Gescheiden van psychiatrisch patiënt
Ds. G. van de Groep | Geen reacties | 19-01-2007| 00:00
Vraag
Het antwoord van ds. Van de Groep over scheiding vind ik wel wat kort door de bocht. Zelf ben ik ook gescheiden, maar niet vanwege overspel. Ik moest wel, kon niet anders, mijn kinderen en ik gingen de vernieling in door een vader en man die psychiatrisch patiënt is. Alles te hebben geprobeerd, met de beste bedoelingen, maar helaas zonder resultaat. Ook denk ik zelf dat het zevende gebod veel omvattender is dan hoererij. Er is ook wat heel beloofd aan elkaar (helpen, bijstaan, enz.). Vaak heb ik gedacht: Was mijn man maar een keer vreemd gegaan en vroeg hij om vergeving omdat het een zeer grote misstap is en omdat hij zoveel van mij houdt! Ook heb ik vaak gedacht: Wat mijn relatie betreft hoef ik het onderste uit de kan niet te hebben, als het maar leefbaar zou zijn! Maar goed, gelukkig heb ik veel mensen om mijn heen die mij niet afkeurend aankijken, maar begrip hebben, en bovenal: De Heere hoort en ziet alles wat er gebeurd is! En daarbij blijf ik toch ook mens (was bijna rijp voor een inrichting, want het leek wel of ik lichamelijk en geestelijk leeggezogen werd.) Dolgraag had ik alles ook anders gezien, want ook ik had graag een man en vader gewild, zeker ook voor mijn zes kinderen. Misschien wordt dit met de hardigheid des harten bedoeld, maar zo niet.... ik denk ook dat er grenzen zijn. God heeft het huwelijk niet gegeven om er aan onderdoor te gaan. Daarbij geloof ik zeker wel dat de Heere een kruis kan geven en niemand een kruis te zwaar krijgt. Maar mijn kruis is nu dat ik gescheiden ben en alleen mijn zes kinderen moet opvoeden, iets wat ik nooit zelf gewild zou hebben.
Antwoord
Uit uw vraag blijkt maar weer hoe moeilijk het is om schriftelijk een antwoord te geven op een probleem dat speelt en waarvan je eveneens via een geschreven uiteenzetting kennis neemt. Je hebt geen concrete mensen in hun concrete situatie voor je naar wier problemen je kunt luisteren. In uw vraag, die inhaakt op het antwoord dat ik gegeven heb aan iemand die de kwestie van hertrouwen na een scheiding aan de orde stelde, geeft u de schrijnende situatie weer waarin u met u kinderen bent terecht gekomen vanwege een psychiatrische ziekte van uw man, die vanwege die ziekte het leven van u en uw kinderen onleefbaar maakte. Dat dit tot een scheiding geleid heeft, is bijzonder pijnlijk en voorzover ik kan peilen ook begrijpelijk.
Ik sprak in mijn vorig antwoord over de gebrokenheid van het leven, waardoor een echtscheiding niet te vermijden is, zonder dat ik daarbij een schuldige partij heb aangewezen. Ik denk dat de ziekte van uw ex-man en zijn gedrag in uw gezin met de daardoor veroorzaakte scheiding iets van die gebrokenheid weergeeft. Als u uit mijn vorig antwoord de indruk zou hebben gekregen dat ik mensen in uw situatie afkeurend aankijk dan wil ik graag zeggen dat dit beslist niet het geval is. Ik wil zulke mensen juist graag verder helpen. Maar, en dat moet ik ook eerlijk zeggen, alleen bij de lamp van het Woord van God. Er zijn aan de mogelijkheid van samenleven van man en vrouw en eventueel kinderen grenzen. In een situatie als de uwe waarin je psychisch te gronde gericht wordt is echtscheiding niet altijd te voorkomen.
Een andere kwestie is hoe je na zo'n scheiding verder moet en mag gaan. Daar heb ik in mijn vorig antwoord richting in willen wijzen. En daarbij heb ik willen weergeven wat Paulus in 1 Korinthe 7: 11 zegt, namelijk dat zulke gescheidenen ongehuwd moeten blijven. Als u dit kort door de bocht noemt dan moet u dat niet mij verwijten, maar als het erop aankomt de Heere Die het zo in Zijn Woord zegt. Of u moet wat God over deze dingen zegt anders lezen. Als dat zo is dan zou ik dat ook graag willen horen. Dat de richting die de Heere in de Bijbel wijst gelijk een kruis kan zijn die Hij ons oplegt, is inderdaad mogelijk. En dan is het heel belangrijk en fijn als je mensen rondom je heen hebt, die je begrijpen en ondersteunen op die kuisweg. Maar vooral is het een zegen als je op die weg de Heere tot je Hulp en Steun hebt. Zijn kracht, liefde en leiding wens ik u van harte toe.
Ds. G. van de Groep
Dit artikel is beantwoord door
Ds. G. van de Groep
- Geboortedatum:07-04-1944
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Heerde
- Status:Inactief
