Ik ben lid van een ‘zware’ kerk. Wat ik heel vaak hoor is: “Da...

Ik ben lid van een ‘zware’ kerk. Wat ik heel vaak hoor is: “Dan gaat zo'n mens. Dan zal zo'n mens. Dan weet zo'n mens geen raad meer om een weg te vinden”. Of: “Dat gaat door de diepte heen, door de dood heen”. Een heleboel kan ik wel begrijpen maar het maakt me zo moedeloos. Bekeerd worden kan toch nooit. Ik ben niet “zo'n mens.” Ik ben een heel gewone jongen, net getrouwd en nog geen kinderen. Maar ik wil leven met de Bijbel en mijn kinderen straks goed opvoeden. Help me alstublieft een beetje, al weet ik wel dat ik het zelf moet doen.

Beste”gewone” jongen,

Bedankt voor je vraag. Bedankt voor het vertrouwen dat je in me hebt om hier een antwoord op te geven. Ik wil dit ook graag proberen, maar met heel veel voorzichtigheid. Ik ken de ”zware” kerken waar jij op doelt. Ik ben zelf lid van de Gereformeerde Gemeenteen, al heel mijn leven. Vooral toen ik nog een jongen was heb ik ook veel van deze uitdrukkingen gehoord op de gezelschappen waar ik kwam. Ik heb er vol eerbied naar geluisterd en telde mezelf ook maar bij de gewone jongens die dit nooit konden bereiken. In mijn gedachten zag ik het allemaal gebeuren: Helemaal radeloos, bijna aan zelfmoord toe, in de greep van de duivel... ik weet niet wat ik allemaal voor me zag. Maar één ding was voor mij zeker: Bekeerd worden was wel zo iets ontzettend moeilijks. Iets onbereikbaars. Maar alleen voor een enkele bevoorrechte persoon. Een uitverkorene.

Totdat... Ja, God zij dank, totdat een ouderling van onze gemeente iets heel opmerkelijks tegen me zei. We kwamen met een wagen vol hooi uit het weiland. Moesten door een ander weiland heen. Dus: hek openen en sluiten. Zie het voor je: Samen op de bok van de wagen, paard ervoor. Ik als jongen naast onze ouderling. Eerbiedig luisterend naar wat hij vertelde over de dienst van de Heere. Op een gegeven moment zei hij: “Jan, er is niks zo moeilijk als bekeerd worden. Het gaat dwars door de diepste diepten heen”. Op dat moment waren we bij een hek. Ik van de wagen af, hek open, wagen er door, ik er weer op. Toen ik nog maar goed en wel zat legde hij zijn hand op mijn arm, heel vertrouwelijk. En met een liefdevolle stem zei hij: “Maar Jan, er is ook niets zo gemakkelijk als bekeerd worden. Je hoeft er zelf helemaal niets aan te doen”.

Mijn raad aan jou: Laat je niet van de wijs brengen. Jij wilt leven met de Bijbel, dat wil de Heere ook! Hij wil dat jij je kinderen opvoedt met het woord van God. Dat je met hen het Woord bestudeert. Dat je schatgraver wordt. Het is niet onmogelijk om bekeerd te worden. De weg is open: Jezus is de weg. Vertrouw Hem al je zorgen toe. Vooral die zorgen over een leven met Hem. Hij wil je Leidsman zijn. Je Gids. Je Alles. Hij wil ook voor jou en je vrouw Alles zijn. Iedere dag weer opnieuw. Laat je niet tegenhouden door allerlei zwaarmoedige uitdrukkingen. Zoek Hem nu, nu je nog jong bent en nu je nog niet afgestompt bent door allerlei doctrinepunten. “Zie Ik sta aan de deur en Ik klop”.

Hartelijke groeten en Gods zegen,
Evangelist J. van Dooijeweert

Dit artikel is beantwoord door

J.W.N. van Dooijeweert

• Geboortedatum:
  23-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

264 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven