Stereotypering

Ds. H. Liefting | Geen reacties | 01-10-2001| 00:00

Beste dominee. Ik zit een beetje met een vraag: evangelische mensen komen zo uit voor hun geloof en willen het tegen iedereen vertellen (voornamelijk de jongeren), terwijl ik bij de reformatorische jongeren zoiets heb van (tenminste dat valt mij altijd zo op): zij willen het verbloemen en vooral met de massa meegaan. Daarom voel ik me persoonlijk veel meer aangetrokken tot de evangelische beweging. Of doe ik nu aan stereotypering?
 

Beste briefschrijver,

Jouw reactie, die misschien wel wat kort door de bocht is, kan ik me wel voorstellen. Ik heb dat zelf ook gehad toen ik jong was. Bij 'refojongeren' weet je niet altijd wat je aan ze hebt. Ze kunnen zomaar onderduiken in de grijze massa. Bovendien kan er een groot onderscheid zijn tussen de zondag en de door-de-weekse dagen. Alsof je alleen zondags de Heere zou moeten dienen.

Helaas komen deze zaken onder ons voor en niet alleen onder jongeren. Het zou wel eens kunnen zijn dat deze dingen bij de evangelischen anders liggen. Ze praten er in ieder geval vaak opener en spontaner over en komen er veelal meer voor uit. Dat moeten we eerlijk toegeven. Hoewel dit natuurlijk wel een stereotypering is.

Bovendien heb ik het idee dat in ieder geval binnen de Ger. Bond en de Ger. Gemeenten veel van de kerkelijke jongeren steeds meer deze invloeden van de evangelische beweging ondergaan en dat velen ook steeds opener worden. En ook steeds meer de nadruk gaan leggen op de praktijk van het christen-zijn voor iedere dag. Het gevaar daarbij kan zijn dat men te snel kan denken al een christen te zijn. Dat men met de heiligmaking begint, zonder ooit gerechtvaardigd te zijn. Je merkt: een hele spanning.

Aan de ene kant heb ik een stuk angst voor allerlei activisme en werkheiligheid zonder dat het geworteld is in Christus. Aan de andere kant ben ik bang voor de gedachte dat je als onbekeerde maar door kunt leven. En maar kunt zondigen totdat God je bekeert. We hebben geen enkele vrijbrief om niet bekeerd te zijn. Om niet heilig te leven. Om niet goed van de Heere te spreken. Om niet vrijmoedig Zijn Naam te belijden!

De beste reclame voor datgene wat je in je eigen gemeente mist is dat zelf uit te stralen naar anderen. Maak ze er maar jaloers op. Ik denk dat dit jouw roeping  is in je eigen reformatorische milieu, zonder over te stappen naar de evangelische groepen, waar theologisch -voorzichtig gezegd- nogal wat op af te dingen is!  De Heere heeft jou in jouw gemeente geplaatst om daar een zoutend zout te zijn. En laten we met de positieve dingen uit andere tradities onze winst maar doen!
 

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Liefting

• Geboortedatum:
  21-02-1952
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Gouda
• Status:
  Actief

50 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven