(...) Maar wat is de hel nou écht voor een bestemming? Leven we hier op aarde so...

Ds. B.A. Belder | Geen reacties | 02-05-2007| 00:00

De Bijbel zegt veel dingen over de hel (of voor sommigen: het dodenrijk). Dit zijn vaak symbolische betekenissen, zoals: wening, knersing der tanden, eeuwig vuur, buitenste duisternis, enz. Maar wat is de hel nou écht voor een bestemming? Leven we hier op aarde soms niet in een hel? Jehova’s Getuigen zeggen dat hel (in de Bijbel) gezien moet worden als graf, want het graf is immers een dodenrijk! En wat vindt je bij een dode? Niets! Dus dan is hel simpelweg: verdwijnen uit de tijd, verdwijnen in het niets! Nu weet ik wel dat JG'en een sekte vormen en vaak de waarheid geweld aan doen, maar hebben zij over dit onderwerp, wat zeer teer ligt, vooral in de gereformeerde gezindte, niet gewoon gelijk? Ik hoop het wel, maar wie zal het weten/zeggen?!!

Beste ...,

Dit is inderdaad een gevoelig onderwerp, waar heel wat over te zeggen valt. Het belangrijkste wat je bij dit onderwerp voor ogen moet houden is dat de Bijbel voor alles het theologische gezichtspunt benadrukt. Als je dat voor ogen houdt, sta je op het spoor waarin je op een evenwichtige manier over dit onderwerp kunt nadenken. Ik zal dit proberen uit te leggen.

In de Bijbel zul je geen afgeronde beschrijving vinden van wat de hel nu precies is. Je noemt zelf al heel terecht dat wat er over wordt gezegd vaak een symbolische betekenis heeft; zodat je heel erg moet oppassen om allerlei uitspraken letterlijk op te vatten - iets dat helaas nog maar al te vaak gebeurt! Niet-letterlijk betekent overigens niet dat het niet waar zou zijn - iets dat helaas ook nog wel eens wordt gedacht. Symboliek brengt de werkelijkheid juist op heel bijzondere wijze naar voren.

De Bijbel gebruikt verschillende termen voor wat misschien nog wel het best als het “dodenrijk” kan worden weergegeven. Soms wordt het inderdaad vertaalt met “graf”, zoals in Ps. 6:5, maar het zou te beperkt zijn om dat alleen maar als “graf” op te vatten - zoals Jehova’s dat doen. Natuurlijk heeft dat er ook mee te maken, maar de gebruikte term is veelomvattender; het gaat om de status van de dood.

Het beeld dat uit de verschillende passages oprijst, is dat het dodenrijk een plaats van duisternis is, waar geen herinnering aan God is (Ps.6:5), geen lofprijzing meer is (Ps.30:9); een kleurloze plaats waar de mensen buiten de aanwezigheid van God verkeren. Niet dat God helemaal afwezig zou zijn (zie Psalm 139:8), maar heel duidelijk worden de gevolgen getekend wanneer men niet meer in de (genadige) leefgemeenschap met God verkeert. En dat laatste, daar gaat het om. Het gaat bij het dodenrijk niet zozeer om het waar en hoe; het gaat bij de dood niet zozeer om het lichamelijk-biologische proces, maar om de theologische gezichtspunt. D.w.z. wat de dood betekent in de verhouding tot God.

En dan wordt in de Bijbel langzaam maar zeker steeds duidelijker wat de hel is: de plaats, de toestand waar mensen zichzelf buiten de levensgemeenschap van God hebben geplaatst. De hel: wat het betekent wanneer wij mensen echt niet met God willen leven, en daar tot het laatste toe in volharden.

Daarom kan het zijn -zoals je terecht schrijft- dat je ook hier op aarde soms het gevoel hebt iets van de hel te beleven, wanneer wij geconfronteerd worden met mensen die werkelijk niet met God van doen hebben. Zoals de Psalmen soms ook kunnen spreken van bevrijding van het “graf” waarin zij voor hun gevoel al verkeerden. Of wanneer de woestijn waardoor het volk van Israël trok met een term wordt aangeduid die op andere plaatsen het dodenrijk betreft.

Ik weet niet precies wat je met de laatste woorden van je vraag bedoelt. Maar ik denk dat wij heel voorzichtig moeten zijn met allerlei gruwelijke en vaak angstaanjagende beschrijvingen van de hel. Zoals wij ook moeten oppassen om het hemelse leven te beschrijven als begerenswaardig lustoord. Het gaat om God en Zijn Schepping. Hij wil Zijn Schepping niet kwijt, daarom heeft Hij Zijn Zoon Jezus Christus gezonden om ons te verlossen èn opnieuw te scheppen naar Zijn beeld. Hoe Hij straks alle dingen nieuw zal maken. Dat is zoiets geweldigs, daar kunnen wij in deze door de zonde onderdrukte wereld nauwelijks een voorstelling van maken; zoals wij ons ook nauwelijks kunnen voorstellen wat het is om helemaal los van God te zijn.

Als je het zo beziet dan lijkt het alsof de hel een toestand is waarin mensen simpelweg moeten verdwijnen. Als het zo is dat wij werkelijk niet kunnen bestaan zonder God, dan moet de hel staan voor het absolute niets.

Toch wordt dat in de Bijbel zo niet getekend. De hel staat ook voor Gods straffend oordeel. Al het onrecht dat op deze aarde wordt verricht zal God eens rechtzetten: de gruwelijke misdaden van al die dictators, van de tallozen die zich op allerlei manieren hebben vergrepen aan Gods schepping. Daarom wordt op verschillende plaatsen het oordeel van God bezongen, omdat Hij daarin recht uitoefent. Hoe? Ook daarvan kunnen wij ons nauwelijks een voorstelling van maken. Veel taalgebruik is symbolisch van aard. Wij moeten èn kunnen het aan God overlaten.

Alles draait om God en Zijn goedheid, zoals Hij is verschenen in Zijn Zoon Jezus Christus. Wij moeten ons op Hem richten, die ons al het goede geven zal. Als je dat gelooft, zul je in dit leven vaak de ‘hemel’ op aarde ervaren!

Ds. B. A. Belder

Dit artikel is beantwoord door

Ds. B.A. Belder

• Geboortedatum:
  09-05-1972
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Brakel
• Status:
  Inactief

7 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven