd bent mag en kun je niet aangaan aan het avondmaal.” Waarom niet? Als je echt bekeerd bent kun je toch juist niet zonder Gods Woord en Zijn tafel? Hoe komt het dat mensen er zo over denken?  Ik kom er niet meer uit. Want, hoe kan het dat een dominee niet aan het avondmaal gaat? Hoe kun je dan een prediking brengen, op huisbezoek gaan, enzovoorts?

Dit geldt ook voor ouderlingen. Ik ken een gemeente waar er één ouderling aangaat en een paar mensen uit de gemeente en het daar verder mee ophoudt. Hoe kan dit? Kan en mag je daar naar de kerk gaan? Hoe kan het zijn dat de Heere in Zijn Woord zegt: Er zal een schare zijn die niemand tellen kan? Ik begrijp dit allemaal niet en kom er niet uit.

Beste jongere,
 
Graag wil ik proberen op je vraag in te gaan. Je zit ermee - dat is duidelijk te merken. Ik kan me dat heel goed voorstellen. Het beeld dat je schetst rond de beleving van het Heilig Avondmaal róept ook vragen op. En het geeft veel verwarring. Helaas wordt er rond het Heilig Avondmaal zo verschillend gedacht. En wat is nu het Bijbelse beeld? Ik wil je wijzen op wat de Catechismus belijdt. In dit leerboekje van de kerk hebben we een betrouwbare gids.
 
In zondag 30 komt de vraag aan de orde voor wie het Avondmaal des Heeren is ingesteld? In het antwoord komen de drie onderdelen van de Catechismus terug. Het is voor mensen die hun zonden beseffen (het punt van de ellende), die vertrouwen dat hun zonden vergeven zijn (het punt van de verlossing), en die geloofsversterking en levensvernieuwing begeren (het punt van de dankbaarheid). In het Avondmaalformulier komen we dezelfde driedeling tegen als het om de zelfbeproeving gaat.
 
In het licht van het bovenstaande moeten we zeggen dat mensen die de Heere oprecht vrezen en liefhebben, aan Zijn tafel welkom zijn. Sterker nog: de Heere wil zulke mensen graag als Gastheer ontvangen, om Zijn genade in de tekenen van brood en wijn uit te delen. Christus heeft het Heilig Avondmaal niet voor niets ingesteld. Hij weet dat Zijn volgelingen het nodig hebben. En daarom heeft Hij het ook opgedragen: Doet dat tot Mijn gedachtenis. Het is eigenlijk heel erg als dienaren van het Woord niet deelnemen aan het Heilig Avondmaal. Dan klopt er iets niet. We mogen het in ieder geval nooit normaal vinden.
 
Wat denk ik ook meespeelt, is de visie op het Heilig Avondmaal. Ik merk nogal eens dat het Avondmaal wordt gezien als een bevestiging van het geloof en van de bekering van degenen die aangaan. Zij staan min of meer centraal. Maar dat is niet Bijbels. In zondag 25 belijdt de Catechismus (antwoord 66), dat in de sacramenten de belofte van het evangelie verzegeld wordt. Centraal staat wat de Heere doet!! Hij bevestigt Zijn Woord.
 
In dit verband is het ook veelzeggend wie de eerste avondmaalgangers waren: de discipelen vlak vóórdat ze hun Meester in de steek lieten bij Zijn gevangenneming. Petrus heeft Hem zelfs verloochend. Zwakke mensen dus! En toch mochten ze uit Jezus' handen brood en beker ontvangen. Het Heilig Avondmaal hebben zij alleen op kosten van hun Zaligmaker gevierd. Hij bracht alles mee. Het Heilig Avondmaal is dus niet voor volmaakte mensen, maar voor zwakke volgelingen die nog zoveel moeten leren. Als er maar een band met Christus is! Daarom worden we in het formulier opgeroepen tot zelfonderzoek.
 
Verdiep je met je vragen maar in wat ons wordt geleerd in de Catechismus en in het Avondmaalsformulier. Daarin worden heldere en vooral Bijbelse lijnen getrokken. Hopelijk helpen bovenstaande overwegingen je wat verder. Verwacht maar veel van de Heere. Bij Hem is veel ruimte. En wie het ootmoedig bij Hem zoekt, wordt niet afgewezen.
 
Hartelijke groet,
J. C. Schuurman, Boven-Hardinxveld