Ontmoedigd en bemoedigd door preek

Ds. J.D. Heikamp | Geen reacties | 01-02-2007| 00:00

Ik kom uit de kerk. Het was een indrukwekkende preek die mij heeft bemoedigd. Toch waren er ook dingen die me erg hebben ontmoedigd. De dominee zei: “Iemand die net op de Weg is, moet je niet over Jezus, Zijn bloed en Zijn verlossende arbeid spreken. Ze (die mensen die net op de Weg zijn) hebben alleen maar verstand van hun ellende.” Hij zei vervolgens: “Daar gaat het om.”

Ik heb hier echt heel erg grote moeite mee! Het beleven van die mensen laat ik natuurlijk staan, maar volgens mij staat er toch het “nochtans”, dat ook deze mensen moet worden gewezen op Christus’ Zijn bloed en Zijn verlossende arbeid. En daarnaast denk ik dat ook “die mensen die net op de Weg zijn”, hoe klein ook hun geloof is, toch bij Hem vandaan een gerechtvaardigd geloof moeten vinden en moeten gebracht worden tot wasdom in Hem.

Ik vind het vreselijk moeilijk dat door deze opmerking de troost van de preek voor mij dan helemaal dreigt verloren te gaan. Verder vroeg de dominee: “Wanneer is de laatste keer dat de Heere u apart zette?” (terwijl ik pas van een andere dominee hoorde in de preek over Hooglied: “Laat al onze ervaringen maar onbesproken. Het gaat om het kunnen zeggen van één zin: toen vond ik Hem.”). Zo verwarrend allemaal.

De dominee eindigde preek met, dat we dove adders zijn en zei: Laat ons gebed zijn: Effatha!” Ik voelde mij toen geworpen op de kracht van mijn gebed. Als de nu was geëindigd met wat God wil doen, dan ga ik heel anders naar huis: bemoedigd! Omdat ik me dan voel geworpen op de kracht van Hem. Is er iemand die me kan helpen en die me begrijpt?

Ofschoon ik meen u te begrijpen en u ook graag wilt helpen is het maar de vraag of dit lukt. Waarom? Omdat er volgens mij sprake is van verwarrend taalgebruik. U schrijft: “iemand die net op de Weg is...”. Het gaat er om dat het woord "weg" met een hoofdletter "Weg" wordt geschreven. Wanneer we dit zo schrijven dat gaat het om Christus als Persoon. Wanneer we schrijven "weg" met een kleine letter dan bedoelen we de weg waarlangs God een zondaar toebrengt tot de Gemeente die zalig wordt. En deze twee begrippen worden in de vraagstelling door elkaar gehaald waardoor het zeer verwarrend overkomt.

De dominee in kwestie zal ongetwijfeld deze begrippen verschillend hebben gebruikt maar door u op één lijn geplaatst, waardoor de verwarring is ontstaan. Omdat u enkele uitspraken uit de preek gebruikt is het voor mij niet mogelijk weer te geven wat er door de prediker is bedoeld.

Pastoraal is het beste om naar de pastorie te gaan met bovenstaande vraag en hem vriendelijk te vragen om opheldering. Vooral omdat u begint met te vertellen dat het een indrukwekkende preek is geweest. Dat doet zelfs een dominee met lange tenen, ik bedoel mezelf, de tenen krullen en er een goed gesprek ontstaat.

Ga biddend met deze zaken om en vraagt de Heere om het ontdekkend licht van Zijn Geest. Gods onmisbare zegen toegewenst op weg door dit leven om Hem te kennen Die van Zichzelf heeft gezegd: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven.

Ds. J. D. Heikamp

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.D. Heikamp

• Geboortedatum:
  09-11-1939
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Staphorst
• Status:
  Actief

288 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven