Een vriendin van mij heeft thuis erg grote problemen (...) Wat kan ik doen om ha...

Ds. M.W. Muilwijk | Geen reacties | 11-09-2006| 00:00

Een vriendin van mij heeft thuis erg grote problemen. Ze mag bijna niets van haar ouders. Ze is bijna 16 en mag haar vriend niet mee naar huis nemen. Ze word geslagen en genegeerd door haar ouders. En nog een heleboel dingen. Broers en zussen kunnen haar ook niet helpen, ze leven allemaal heel erg voor zichzelf. Haar ouders willen ook geen gesprek met haar hebben als ze er om vraagt. Ze heeft stichting Chris al geprobeerd te bellen, maar haar ouders hebben toen haar telefoon afgepakt. Wat kan ik doen om haar te helpen? En heeft u advies hoe dit op kan houden?

Beste vragensteller,

Je schetst in het kort een hele ernstige situatie. Ik zal proberen in mijn antwoord mij in de situatie in te leven en vanuit drie posities een antwoord te geven als aanzet tot oplossing voor dit probleem: de positie van de ouders, de positie van je vriendin en jouw eigen positie. Ik ben namelijk een totale buitenstaander, maar als de situatie werkelijk precies is zoals jij die beschrijft, heeft jouw vriendin een enorm probleem, maar haar ouders niet minder. De situatie kan niet blijven bestaan. Maar de oplossing van het probleem gaat toch de richting uit dat jouw vriendin het eren van vader en moeder in de zin van onvoorwaardelijk loyaal zijn, zal moeten opgeven ten gunste van een derde persoon die ingrijpt.

Hier wil ik wel een onderscheid maken. Je beschrijft drie problemen concreet, de rest laat je ongenoemd. Je noemt 1. Ze mag bijna niets van haar ouders. 2. Ze is bijna 16 en mag haar vriend niet mee naar huis nemen. 3. Ze wordt geslagen en genegeerd door haar ouders. De eerste twee kunnen als problematisch worden ervaren, maar zijn op zichzelf nog geen alarmerende problemen. Het kan als overdreven ervaren worden dat je op je 16e je vriend niet mee naar huis mag nemen, maar op zichzelf kunnen de ouders voor zichzelf de lijn hebben “geen vriend voor je 18e”: dat kan ik me voorstellen. Dat ze bijna niets mag, kan het gevolg zijn van overdreven zorg voor het kind, maar hoeft niet problematisch te zijn.
 
Waarom ik de situatie dan toch als ernstig ervaar, is vanwege dat wat je als derde noemt. Het allergrootste probleem is, dat de ouders niet meer willen praten: het gesprek is gestopt en wanneer het waar is dat de ouders de telefoon hebben afgepakt, is het duidelijk dat zij niet de ernst van de situatie, die hun dochter ervaart, inzien.

Met schroom en huiver, maar overtuigd dat ik een Bijbelse weg wijs, wil ik het advies geven aan je vriendin om een derde persoon te zoeken, die in deze vastgelopen situatie een uitweg kan vinden. Dit lijkt een overtreding tegen het vijfde gebod, maar ds. R. van Kooten is met mij van mening dat in geval van verwaarlozing of mishandeling (en dat lijkt hier toch het geval) de overheid mag ingrijpen. Dat betekent dus dat je vriendin een weg mag gaan zoeken buiten haar ouders om. Die derde persoon moet wel iemand zijn die verstand van zaken heeft en kan doorverwijzen als het nodig is. Ik denk aan een schoolmaatschappelijkwerker (op mijn school hebben ze die), een predikant of een arts. De vraag is alleen: wil je vriendin dit? De kans is namelijk aanwezig dat jouw vriendin loyaler is aan haar ouders, dan aan haar eigen lichamelijke en psychische welzijn. Ze zal namelijk de keuze moeten maken om achter de rug om van de ouders aan te geven dat er een ernstig probleem is, waar zij met haar ouders niet uit komt. Het feit dat ze Chris heeft proberen te bellen, lijkt erop te wijzen dat die loyaliteit er niet is, wat ik met enige schroom toch als positief ervaar.
 
Als advies zou ik willen geven om die derde persoon te vinden: dat is een persoon, waarvan jouw vriendin denkt dat ze die kan vertrouwen en die ook verstand van zaken heeft. Ten tweede zou ik je willen vragen bij alles wat jij en je vriendin doen, vooral niet te vergeten er de leiding en zegen van de HEERE voor de vragen: Hij alleen kan uiteindelijk verstand en hart gewillig maken om een heilzame weg te vinden.

Ik vind het een hele lastige vraag en hoop dat ik met dit antwoord een richting heb gegeven tot oplossing van deze situatie: vertel je vriendin in elk geval haar vertrouwen te stellen op de HEERE en de weg te zoeken met gebed en lezen van de Bijbel: Als hij in duisternissen wandelt en geen licht heeft, dat hij betrouwe op de naam des Heeren en steune op zijn God (Jes 50:10b).

M. W. Muilwijk

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.W. Muilwijk

• Geboortedatum:
  23-12-1980
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Aalst
• Status:
  Actief

146 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven