Eigenlijk voel ik me elke dag arm. Ik bedoel: elke dag ongelovig en blind voor w...

Ds. M. Pronk | Geen reacties | 27-10-2006| 00:00

Vraag

Eigenlijk voel ik me elke dag arm. Ik bedoel: elke dag ongelovig en blind voor wie de Heere is en wat Hij wil zijn voor mij. Dan denk ik: Ik wou dat ik nu het geloof mocht voelen. Blijft dit zo en komt dit soms omdat het buiten ons ligt? Is dat de betekenis, dat we het in ons niet be(vinden)?

ADVERTORIAL

De zorgverzekeringen van Care4Life

Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.

U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.

De zorgverzekeringen van Care4Life

Antwoord

Beste vraagsteller,

Deze enkele zinnen van jouw vraag geven mij geen volledig beeld van wie je bent en hoe je geestelijk leven is. Dat mag duidelijk zijn. Toch roept deze vraag wel een bepaald beeld bij mij op. Als dat niet of niet helemaal correct is, hoor ik dat nog wel. In ieder geval wil ik proberen op je vraag in te gaan en er iets van te zeggen.

Laat ik eerst iets mogen zeggen over het arm zijn van een christen. De bergrede begint met de bekende zaligsprekingen. Zie daarvoor Mattheus 5. Ik denk dat het goed is die zaligsprekingen bijeen te nemen. De Heere Jezus geeft met die zaligsprekingen aan wie en hoe een kind van God is. Hij noemt zalig allen die de Heere vrezen en weten van Hem afhankelijk te zijn. Zalig wil zeggen gelukkig. Te feliciteren. Zij mogen immers leven uit de goederen van Gods koninkrijk en hebben het vooruitzicht eens geheel in en uit dat Koninkrijk te leven.

De zaligsprekingen zetten in met wat ik zou willen noemen een basiselement van het leven van een kind van God. Zalig zijn de armen van Geest, want hunner is het koninkrijk der hemelen. Een kind van God, elk kind van God is arm van geest. Geestelijk arm, bedelarm. Als een bedelaar vragen we om een gift, een aalmoes uit Gods koninkrijk. Voor deze armen staan alle zegeningen van het koninkrijk ter beschikking. Arm in zichzelf, maar rijk in Christus. Bedelarm, straatarm. Immers mij ontbreekt het meest wezenlijke. Ik heb van uit mijzelf geen gerechtigheid noch heiligheid. Geen vruchten die voor God waardig zijn. Geen leven naar Gods wet. Geen geloof en bekering. Geen gebed. Arm. Vanuit mijzelf geen vruchten. Maar als een arme bedelaar kom ik bij de  Heere Jezus en mag ik aan de voeten van het kruis, aan de voeten van Zijn hemelse troon alles wat mij ontbreekt in Hem ontvangen. Terecht is het dat je opmerkt, dat de zaligheid buiten ons ligt in een ander, in De Ander, in de Heere Jezus. Laten we ons steeds verootmoedigen en de Heere onze armoede belijden. Geloven is bedelen bij de bron. Maar voor deze armen, bedelarmen staan alle goederen van Gods koninkrijk ter beschikking. Inderdaad bevinden we het nimmer in onszelf, maar wel in Christus die door de Geest in ons woont. Het komt mij meer en meer voor dat het zeer nuttig is in mijn eigen armoede geoefend te worden opdat Christus hoe langer hoe meer alles wordt.

Toch denk ik dat jij met het arm-zijn van jezelf iets anders op het oog hebt. Je schrijft dat jij je elke dag arm voelt, dat is ongelovig en blind voor wie de Heere is en wat Hij wil zijn voor jou. Wie de Heere is en wat Hij voor mij wil zijn. Deze zaken worden in de prediking verkondigd en komen door de bediening van het Woord tot een zondaar. Ik vind het steeds weer en steeds meer ook een wonder dat ik het evangelie mag verkondigen. Preken betekent voor mij vanuit het Woord Christus voor ogen schilderen. Wie Hij is en wat er in Hem te vinden is. In de prediking worden Christus en Zijn weldaden de gemeente voor haar voeten neergelegd. Hij klopt op de deur van het hart opdat wij zouden opendoen. Misschien bedoel jij dat je graag naar de kerk gaat en onder de prediking verkeert. Dat het Woord je aanspreekt. Je bent er mee bezig. Maar je leeft er niet door het geloof uit. Het blijft voor je waarneming allemaal buiten je staan. Je bent ongelovig, denk je. Je bent blind voor de rijkdom van Christus. En daardoor weet je jezelf arm. Het grijpt je hevig aan. Maar hoe komt daarin verandering en hoe kom ik nu toch tot het geloof? Ik voel er niets van. Wat ben ik toch geestelijk arm.

Je weet dat de Heilige Geest de werkmeester is van het geloof. Hij werkt in je hart door het Woord. Daarom bidden we ook: Heere, maak mij uwe wegen door Uw Woord en Geest bekend. In de Dordtse Leerregels wordt met klem gewezen op het gebruik van het evangelie dat de wijze God tot een zaad der wedergeboorte heeft verordend. Gewezen wordt op de apostelen die ons houden onder de oefeningen van het Woord (III,IV, 17). De Heilige Geest wil ons leiden in alle waarheid. Daarom moeten we elkaar voor houden toch de middelen biddend te gebruiken. Zet je hart ervoor open. Zo wil de Heere werken.

Toch zou het kunnen zijn dat je wanneer je spreekt van je armoede iets anders bedoelt. Je leeft door genade uit het Woord en hebt daarin de rijkdom van Gods belofte en de schoonheid van Christus leren kennen. Je verwondert jezelf erover dat een zondaar, zulk een zondaar tot de Heere mag gaan. Maar je geloof is nog zo klein en verkeert niet altijd op de hoogvlakte. De woekerplanten van twijfel en ongeloof verstikken vaak je hart. Je grijpt naar het Woord, maar ach, je verstaat er nog zo weinig van. Het troost niet altijd. Je ervaart dat je zo blind bent voor wie de Heere wil zijn voor een zondig mensenkind. En in smart over je ongeloof leg je de Bijbel weg. Wat ben ik toch arm en blind. Voelde ik het maar meer. Het zou kunnen zijn dat er zoiets dergelijks leeft bij jou, beste vragensteller.

Laat ik weer op de Dordtse Leerregels mogen wijzen. We lezen daar: ”...in het waarnemen der middelen vlijtig voortgaan, naar de tijd van overvloediger genade vurig verlangen en die met eerbied en ootmoed verwachten” ( I,16). Een zeer belangrijke en pastorale opmerking.

Ik wou dat ik het geloof nu voelde, schrijf je. Je moet mij niet kwalijk nemen, maar de Heidelberger Catechismus spreekt als het over geloof gaat van  kennen en vertrouwen. Niet  van voelen. Leer onvoorwaardelijk op Gods Woord vertrouwen en uit Gods Woord leven. Dat is de remedie. Zie van jezelf af en werp je neer op het Woord. Je kunt op Gods Woord aan. Blijf niet staren op je eigen armoe en blindheid, maar richt je hart op Gods Woord, biddend om de Heilige Geest. Van de Heilige Geest is beloofd dat Hij ons alles zal leren en in alle waarheid zal leiden.

Ds. M. Pronk

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M. Pronk

  • Geboortedatum:
    10-03-1940
  • Kerkelijke gezindte:
    Hersteld Hervormd
  • Woon/standplaats:
    KralingseVeer
  • Status:
    Inactief
71 artikelen
Ds. M. Pronk

Bijzonderheden:

Ds. Pronk is 19 juni 2016 overleden. 
Beluister hier de rouwdienst.

Website: www.uithetoverjordaanse.nl


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Grote zorgen over de ontwikkelingen in de GKV

Ik ben nu lid van de GKV. Ik maak me echter grote zorgen over de ontwikkelingen in de kerk. Naar mijn gevoel wordt de waarheid van de Schrift er steeds meer genegeerd. Zeker nu er een fusie is aangeko...
6 reacties
27-10-2017

Vroeger toen ik een jong kind was had ik hele sterke indrukken van de hel en de eeuwigheid. Ik voelde heel goed dat het niet goed met mij zou aflopen en dat de eis was: God liefhebben boven alles en de naaste als jezelf (...)

Vroeger toen ik een jong kind was had ik hele sterke indrukken van de hel en de eeuwigheid. Ik voelde heel goed dat het niet goed met mij zou aflopen en dat de eis was: God liefhebben boven alles en d...
Geen reacties
27-10-2008

In de PKN trouwen

Na lang nadenken en alle kerken bezocht te hebben, hebben mijn vriend en ik de keuze gemaakt om in de PKN te trouwen. Zelf komen we uit OGG en Ger. Gem. Nu is het een beetje lastig want we moeten de t...
3 reacties
27-10-2015
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering