Doordeweeks naar de kerk

Ds. W. van Weelden | Geen reacties | 02-02-2007| 00:00

Op zondag twee keer naar de kerk gaan, dat snap ik wel dat dat 'moet'. Maar moet je nu ook echt perse doordeweeks naar de kerk, naar bijbellezing, enz? Ik ben begin twintig en in onze kerk gaan eigenlijk alleen maar mensen van 40 jaar en ouder doordeweeks naar de kerk, vrijwel geen jongeren. Is het vanuit de Bijbel gezien verplicht om ook doordeweeks naar de kerk te gaan? Ik vind zelf de twee keer per zondag wel genoeg. Daar is de zondag toch voor?

Het is niet zo eenvoudig om helder te krijgen wat nu exact het probleem is dat de vraagsteller onder woorden tracht te brengen. Ik hoor een zekere reserve bij het naar de kerk gaan. Allereerst doordeweeks: waarom moet dat? Maar dan ook ’s zondags: ik snap wel dat het “moet”.  In deze woorden hoor ik een stuk eenzaamheid. De kerk is toch vooral voor ouderen. Bij ons zijn er bijna geen jongeren. Hier gaat een wereld schuil. Natuurlijk wil een jongere met jongeren in contact komen. En als dat niet in de eigen gemeente kan, wat dan? Ik wil daar geen concrete aanwijzingen in geven, maar ik weet wel dat er vele jongeren met het geloof bezig zijn en zich afvragen hoe ze hun leven kunnen vorm geven voor Gods heilig aangezicht. Contact met hen, die de HEERE willen vrezen, zal ten goede gedijen. “Ik ben een vriend, een metgezel, van allen, die Uw naam ootmoedig vrezen”.

Dit gezegd hebbend, wil toch ook het “moeten” niet onbesproken laten. Eigenlijk is de sleutel: we moeten niet, we mogen! Wie ontdekt wat het betekent om voor Gods aangezicht te mogen verschijnen, zal zich verwonderen over Gods goedheid en trouw. Bij “moeten” denk ik aan Psalm 32 (Wil toch niet stug, gelijk een paard, weerstreven...).
 
Toch hoor ik in de vraag een positieve instelling. Ik vind zelf twee keer per zondag wel genoeg. Ik zou willen dat iedereen deze mening toegedaan was! Maar toch wil ik er een kritische opmerking bij maken. De zondag dient in ere gehouden te worden. Geen moeten maar mogen. Het is een voorrecht om ’s zondags naar Gods huis te gaan. De zondag is de dag van de opstanding van de Heere Jezus Christus. Paulus schrijft: het leven is mij Christus en het sterven gewin. Dat is ’s zondags aan de orde. Door het geloof zien wij op de Heere Jezus. Wij zien verder dan ons eigen leven. Daarom willen wij de zondag heiligen voor de dienst aan de HEERE. Ik wens iedereen de kennis toe dat de zondag de christelijke dag bij uitnemendheid is.

Maar hoe ligt het dan met de doordeweekse kerkdienst of bijbellezing? Moet dat? Ik antwoord: ja graag! Waarom? De dienst aan de HEERE is niet beperkt tot de zondag. Al de dagen van ons leven bevinden wij ons voor Gods heilig aangezicht. De christelijke levenswandel uit zich in de dagelijkse bekering. Het lijkt me duidelijk dat we door het geloof niet alleen op zondag met de HEERE en Zijn Woord bezig zijn. Waarom dan een doordeweekse dienst of bijbellezing? Bij alle mogelijkheden die wij hebben (o.a. bijbelstudiekringen, leerkringen) om elke dag met het Woord van God bezig te zijn, heeft de kerkenraad van uw gemeente gekozen voor deze vorm. In een open gesprek is hierover van gedachten te wisselen. Op zich is er niets mis met de doordeweekse dienst. Het is altijd goed om het Woord des HEEREN te overdenken en toe te passen op het eigen leven. Want met of zonder deze dienst blijft dat zonder de genade Gods het geestelijke leven, de verborgen omgang met de HEERE onmogelijk is.

Ds. W. van Weelden

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W. van Weelden

• Geboortedatum:
  13-11-1956
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Oud-Alblas
• Status:
  Actief

83 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven