(...) Telkens zie ik weer vergissingen en fouten van hem. Ik zie, als het zo doo...

J.M. Strijbis | Geen reacties | 11-11-2006| 00:00

Mijn werkgever heeft het ontzettend druk. Hij denkt nog dat alles op dezelfde manier kan gaan als vroeger (voordat hij een collegakantoor heeft overgenomen), maar dat gaat niet. Alleen al het feit dat hij dubbel zoveel klanten heeft en al hun bijzonderheden niet meer kan onthouden. Hij legt dus niets vast. Het komt elke week regelmatig voor dat ik problemen van hem moet oplossen. Regelmatig kom ik met voorstellen die tot verbetering kunnen gaan zorgen. Hij luistert wel, maar doet er niets mee. Hij zegt niet eens waarom hij er niets mee wil gaan doen. Dat maakt mij moedeloos. Telkens zie ik weer vergissingen en fouten van hem. Ik zie, als het zo door gaat, dat zijn bedrijf over enkele jaren kapot is. Helaas ziet hij dat niet zo. Hij ziet het als supertoko. Ik weet dat het goed kan komen, maar hij doet er niets aan. Van de week zei hij dat ik me nergens mee mag bemoeien en dat ik niet mag overwerken. De laatste weken kan ik moeilijk in slaap komen. Constant moet ik aan deze situatie denken, waar ik niet uitkom. Ik werk daar voor 20 uur in de week. De overige 20 uur werk ik bij een ander kantoor. Daar gaat alles wel goed en heb ik het prima naar mijn zin. Mijn vragen zijn dus: "Is het wel goed dat ik daardoor slecht in slaap kan komen? Moet ik hem blijven waarschuwen?"

Dag vragensteller,

Ik merk dat je veel verantwoordelijkheid voelt voor je werk. Zelfs zo dat het bedrijf je aan je hart gaat. Dat is heel positief. Als werkgever kun je daar erg blij mee zijn. Verder geef je te kennen dat het in het andere bedrijf heel anders gaat en je kwalificeert dat met goed. Jij hebt het daar ook naar je zin. Mijn eerste gedachte was: "Kun je daar niet voltijds gaan werken, dan ben je van de problemen af"? Maar daarmee (stel dat je daar voltijds zou kunnen werken) zijn de problemen van het andere bedrijf niet opgelost.

Ik neem aan dat je er wel met anderen (niet in de zin van roddel, maar echt bewogen) over gesproken hebt. En ik neem ook aan dat anderen dit dus ook ervaren. Je zou ook eens met een organisatie als RMU kunnen gaan praten. En het belangrijkste: wat wil de Heere met deze weg?

Toch denk ik dat je hebt gedaan wat je zou kunnen doen. Eén en andermaal heb je geprobeerd je baas de ogen te openen, maar dat is niet gelukt. Dan komt er ook een moment (en ik denk dat dat er al is) waarop je moet
zeggen: "Ik heb gedaan wat ik kon en daarmee mijn grens bereikt". Met onwillige honden is het slecht hazen vangen. Concreet antwoord op je twee vragen:

1. Nee, het is niet goed dat je daardoor slecht slaapt. Je hebt een groot verantwoordelijkheidsgevoel en dat is een kwaliteit. Tegelijkertijd is het je valkuil als je hierin te ver doorschiet. Probeer hiermee verstandig om te gaan door te zoeken waar je uitdaging ligt.

2. Nee, ik denk dat aan het waarschuwen een grens zit, die jij m.i. al bereikt hebt.

Hopelijk kun je hier wat mee.

Groetjes,
J. M. Strijbis

Dit artikel is beantwoord door

J.M. Strijbis

• Geboortedatum:
  16-06-1956
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Gouda
• Status:
  Actief

167 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven