Om bekering bidden uit angst voor de hel

B.S. van Groningen | Geen reacties | 25-09-2005| 00:00

Ik ben bang voor de hel, maar ik weet dat dat niet het goede motief is om voor bekering te bidden. Ik probeer spijt te hebben van mijn zonden, maar telkens overheerst die angst en alles wat ik doe/waar ik voor bid, komt sowieso uit die angst voort. Het gaat me niet om de pijn die ik God ermee doe.  Hoe kan Hij mij helpen? Ik voel zo sterk dat er 'bekering' nodig is. Wil een Ger. Gem. dominee antwoorden?

Angst is altijd een slechte raadgever. Toch komen we in Gods Woord ook het woordje angst tegen. Daar de angst der hel mij alle troost deed missen, staat er in Psalm 116. Maar in diezelfde psalm lees ik: ik vond benauwdheid (angst) en droefenis (bedroefd over de zonde), maar... ik riep de Naam des HEEREN aan.

Wanneer het bij die angst blijft, is dat niet genoeg tot zaligheid, dat weet jij, maar dat weet ik ook. Aan de andere kant, wij kunnen geen nood maken, wij kunnen geen droefheid opwekken. Dat is het werk van de Heilige Geest. En dan nu maar met je armen over elkaar gaan zitten en wachten tot dit een keer komt? Nee, dan heeft de satan zijn zin. Toch weet jij verstandelijk hoe het zit en hoe het moet. Maar je hart is er zo ver vandaan. Je voelt aan, dat je angst niet juiste gestalte is voor God. Wees wel voorzichtig, wij zien aan wat voor ogen is, maar de HEERE ziet het hart aan. Hoeveel droefheid, zondekennis, benauwdheid, en nood moet je kennen. Dat is bij iedereen verschillend, en toch eender. Hoeveel? Dat je het in je zonde, angst, pijn, moeite, verdriet en droefheid niet meer uit kunt houden en het je uitdrijft naar de Heere Jezus, Die alleen raad heeft, voor radelozen, hulp voor hulpelozen, kracht voor krachtelozen, troost voor troostelozen. Graag zou ik in een persoonlijk gesprek deze zaken met je bespreken. Dan zie je elkaar, dan kun je op elkaar reageren.

Eén is me duidelijk: je constateert een zekere angst, maar tegelijk kun je het niet, mag je het niet en wil je het niet voor bekering houden. Dat vind ik positief. Maar daarmee is jouw probleem nog niet opgelost. Wellicht een beetje. Zoek eens in de concordantie of via Bible Online naar de plaatsen waar het woordje angst, benauwdheid enz. in voorkomt. Vooral in de psalmen en in de profeten, maar ook wel in het N.T. Lees die gedeelte eens aandachtig voor je zelf. Wees biddend met deze zaken bezig. En probeer je niet in een keurslijf te persen om God zo aan je kant te krijgen. Hij heeft vrijwilligers in Zijn dienst en geen dienstplichtigen. Vroeger (en wellicht nog) zei men wel eens als het ging over waarachtige bekering: het gaat of het gaat helemaal niet! Aan onze kant onmogelijk, aan Gods kant gelukkig mogelijk voor de grootste der zondaren, ook voor hen, die nu nog niet hun zonden op de juiste wijze bewenen, betreuren. Ik eindig met een psalm: ‘k Roep HEERE, in angst tot U gevloden, ai, haast U tot mijn hulp en red, hoor naar de stem van mijn gebed, daar ik U aanroep in mijn noden!

Sterkte en Gods nabijheid toegebeden.

Mocht je desondanks nog niet volledig ‘tevreden’ zijn met dit antwoord, laat dit dan gerust weten. Angst een slechte raadgever, maar bij HEM is raad, bij Hem alleen. En Hij heeft gezegd: Ik zal je onderwijzen en leren van de weg die je te gaan hebt, Ik zal raad geven, Mijn oog zal op u zijn. Psalm 32:8

Dit artikel is beantwoord door

B.S. van Groningen

• Geboortedatum:
  25-04-1951
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Hendrik-Ido-Ambacht
• Status:
  Inactief

120 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven