(...) Ik weet dat mijn leven anders moet. Maar ik voel er zo weinig van. Kan u h...

Ds. B. Reinders | Geen reacties | 13-06-2006| 00:00

Ik heb een tijdje gevoeld dat ik niet verder kan leven zonder God.  Ik bedoel hiermee dat de drang sterk was om Gods kind te zijn. Ik heb altijd geweten dat er geen Leven is buiten Christus maar een eeuwig zielsverderf. Ik heb toen zelf gezegd dat ik deze strijd niet op zou geven en dat ik God wilde dienen. Ik smeekte God om bekering, of Hij mij wilde trekken uit mijn zondige staat. Las veel uit de Bijbel, sprak met onze dominee, enz. Maar het zwakte af. En nu hoorde ik pas weer een preek. Hierin werd gezegd: Wij zijn niet geboren om te sterven, maar om bekeerd te worden. En God heeft voor ons een pad gebaand door de Jordaan (de dood) zodat er voor ons een weg is die open ligt voor ons behoud. Ik weet dat mijn leven anders moet. Maar ik voel er zo weinig van. Kan u hier mij in helpen? Wat moet ik doen? Bidden? God hoort me, maar het krijgen van antwoord vind ik zo moeilijk. Wanneer is nu iets een antwoord? Het voelt zo leeg. Ik wil niet nog een keer op eigen kracht die strijd aangaan. Want dan kom ik beschaamd uit, dat weet ik. Maar wanneer is dit nu gegrond op Christus? Dan smeek ik ‘s avonds om bekering en de volgende dag scheld ik alweer op van alles en nog wat. Ik heb gelijk spijt, maar hoe moet ik verder? Kan u mij helpen?

Beste vraagsteller/stelster,
 
Vraag toch aan de Heere of Hij de nood van je onsterfelijke ziel op je hart wil binden. De Heere kan werkzaam maken aan de troon der genade. Zeker ligt er voor ons de plicht om de Heere te zoeken in de weg van het gebed. Maar als het van ons uitgaat dan gaat het ook weer over. De Heere kan werkzaamheden geven. Wij moeten sterven en wij kunnen niet sterven. Sterven betekent immers God ontmoeten. Wij kunnen God niet ontmoeten. En als wij sterven zoals wij geboren zijn, dan is het eeuwig kwijt. Dan kunnen wij het nooit meer overdoen. Dat is onze nood. Dan zijn wij God eeuwig kwijt. Die nood gevoelen wij niet. De Heere kan echter geven dat die nood werkelijk wordt gevoeld. Dan ontstaat er een heilige onrust. Dan moet het tot een oplossing komen. Dat wil ik je van harte toewensen. Wat bij de mensen onmogelijk is, dat nu mogelijk bij God.
 
Hartelijke groeten,
Ds. B. Reinders

Dit artikel is beantwoord door

Ds. B. Reinders

---

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven