(...) Moet ik mijn eigen mening geven en op grond van de bijbel zeggen: hier sta...
J.W.N. van Dooijeweert | Geen reacties | 01-07-2006| 00:00
Vraag
Antwoord
Lieve jonge broeder of zuster,
Wat een wonder dat je al zo jong de Heere mag kennen. Wat een voorrecht boven zo velen van Gods kinderen die pas op latere leeftijd tot klaarheid komen. Dank de Heere voor deze onuitsprekelijk grote genade.
Graag wil ik proberen om met je na te denken over je serieuze en heel moeilijke vraag. Vooraf kan ik je al zeggen dat ik niet HET antwoord heb. Ik heb in de laatste 30 jaar een behoorlijke preekervaring opgedaan. Daarvoor moet je studeren en veel biddend bezig zijn. Wat ik voor mezelf al wist, is me in deze tijd heel duidelijk geworden: het Evangelie heeft een heel andere boodschap dan vaak gepredikt wordt. Als je zelf de Heere als je Vader hebt mogen leren kennen kom je ook tot die ontdekking. Daar zorgt de Heere Zelf voor. Maar ook tegelijk dat je de ruimte van het Evangelie ga beleven en doorgeven, komt ook de tegenstand. En aan de andere kant is er bij jezelf vaak een beetje huivering om recht van je af te praten. Toch is het nodig dat we eerlijk zijn. Terwille van de waarheid. Aan de andere kant wil eerlijk zijn nog niet zeggen dat we iets op de spits moeten drijven of ruzie moeten veroorzaken. “Leert van Mij dat ik zachtmoedig ben....”, zegt de Heiland Zelf. Dit moet op de voorgrond blijven staan.
Tegelijk is er het andere: je bent nog heel jong. Vaak hebben we dan de neiging om zo heel sterk zwart/wit te denken. Terwijl ook de kleur grijs bestaat. Ik hoop dat je me niet verkeerd begrijpt. Ik bedoel niet dat je water bij de wijn moet doen, maar je moet wel durven accepteren dat die ander ook iets weet (of misschien zelfs veel). Als je voor jezelf op dat standpunt kunt komen is er al een heleboel veel gemakkelijker (voor jezelf). Dat je met je vrienden erover praten kunt is heel fijn, maar laat de afstand tussen jou en je ouders niet onnodig groter worden. De duivel ligt ook hier weer op de loer.
Je ouders houden van je en jij van je ouders. Het is altijd weer zo verschrikkelijk erg als er verwijdering ontstaat doordat je de Heere hebt leren kennen. Ik begrijp dat je graag met je ouders zou willen praten. Leg het daarom aan de Heere voor, oprecht en zonder de Heere voor te zeggen wat Hij doen moet en hoe jij het wilt. Vraag de Heere om een liefdevolle weg om tot contact te komen.
Als dit niet gaat, en je weet voor jezelf dat de prediking anders is dan Gods Woord ons leert en jezelf van de Heere geleerd hebt, dan kan het niet anders dan op een scheiding uitlopen. Als het om geloofszaken gaat is het altijd nodig om met liefde en bewogenheid met elkaar om te gaan. Maar aan de andere kant heeft Gods Woord wel het laatste woord!
Ga met alles, dus ook hiermee steeds naar Gods genadetroon. Hij zal je de weg wijzen hoe te handelen. Houdt je vast aan Hem Die Zijn leven gaf voor jou. Een ding is duidelijk: Hoe langer je wacht, om te proberen met je ouders te praten, hoe moeilijker het wordt! Maar forceren verwoest alles. Tussen die twee uitersten moet je een weg zien te vinden. Graag wens ik je hierbij Gods licht en wijsheid toe.
Mocht je behoefte hebben om er nog eens op terug te komen: ik ben van harte bereid!
Hartelijke groeten van,
evangelist J. W. N. van Dooijeweert
(Momenteel met een groep Peruaanse voorgangers op cursus in Pichanaki in Peru)
Dit artikel is beantwoord door
J.W.N. van Dooijeweert
- Geboortedatum:23-01-1938
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
