(...) als je zeker van elkaar bent dat je je leven wil delen met elkaar en je he...

Ds. P. J. den Admirant | Geen reacties | 28-11-2006| 00:00

Mijn vrienden ik hebben laatst een gesprek gehad over wat we vonden van seks voor het huwelijk. Volgens mijn vriend is het zo: als je zeker van elkaar bent dat je je leven wil delen met elkaar en je hebt gemeenschap gehad, dan ben je eigenlijk getrouwd. Ook al ben je niet op het gemeentehuis geweest om je handtekening te zetten en heb je niet in de kerk Gods zegen over het huwelijk gevraagd. Ik wist niet goed wat ik er van denken moest. Ik vind het eigenlijk een aparte gedachte. Trouwen is toch dat je er een leuke dag van maakt met vrienden en familie en dat je naar het gemeentehuis en de kerk gaat? Ik ben altijd tegen seks voor het huwelijk geweest, maar dit heeft me aan het twijfelen gebracht. Anderzijds denk ik: wat is nu trouwen eigenlijk? Je zet je handtekening op het gemeentehuis en je vraagt Gods zegen over het huwelijk en je mag alles op seksueel gebied doen wat je in je verkeringstijd niet mocht (om het zo maar te zeggen). Hopelijk begrijpt u de vraag want ik weet niet wat ik er van denken moet.

Je vraagt twee dingen: wat moeten we denken van seks voor het huwelijk? Daarvoor verwijs ik naar de vele vragen die hierover gesteld zijn en de antwoorden die erop gegeven zijn. Je kunt ze onder de rubriek “Seksualiteit voor het huwelijk” vinden. Je tweede vraag is: wat is trouwen eigenlijk? Ik denk dat hier het eigenlijke probleem zit. Als je hier niet goed zicht op hebt, kom je als vanzelf tot de gedachten: is het niet vreemd dat je na die leuke dag, waarop je naar het gemeentehuis en de kerk bent gegaan en je handtekening hebt gezet, ineen alles mag, en voor die dag nog niet? Als dat inderdaad alles was, dan kun je die vraag terecht stellen. De eigenlijke vraag zou dan luiden (scherp geformuleerd): is God zo formeel dat Hij na die leuke dag ons alle vrijheid geeft en voor die dag geen enkele vrijheid?

Nu is dit bijbels gesproken een onjuist zicht op wat een huwelijk is. Een huwelijk is een verbond tussen twee mensen, door God bij elkaar gebracht. De huwelijksplechtigheid wordt gesloten in bijzijn van getuigen. Dit laatste is heel belangrijk, want hier ligt een fundamenteel onderscheid tussen een verkeringstijd (en eventueel verlovingstijd) en een huwelijk. Een verkeringstijd is een privé-aangelegenheid. Een tijd van elkaar leren kennen, een tijd waarin je naar elkaar toegroeit of besluit een einde aan de relatie te maken. Maar bij een huwelijk spreek je openlijk ten overstaan van getuigen en in de tegenwoordigheid van de Heere God uit dat je samen verder door het leven wil. Als je nu besluit uit elkaar te gaan mogen anderen zich daarmee bemoeien. Je hebt elkaar immers trouw beloofd voor het leven, in bijzijn van de getuigen. Die getuigen geven het huwelijk (bewust, of meestal onbewust) een zekere bescherming. Zij mogen jullie eraan houden dat je elkaar trouw blijft. Je hebt dat voor hen en voor de Heere in het openbaar uitgesproken.

Het is dus niet juist als je vriend zegt dat je voor God getrouwd bent als je eenmaal gemeenschap gehad hebt. Wel maakt dit dat je zover bent gegaan dat je niet zomaar meer uit elkaar mag gaan. Maar getrouwd ben je als je openlijk hebt uitgesproken elkaar trouw te zijn. Pas dan ben je ge-trouw-d. Daarom moet er van seksuele gemeenschap ook geen sprake zijn. Al ben je zeker van elkaar, je hebt elkaar nog niet tegenover de Heere God en getuigen uitgesproken dat je elkaar trouw bent. Er kan tot de dag van het huwelijk nog van alles misgaan. Dat hoeft bij jullie niet zo te zijn, maar de voorbeelden zijn er.

Het is een heel aantrekkelijke gedachte: als je gemeenschap hebt gehad, ben je voor God getrouwd. Maar hoeveel jongeren zijn er niet die denken: we blijven elkaar heus wel trouw, we zijn toch voor God getrouwd, maar kunnen dit vaak nog niet waar maken. Ze stappen soms vrij gemakkelijk over hun eigen gedachten heen en maken een einde aan hun relatie. Dan hebben ze zich wel helemaal aan elkaar gegeven.

Ik hoop dat ik voldoende heb aangedragen om ook je vriend ervan te overtuigen dat deze weg niet de goede weg is. Laat het verlangen naar seksuele eenwording groeien, maar grijp niet vooruit, tot de dag waarop je openlijk elkaar trouw belooft. Het is moeilijk, maar ook heel mooi om te wachten. Je krijgt dan alles wat bij het huwelijk hoort.

Ds. P. J. den Admirant

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P. J. den Admirant

• Geboortedatum:
  05-12-1954
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Apeldoorn
• Status:
  Inactief

45 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven