Hemel of hel

Ds. A. Kot | Geen reacties | 04-07-2006| 00:00

Mijn vriendin gaat om met een jongen van een evangelische gemeente. Nu heeft ze daar altijd wel goede gesprekken mee en hij vraagt ook hoe zij over bepaalde dingen denkt. Maar nu vanavond had hij de vraag: ga jij naar de hemel of naar de hel?! Zij beantwoorde het met: Ik denk niet dat ik in de hemel kom, want we zitten vol zonden en ik ben nog niet bekeerd, ook al bid ik daar veel om.

Hij kon dit niet begrijpen. Hij is van mening dat iedereen die de Heere aanneemt in de hemel komt. Maar hoe kunnen wij hem dit nu uitleggen?! We vinden het echt zo erg moeilijk! We bidden er samen veel om hoe het verder moet en of de Heere ons woorden wil geven. Maar nu weten we het echt niet! Kunt u ons misschien helpen?!

Beste vragenstel(l/st)er,
 
Bedankt voor je vraag. Ik wil er een paar opmerkingen over maken: 1. De vriendin heeft gelijk als zij meent dat wij onbekeerd de hemel niet zullen binnengaan. In de hemel komen alleen degenen door een waar geloof in Christus zijn en een leven van waarachtige bekering kennen. Daar zullen alleen zij komen die zijn wedergeboren (Joh. 3:3). Bij dit alles lijkt de vriendin er de nadruk op te leggen (ze bidt er immers om) dat de wedergeboorte, het geloof en de bekering een gave van God is die dus geschonken moet worden door de Heere.

2. Maar de vriend heeft ook gelijk dat ieder die de Heere aanneemt in de hemel komt (Joh. 1:12). De vriend lijkt er de nadruk op te leggen dat wij actief de Heere moeten aannemen en hij legt daarmee de volle nadruk op de menselijke verantwoordelijkheid.

3. Ik meen dat zowel de vriendin als de vriend gelijk hebben. En dan moet je me goed begrijpen. Met alleen de opvatting van háár ontspoor je. En met alleen de opvatting van hém ontspoor je ook. Als ik zeg dat beiden gelijk hebben dan bedoel ik dat we de beide opvattingen moeten sámennemen. We moeten die beide bij elkaar houden. De Heere roept ons in Zijn Woord tot geloof en bekering. Hij smeekt ons tot Hem te komen. Hij beveelt het ons zelfs. Maar waar dit plaatsvindt kunnen we toch niet anders dan belijden dat het het werk van God was die dit alles in ons werkte. Dan zullen we aan God alleen het hele genadewerk toeschrijven. En we zullen belijden hoe onwillig en onmachtig we in onszelf daartoe zijn.

In zondag 7 van de Heidelbergse Catechismus vinden we dat in antwoord 20 zo treffend weergegeven. Daar wordt gezegd dat alleen die mensen zalig worden die Christus door de waar geloof WORDEN INGELIJFD en al Zijn weldaden AANNEMEN. Zie je? Daar wordt het beide genoemd. De inlijving voorop. God is de eerste. Zalig worden is uit genade. Het is uit God. Als dat niet waar was werd niemand zalig. Maar waar God werkt gaat de zondaar Christus en Zijn weldaden aannemen. Dat zijn nu twee kanten van dezelfde zaak. Die zijn niet los van elkaar te verkrijgen. Die mogen niet gescheiden worden.
 
Jonge vrienden, laat dit gespreksstof zijn bij gevouwen handen en een geopende Bijbel. Dan zullen jullie er wel uitkomen.
 
Je ds. A. Kot

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Kot

• Geboortedatum:
  25-12-1966
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Huizen
• Status:
  Actief

82 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven