Ds Pieters. In de Catechisant van oktober lees ik dat ik remonstrants denk (...)...

Ds. W. Pieters | Geen reacties | 23-10-2006| 00:00

Ds Pieters. In de Catechisant van oktober lees ik dat ik remonstrants denk. Ik ben hier van geschrokken. U stelt daar dat het een remonstrantse gedachte is dat Gods genade ons te hulp zal komen als hij onze zwakke en gebrekkige pogingen ziet om genade af te smeken (pagina 12). Ik was altijd in de veronderstelling dat dit zo was. Dus dat we ons moeten vernederen, de genademiddelen moeten waarnemen, bidden en smeken om geloof en dat God daarin mee WIL komen. Ik dacht dat we wel iets kunnen, nee moeten, doen. Als we verlangen naar de Heere Jezus, ons voor God vernederen, vluchten naar het kruis belooft God toch ook dat Hij ons niet zal wegsturen?  Hopen op Gods beloften is toch niet remonstrants?

God wil wel dat wij alle krachten inspannen, dat we alle middelen gebruiken. Hij heeft ook beloofd daar Zijn zegen uit genade aan te verbinden. Maar de remonstrant van vroeger en nu legt het als volgt uit: wij onderscheiden ons door deze ijver positief van anderen waardoor wij het waard zijn om deze genade van God te ontvangen. De contra-remonstrant ontkent niet dat we middelen moeten gebruiken enz., maar hij ontkent dat we ons op deze manier op de wedergeboorte voorbereiden, of ietsje beter zijn dan anderen.
 
Het gaat dus over de vraag: wordt God door mijn ijver bewogen om mij te begenadigen, is God vanwege mijn ernst verplicht mij te hulp te komen? Ja, zegt de remonstrant, nee, zegt de calvinist.

Ds. W. Pieters

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W. Pieters

• Geboortedatum:
  27-06-1957
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Elspeet
• Status:
  Actief

264 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven