Geestelijk vastlopen in gemeente
Ds. C. den Boer | Geen reacties | 31-03-2005| 00:00
Vraag
Ik ben belijdend lid van een gemeente. Na tien jaar lid te zijn geweest loop ik geestelijk vast en ondervind ik geen groei in mijn geloof. Ik voel mijzelf koud geworden, terwijl ik de Heere zeker wil dienen en eren. Mijn man en kinderen zijn ook in deze gemeente lid. Mijn man ziet de dingen anders, gelukkig, dat houdt je met beide benen op de grond. Toch ben ik bang dat ik zo blijf, al vraag ik veel om verandering in mijn hart. Ik ga naar bijbelstudie, etc, dus de wil is er wel. Mijn kinderen zijn nog klein; die wil ik goed voorleven.
Is het voor mij niet beter om over te gaan naar een ander kerkverband? Of is trouw blijven, juist waar het moeilijk is voor jezelf, niet veel beter? Ik weet het niet meer en kom er niet uit. Soms word ik er zo boos van op mezelf. Waar hoor ik dan? Op mijn knieën... maar dat doe ik al zo lang!
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste vraagstelster,
Voor zover ik oordelen kan is verandering van kerk voor u geen goede oplossing. In het algemeen gesproken is het onze roeping om trouw blijven op de plaats waar de Heere ons door geboorte, doop, belijdenis en Avondmaal een plaats heeft gegeven. Ik ga er intussen wel vanuit, dat u uw gemis aan geestelijke groei niet behoeft toe te schrijven aan de zondagse prediking. Ik hoop dat u kunt zeggen dat dit een prediking is, waarin de zondaar op het diepst vernederd en de Heere Jezus op het hoogst verheerlijkt wordt. Zo behoort het te zijn. En zo kan het bij ons worden wat het was bij de Emmaüsgangers: was ons hart niet brandende in ons...?! (Luk.24:32). Maar ik hoor uit uw vraag niet, dat u uw gemis aan geestelijke groei toeschrijft aan uw voorganger. Laten we in elk geval maar veel voor hem bidden. Als de gemeente de predikanten vol bidt, kunnen dezen de gemeente volpreken. En dan behoeven zij ook niet om te zien naar andere leidslieden.
Verder: hebt u met uw voorganger ook wel eens gesproken over de toestand van uw hart? Een herder mag toch wel op de hoogte zijn van de geestelijke toestand van de schapen die aan zijn zorgen zijn toevertrouwd? En dan nog dit. Wat kunnen wij ook als gehuwden (als man en vrouw) veel voor elkaar betekenen, elkaar tot een hand en een voet zijn en elkaar bemoedigen, als ons hart moe en mat is. Lees wat daarover staat geschreven in het oude huwelijksformulier.
Uit uw vraag blijkt hoezeer u uit liefde voor de Heere en Zijn dienst, graag elke dag zou willen vorderen in uw geloof. Dat is zeker iets waarnaar u mag staan: steeds dieper wortelen in Gods genade, steeds hechter verbonden raken aan de gekruisigde en opgestane Zaligmaker. Vergeet echter niet, dat er dat niet altijd zo opzienbarend naar toe gaat. Soms verbergt de Heere gedurende enige tijd Zijn Aangezicht voor ons om ons des te vuriger te leren vragen, of Hij toch alle beletselen en hinderpalen tussen Hem en ons uit de weg wil ruimen. Vraag maar eenvoudig of de Heere Zijn liefde telkens weer wil uitstorten in uw hart, zodat u de dingen met hart en ziel kunt doen. Inderdaad: volhouden in het gebed. De Heere vrijlaten en Hem toch nooit loslaten.
Tenslotte nogmaals: geestelijke groei niet hetzelfde als: steeds meer ervaren van Gods liefde. Gods kinderen kennen inderdaad wel tijden dat zij overstelpt zijn door de liefde. Maar zo gaat het niet altijd. Geloofsgroei is vooral: in het geloof vasthouden aan de Heere en Zijn beloften, ook als ons hart kil is en de gevoelige ervaring van Gods gemeenschap niet meer is zoals eertijds. Niet voor niets is er geschreven: “Wie is er onder ulieden die de Heere vreest, die naar de stem van Zijn knecht hoort? Als hij in de duisternissen wandelt en geen licht heeft, dat hij betrouwe op de Naam des Heeren en steune op zijn God” (Jesaja 50:10).
Graag bid ik u toe, dat u met de dichter van Psalm 119: 84 kunt zeggen:
Uw Woord kan mij, ofschoon ik alles miss’,
door zijne smaak èn hart èn zinnen strelen.
Gij weet mijn weg en hoe mijn wandel is:
‘k wil niets daarvan voor U, mijn God verhelen.
Ds. C. den Boer (Barneveld)
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C. den Boer
- Geboortedatum:20-04-1931
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Barneveld
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Dominee den Boer is op 11 juni 2019 overleden.
Website: dsdenboer.refoweb.nl
Lees ook: 'Digitale levenswerk ds. C. den Boer afgerond' & 'Ds. C. den Boer overleden'