Ik zit met mezelf in de knoop. Ik voel heel goed dat ik bekeerd moet worden, dat...

Ds. A. Goedvree | Geen reacties | 19-12-2006| 00:00

Vraag

Ik zit met mezelf in de knoop. Ik voel heel goed dat ik bekeerd moet worden, dat ik zo niet sterven kan. Als ik de krant lees word ik bang. Stel dat Nederland overloopt, een terroristische aanslag, vogelgriep noem maar op. We hebben het verdiend. Als je om je heen kijkt zie je de goddeloosheid ook onder de behoudende christenen. Allemaal maar materialisme en egoïsme. Pluk de dag. Ik voel ook goed dat ik niet goed ben, maar een persoonlijke zondebelijdenis ken ik niet. Liefde tot Christus voel ik ook niet. Ik ben bang dat ik Gods eer niet zoek maar mezelf. In de kerk word geleerd dat je in de schuld moet komen, alle gronden onder je voeten moeten weggeslagen worden, het moet steeds dieper gaan, enz. Als ik de Christenreis lees staat er op een gegeven moment dat Getrouwe zegt dat een merkteken van genade is, dat de zondaar overtuigd word van zonde en ongeloof. Dit werkt droefheid en schaamte, enz. En dan staat er aan anderen wordt het aldus ontdekt: Ten eerste door een bevindelijke kennis van zijn geloof in Christus. Ten tweede door een leven overeenkomstig met die belijdenis, te weten een leven van heiligheid. Hoe moet ik dit dan zien? En dan nog, hoe kan het eigenlijk dat wij er zo'n moeite mee hebben als je ziet hoe het op het zendingsveld toegaat, zo blijmoedig aannemen?

ADVERTORIAL

De zorgverzekeringen van Care4Life

Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.

U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.

De zorgverzekeringen van Care4Life

Antwoord

Beste vragensteller,

Als ik je vraag lees, dan zie ik twee belangrijke lijnen: 
           
A. Je ziet dat de wereld voorbij gaat, “met al haar begeerlijkheden”. Dat besef zit diep. Het leven is broos en eindig. Wonderlijk besef! Want, van onszelf zijn we geneigd om dat gewoon te accepteren, en de dag te plukken - totdat het gewoon een keer ophoud. Dit besef zie ik als iets geestelijks (zeker in de context waarin je het schrijft). Het is een besef wat een uitweg vraag bij de levende God, die eeuwig zalig leven kan en wil schenken.

B. Je ziet dat je Christus nodig hebt. Tot vergeving van je zonden, tot vernieuwing van je leven, om eeuwig behouden te worden. Dit besef zit ook diep, dat blijkt wel uit je woorden. Ook dit besef noem ik geestelijk. Van nature gaan we daaraan voorbij, hebben we genoeg aan onszelf.

C. Vervolgens loop ik je vast, kom je in de knoop met jezelf. Die eerste zin is heel typerend. Want, die twee lijnen, van diep besef van verlorenheid en de noodzaak van Christus, die brengen je niet tot Christus, maar tot jezelf. Want, die dubbele verlorenheid (van de wereld en van jezelf) is een spoor die leidt tot het onderzoek van “wat je zelf voor de Heere hebt”. Wat zijn de gestalten waaraan ik voldoe. En dán loop je vast. Natuurlijk...!

D. Want, die verlorenheid van de wereld en van jezelf, moet je tot Christus zelf brengen. Het is dan niet de vraag of je je zonden ten diepste kent, of je Christus reeds diep bemint. Dat zijn ‘toegangskaartjes´ om tot Hem te komen. Wat je moet doen is je binnenkamer ingaan, en aan Christus vertellen dat: 1. Je weet dat wereld voorbij gaat. 2. Je weet dat je zelf voorbij gaat. 3. Je weet dat je verloren ligt. 4. Je weet dat je geen diepe schuldbelijdenis kent. 5. Je weet dat je Hem nog niet ten volle bemint. 6. Je weet dat je behouden wilt worden door Hem. Simpel, vertel het verhaal van je email biddend aan Christus! Wij willen zo graag de mooie dingen tot Hem brengen, terwijl Hij ons wil helpen bij de lelijke dingen van ons leven.

E. Wat je ook mist, wat je ook ervaart, hoezeer je ook in de knoop zit: vlucht tot Christus, in het gebed, pleitend op Zijn eigen woord. Denk aan die man, die op zijn knieën lag: ik geloof, Heere, kom mijn ongelovigheid te hulp.

F. Het is advent, wij verwachten Christus die éénmaal gekomen, opnieuw zal komen. Van Hem mag alle verwachting zijn. En al is het in je hart niet meer dan een zwijnenstal van halfgebakken zondebesef en halflauw verlangen: daar wil Hij in de kribbe gelegd worden.

Gods zegen!
Ds. A. Goedvree, Arnemuiden

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Goedvree

  • Geboortedatum:
    16-06-1970
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Hellouw
  • Status:
    Inactief
108 artikelen
Ds. A. Goedvree

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Mijn vriendin volgt belijdeniscatechisatie.(...) Hoe kan ik dat met haar bespreken zonder ruzie te krijgen -met goede argumenten- dat het voornaamste waar het om gaat bij haar in de gemeente ontbreekt? (...)

Mijn vriendin volgt belijdeniscatechisatie. Ik heb er een beetje moeite mee dat ze vooral vragen op zich afgevuurd krijgt als: Heb je internet? Heb je tv/radio en welke muziek luister je? Vrijetijdsbe...
Geen reacties
19-12-2007

Verleden lijkt verwerkt

Ik ben een jonge man van tweede helft twintig en heb bijna drie jaar verkering met een meisje, ook tweede helft twintig In deze tijd hebben we samen veel verwerkt, zoals het slachtoffer zijn van verkr...
1 reactie
19-12-2011

De geboren Zaligmaker...ook voor mij?

De geboorte van de Heere Jezus, is die ook voor mij? In Lukas 2 vers 11 staat: (namelijk), dat u heden geboren is de Zaligmaker, welke is Christus de Heere, in de stad Davids. Dat woord was gericht aa...
3 reacties
19-12-2011
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering