Gedrag rond overlijden

Ds. J. van Rossem | Geen reacties | 15-05-2006| 00:00

Als er een hele goede kennis waar je een goede relatie mee had komt te overlijden, wat doe je dan? Wel of geen computergebruik, muziek, enz. tijdens de dagen dat hij boven aarde staat? Oftewel, hoe moeten we ons in die tijd dan gedragen?

Als een goede kennis door de onverbiddelijke dood wordt weg genomen, is het vaak in de waarneming zo dat de persoon in kwestie van het hart wordt gescheurd. Zo’n afscheid laat een diepe wond met een stekende pijn achter4. In veel gebieden in ons land hebben de buren de gewoonte om de bloemen uit de vensterbank te halen en om de gordijnen te sluiten. Op de Veluwe heeft men de gewoonte om de ramen met witte lakens te bedekken. Men is geconfronteerd met de donkere macht van de dood, die een vijand is en blijft. Daarnaast is het de gewoonte dat de familie een bepaalde rouwperiode in acht neemt. Vroeger deed men een zwarte band om, of naaide men een zwarte vierhoek op de mouw. Bij klederdrachten hoort daarom altijd een rouwdracht. Daar is verdriet, en dat wilde men weten. Dan is er geen plaats voor amusement, voor wereldse muziek (waar we altijd voorzichtig mee moeten zijn) , daar is zo ook geen plaats voor vreugde.

Zeker, als een kind van God sterft en op goede ronden kreeg te geloven dan de zonden (als de oorzaak van de dood) vergeven zijn, dan mag er een gepaste geestelijke vreugde zijn, als een lachen door de tranen heen, alhoewel hier ook geldt dat vlees, vlees niet kan missen. Stil gaat men dan ook meestal zijn weg. Wereldse vermaken zijn ook een bespotting van de dood. Huiverig zijn we als we horen hoe voetbalwedstrijden, wielerrondes toch doorgaan, ook al is er een deelnemer overleden. Men wil daarmee de dood verbloemen (daarom ook geen bloemen op het graf) of wegdrukken. Dan drukt men ook de vraag weg (en de mens doet dat van nature graag) of het goed zal zijn als de Heere ons komt te onderzoeken. Sterven is God ontmoeten. En de boze wil dat we die vraag overschreeuwen door werelds lawaai. In onze maatschappij wil men de dood weg stoppen Begrafenisstoeten hebben geen voorrang meer, en kerkhoven worden vaak als lusthoven aangelegd. In sommige gemeenten wordt bij een overlijden de klok geluid, alsof die klok uitroepen: Gedenk te sterven. Kunnen wij sterven? Dan is het goed om in binnenkamer van het gebed te zijn en niet door te gaan, alsof er niets gebeurd is.

Is computergebruik geoorloofd..Ik neem aan dat de vraagsteller hier vraagt naar het gebruik van en computer als amusementsmiddel (spelletjes ect.). Niet doen. En muziek? Gepaste muziek. Geestelijke muziek., waar der zaken van dood en eeuwigheid in voorkomen, is hier op zijn plaats. Moge een en ander ons brengen tot zelfonderzoek: zal het goed zijn  als de Heere ons komt te onderzoeken? En wat kleding betreft: het rouwkleed misstaat niemand. En laat dat de vraag zijn of jij en ik kunnen sterven. En bij dat zelfonderzoek zijn wereldse muziek en spelletjes alleen maar storend. Bovendien: met al deze zaken laten we ook zien dat de overledene geen grote plaats in ons leven in nam.

Hartelijk dank voor je vraag. We hebben genade nodig om te leven en te sterven. Die bidden we elkaar toe. Dank voor je vraag!
Ds. J. van Rossem

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J. van Rossem

• Geboortedatum:
  04-03-1945
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Status:
  Inactief

121 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven