Moeilijk

Sinds anderhalf jaar lees ik weer in de bijbel en ben ik weer gaan bidden, weer naar de kerk gegaan en naar belijdeniscatechesatie gegaan. Dat laatste eigenlijk niet om belijdenis te gaan doen (heb ik dus ook niet gedaan) maar om meer van het geloof te weten komen, meer kennis op te doen. Het was heel leerzaam deze winter.

Maar ik vind het allemaal zo moeilijk. Ik weet ook zo weinig van de bijbel en ik heb zo weinig bijbelkennis. Als ik dan anderen hoor dan denk ik, wat stelt dat geloof van mij nou eigenlijk voor? Hoe weet je nu dat God antwoord geeft op je vragen, op het gebed. Je hoort weleens van mensen dat ze een bepaalde tekst kregen en dat ze daar troost van mochten ontvangen. Ikzelf merk er zo weinig van. En iedere zondag hoor ik de preken wel en soms ben ik er best weleens van onder de indruk, maar verder niets eigenlijk.

Ik denk de laatste tijd erg veel. Wat als ik eenmaal moet sterven? En dan? Ik kan daar soms zo bang van worden. Dan lees ik weer dat je echt berouw moet krijgen van je zonden. Hoe dan? Hoe word je bekeerd, wanneer weet je dat dan? Ik durf er met  niemand over te praten omdat ik dat zo moeilijk vind. Het is misschien wel een vreemde warrige brief, maar ik weet het gewoon niet meer. Ik heb maar getypt wat me allemaal bezighoudt.

Beste vraagstell(st)er,

Als ik een persoonlijk gesprek met je zou hebben, zou ik eerst aan je vragen: hoe ben je er anderhalf jaar geleden toe gekomen om weer (!) de Bijbel te gaan lezen, te gaan bidden, naar de kerk te gaan, de catechisatie te gaan volgen? Dat was voor die tijd dus anders?! En die verandering is toch niet buiten Gods leiding om gegaan? Zou het kunnen zijn dat de Heere (misschien door een of andere gebeurtenis in je leven), je hart heeft geopend om het ene nodige te gaan zoeken? En al moet je dan zeggen dat je nog zo weinig weet, het zou kunnen zijn, dat je toch een relatie met de Heere God hebt gekregen die niet meer weg te denken is uit je leven. Wees daar blij mee. En ga vooral op de ingeslagen weg door. Lees je Bijbel, elke dag. Begin met het lezen van de Evangeliën en met de Psalmen. Bid of God Zijn Woord aan je hart wil toepassen door Zijn heilige Geest; ook als je ’s zondags onder de verkondiging van Gods Woord komt. Het is zeker heel belangrijk om degelijke kennis van de inhoud van de Bijbel te hebben. Daarom raad ik je aan om straks opnieuw naar de (belijdenis)catechisatie te gaan. Maar je weet natuurlijk ook wel, dat een waar geloof meer is dan verstandelijke kennis van Gods Woord. Het gaat erom, dat we een persoonlijke verhouding hebben met de levende God. Het gaat om bekering en geloof (Luk. 24:47). Je vraag: hoe word je bekeerd, is daarom een goede vraag. Ik wil daar in het kort het volgende over zeggen.

1. Bekering/wedergeboorte is een werk van de heilige Geest. Hij is het Die je een teer hart geeft, waardoor je gaat beseffen, dat de Heere -de Schepper van je leven- recht op je heeft.

2. Daardoor leer je vragen: Heere, wat wilt U, dat ik zal doen? (Hand.9:6). Je krijgt een begeerte om te gaan leven naar al Gods geboden. Omdat je de Heere lief hebt gekregen (niet alleen omdat je bang bent verloren te gaan). De Heere is het zo waard, dat we onszelf met alles wat we hebben en zijn ter beschikking van Hem stellen.

3. Tegelijk laat de Heere je zien, dat je leven met die geboden van God in strijd is. En dat maakt je verdrietig. Je moet elke dag vragen om vergeving van je zonden. Wijs die zonden dan ook naar heel concreet aan in je gebed. En bedenk, dat ons hart vol zit met zelfzucht, eerzucht, geldzucht en zoveel meer.

4. Ga met je verloren leven naar de Heere. Net als de verloren zoon uit de gelijkenis van Jezus (Luk. 15:11-32). Hij zei: “Vader, ik heb gezondigd...” Zo was hij welkom bij zijn Vader. En zo ben jij ook welkom bij de Heere. Hoor maar, hoe Hij je toeroept: “Die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen” (Joh.6:37). Dat heeft de Heere je bij de doop ook al beloofd. Met Jezus’ gerechtigheid (niet met je eigen gerechtigheid) kan je God onder ogen komen. Soms bindt de Heere dat iemand door een bepaalde tekst op het hart. Maar zo gaat dat niet altijd. Het kan ook wel zijn, dat het door heel de boodschap van de Bijbel is, dat je diep in je ziel wordt geraakt.

5. Als je daar oog voor krijgt, word je heel blij. Bekering is echt niet iets naargeestigs. Ziende op Jezus, mag je blij zijn. Hij voor mij. Anders had ik de eeuwige dood moeten sterven. Praat daar ook gerust met anderen over. Er zijn zeker ook (jonge) mensen die daar wat van verstaan.

6. Zo leert Gods Geest je vechten met jezelf en ga je uit liefde voor God in principe naar al Gods geboden leven. Bekeerd met een “d” aan het eind (voltooid verleden tijd) bestaat eigenlijk niet. Met de bekering ben je nooit klaar. Lees het alles nog maar eens na in de Heidelbergse Catechismus achter in je kerkboekje (zondag 33).

7.Tenslotte: als je bepaalde problemen hebt, vertel ze aan de Heere in je gebed en ervaar het wat een vers zingt: “Zo zal Hij alles maken, dat g’u verwond’ren moet.”

C. H. Spurgeon vertelt in een preek n.a.v. de duif van Noach iets over zijn eigen bekering. Toen het oordeel van God losbrandde in zijn ziel en hij een verlorene werd in eigen ogen, voelde hij zich als die duif van Noach (lees Gen.8:9). Hij vloog over de uitgestrektheid van de wateren. Met een verlangen zonder antwoord. Nergens een plaats van rust. Elk ogenblik kon hij neerstorten in de vloed. En toen...toen was daar opeens de uitgestrekte hand van Noach, omhoog geheven vanuit het venster. Daar viel de moe gevlogen duif in neer. Zo kwam hij thuis in de ark van behoud. En zo komt een zondaar als ik en jij thuis in de ark van Gods behoud, Jezus Christus.

Ik vind het heel fijn dat je eerlijk al je vragen via Refoweb onder woorden hebt gebracht. Ik hoop, dat je aan mijn antwoord wat hebt.

Ds. C. den Boer (Barneveld)

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. den Boer

• Geboortedatum:
  20-04-1931
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Barneveld
• Status:
  Inactief

241 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven