Zwaar leven als christen
Ds. J.J. van Holten | Geen reacties | 17-09-2003| 00:00
Vraag
Ik vind het een beetje heel vreemd. Als christen zijnde ben je door God bekeerd en geloof je, zeg maar, dat God je helpt in alles... Dan komt een onbekeerde vriend van je ook in aanraking met godsdienst en God bekeert hem of haar ook. Die persoon denkt dan van: nu zal die God mij ook wel helpen in alles. Maar wat blijkt dan: die christelijke persoon heeft helemaal geen fijn leven, maar juist veel tegenspoed en ongeluk in zijn of haar leven.
Bovendien: christenen mogen veel dingen niet. Dan kun je wel zeggen: een christen heeft daar geen last van, die wil graag netjes leven tot eer van God. Maar het valt toch wel op. Zo hebben veel jongeren ook wel een afkeer van het godsdienstig leven. Geef nou toe, de 'heidense' mensen kunnen er maar op los leven, kunnen naar de disco, ze gaan uit, ze maken lol, maar christelijke mensen mogen niks en terwijl ze God dienen hebben ze ook nog eens veel ongeluk in hun leven...
Waarom doet God dat nou? Je volgt hem eindelijk, na veel waarschuwen en zo en dan heb je alleen maar een zwaar en moeilijk leven. Dan kan ik me voorstellen dat er mensen zijn die zeggen: "Ja zo'n God hoef ik niet. Ik had hiervoor een prima leven. Veel feesten, nergens last van, geen verplichtingen. Ik merk niks van die zogenaamde God van jullie."
Antwoord
Het heeft lang geduurd voor ik toekwam aan een antwoord op de voorgelegde vraag. Dat is niet alleen vanwege een drukke periode die achter mij ligt maar ook omdat ik het ronduit moeilijk vond deze vraag te beantwoorden.
Ik zal het toch proberen. Hoofdlijn van de vraag is: Hoe komt het toch dat het ongelovigen, mensen die leven zonder God, zo voor de wind gaat en anderen die gelovig en godsdienstig zijn vaak veel tegenspoed en ellende overkomt.
In de eerste plaats zou ik willen zeggen dat dat natuurlijk niet altijd en in ieder geval opgaat. Er zijn ook ongelovigen die zorgen en ellende kennen, zo goed als er ook gelovigen zijn die welvaart en voorspoed hebben. Maar het is inderdaad opvallend dat dit wel veel voorkomt, dat moet ik met je eens zijn.
Ik wijs eerst op Psalm 73. De dichter van die psalm, Asaf, zegt eigenlijik datzelfde. Ik zag met nijdige ogen aan, hoe goddelozen hier op rozen gaan. En ik heb leed en droefenis. En dan zegt Asaf dat hij bij zichzelf de gedachte voelt opkomen om er dan ook maar de brui aan te geven, de godsdienst vaarwel te zegen en er lustig op los te leven. Maar dan komt hij tot bezinning en zegt: Nee, dat kan en dat mag ik niet doen. Dan zou ik ontrouw zijn aan wat Gods volk altijd heeft beleden en beleefd. Maar zo vervolgt hij dan: Maar ik vind het wel moeilijk om te begrijpen. En dan komt er in die psalm een grote ommekeer en dan zegt Asaf... "tot dat ik op hun einde merkte". Met andere woorden, totdat ik zag wat er UITEINDELIJK van hun leven terecht kwam.
We lazen gisteravond aan tafel in ons gezin het verhaal van de rijke man en de arme Lazarus. (Lucas 16 vs. 19-31) En toen dacht ik, ja daar ligt het antwoord op die moeilijke vraag. Lazarus had een ellendig leven. De honden likten zijn zweren, hij lag te bedelen aan de poort van een schitterend landhuis waar een rijke man woonde. Toen Lazarus stierf werd hij door de vuilophaaldienst van de stad begraven. Maar weet je wat Jezus dan zegt: Hij werd door de engelen gedragen in de schoot van Abraham. Dwz: Hij ging regelrecht als een koningskind naar de hemel.
De rijke man sterft ook. Velen komen hem een eervol afscheid bezorgen. Een grote lijkstoet begeleidt hem naar zijn laatste rustplaats en aan zijn graf zullen ongetwijfeld prachtige toespraken zijn gehouden. Maar Jezus zegt wat er werkelijk gebeurde: Hij sloeg zijn ogen op in de pijn. En dan blijkt de werkelijkheid, als hij daar vraagt om een druppel water dan is het helaas niet mogelijk die te bieden.
Kijk als je nu met de Bijbel in de hand, zo het leven van jezelf en je vrienden eens bekijkt, misschien is dan alles wat we hier hebben aan lol en feest en zogenaamde vrijheid maar heel betrekkelijk, want er blijft uiteindelijk niets van over. Maar van een leven waarvan iedereen zegt, dat is geen leven, dat is een en al ellende, dat kan door het geloof in Jezus Christus een leven zijn dat eindigt in de eeuwige glorie en heerlijkheid.
De rijke man kreeg te horen in de pijn: Jij hebt je deel gehad in je leven, maar Lazarus heeft toen het kwade ontvangen. Nu zijn de rollen omgekeerd.
Aan jou en je vrienden de keuze!
Ds. J. J. van Holten
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.J. van Holten
- Geboortedatum:22-12-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:IJsselstein
- Status:Inactief
