Verlangen naar een fijne vriend

Alie Hoek - van kooten | Geen reacties | 06-12-2006| 00:00

Ik ben een meisje van 19 jaar. Ik heb een tijdje geleden mijn verkering uitgemaakt omdat ik het tussen ons niet klikte. De eerste tijd was ik best opgelucht en probeerde mijn eigen weg weer te vinden. Toch denk ik nog veel aan hem, maar ik weet ook dat het tussen ons niets meer kan worden. Het gekke is dat ik toch ook wel heel erg verlang naar een fijne vriend die mij helemaal snapt. Is dit normaal en hoe kan ik het beste met dit verlangen omgaan? Ik ben soms best wel jaloers op vriendinnen die wel verkering hebben en waar het allemaal goed gaat. Soms voel ik me echt eenzaam, maar ik wil dat echt niet en probeer afleiding te zoeken door leuke dingen te doen.

Het is heel logisch dat je verlangt naar het krijgen van verkering. De Heere God heeft dat zelf zo in de schepping neergelegd dat je in je tienerjaren als meisje gaat verlangen naar een vriend en als jongen naar een vriendin. Dus dat verlangen is heel gezond. En zo ga je dan op zoek. Wanneer je dan iemand heel erg aardig vindt, kan er zo een verliefdheid uit ontstaan.

Je hebt nu dan al eens verkering gehad. Je hebt die jongen natuurlijk toch aardig gevonden, anders was je er niet aan begonnen. Je bent er nu dan achter gekomen dat het toch niets kan worden. Het is uitgegaan en het is goed te begrijpen dat je daar best veel aan moet denken. En omdat dat (gezonde) verlangen nog steeds niet is vervuld, blijft dat verlangen naar een lieve vriend bestaan en ben je natuurlijk best wel “jaloers” als je ziet dat vriendinnen wel een relatie hebben. Dat geeft natuurlijk best wel strijd. Leg het ook in het gebed neer en vraag of je er rust over mag krijgen en of je een lieve man uit Gods Hand mag ontvangen.

Alie Hoek-van Kooten

Dit artikel is beantwoord door

Alie Hoek - van kooten

• Geboortedatum:
  27-08-1949
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

945 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven