Opgeslokt door andere dingen

Ds. C. den Boer | Geen reacties | 21-06-2006| 00:00

Sinds ik belijdenis heb gedaan, zeven jaar geleden, neem ik deel aan het Heilig Avondmaal. Ik geloof in Jezus Christus als de Enige die mij kan redden en ik wil mijn vertrouwen helemaal op Hem stellen, omdat ik weet dat Hij de enige is die rust kan geven en omdat Hij het zo waard is om gediend te worden. Ik wil me aan Hem overgeven. Toch lukt het me niet om volledig te vertrouwen. Er zijn wel momenten waarop dat lukt en periodes geweest dat ik Hem zo lief had. Maar vaak en met name nu ik twee kleine kinderen heb, slokken andere dingen mij op. Soms voel ik onverschilligheid, maar ik kan het geloof nooit loslaten. Ik wil Hem dienen, Mijn leven in Zijn hand geven, Maar hoe? Ik blijf hangen in het gegeven dat ik zo vreselijk fout ben, zo vreselijk vaak niet aan Hem denk. Ik heb geen grote duidelijke zonden die ik kan laten, nee het is meer helemaal alles in mij wat niet goed is voor God. En a.s. zondag is het weer avondmaal...

Ik vind het een grote zegen, dat je kunt zeggen wat je in het begin van je vraag schrijft. Dank de Heere voor Zijn genade die Hij aan je bewees. Maar weet ook, dat de nabijheid van de Heere niet altijd even gevoelig wordt doorleefd. Soms is het maar eenvoudig: “Heere, ik geloof, kom mijn ongelovigheid te hulp.” En laat je dan maar vallen in de doorboorde handen van de Zaligmaker. Als Hij in je hart komt, brengt Hij alles mee. Inderdaad, ons bestaan is doorzuurd door kwaad. Daar moeten wij steeds weer en steeds dieper aan ontdekt worden. Om ons voor God te verootmoedigen; hoe nodig om de weldaden van de Heere in de offerdood van Zijn Zoon recht te waarderen.

Maar als wij de toevlucht nemen tot de Heere Jezus, “zo bekennen wij daarmee, dat wij midden in de dood liggen” (formulier HA). Weet overigens dat de verzorging van twee kinderen ook bij je godsdienst hoort. En probeer bij alle drukte in je gezin tijd vrij te houden om te lezen: Gods Woord, maar ook een dagboek of andere stichtelijke literatuur. Gebruik de middelen. En ervaar, dat de Heere je dan telkens er weer bovenuit tilt. Dat kan soms met een enkel woord of vers.

Zondagmorgen vierden wij het H.A. in onze gemeente. De organist speelde voor de dienst: “Jezus is wachtend, o zondaar op u.” En dat was voor mij genoeg. Ik hoorde mijn moeder weer zingen, terwijl ze achter het orgel zat. Nu mag ze eeuwig zingen van God goedertierenheen.

Een gezegende zondag toegewenst.

Ds. C. den Boer

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. den Boer

• Geboortedatum:
  20-04-1931
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Barneveld
• Status:
  Inactief

241 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven