(...) Hoe kan ik mijn vriend het beste uitleggen dat hij wel om bekering moet vr...

drs. J. Hoekman | Geen reacties | 18-04-2006| 00:00

Ik heb sinds zeven maanden verkering met een jongen uit de PKN en dit gaat heel goed en we zijn gelukkig samen. Ikzelf kom uit de Gereformeerde Gemeenten. Ik heb met mijn gemeente zeer zeker een binding en wil dat ook niet zomaar los laten. Mijn vriend is zeer gehecht aan de hervormde kerk. We vinden beiden dat dit tijd nodig heeft en maken ons hierover niet zo druk. We zijn beiden heel erg met het geloof bezig. Ikzelf geloof, dat ik geloof met mijn verstand maar dat ik nog niet het waarzaligmakend geloof bezit. Maar mijn vriend denkt dat als hij sterft, hij naar de hemel gaat. Als ik vraag of hij bekeerd is, zegt hij: wat is bekering dan eigenlijk? Ik geloof echt en als je gelooft ben je bekeerd. Hij zegt dat er tegenwoordig niet zulke bekeringen zijn zoals van Paulus omdat wij al in een kerk leven. Maar daar ben ik het niet mee eens. Nicodemus moest wederom geboren worden, staat er in Johannes evangelie en ook hij ging naar de kerk en wist niet wat dat inhield. Hoe kan ik mijn vriend het beste uitleggen dat hij wel om bekering moet vragen of zit ik op de verkeerde weg? Ik ben erg bang mezelf te bedriegen voor de eeuwigheid.

Om te beginnen, is de weg die jullie kiezen geen gemakkelijke weg! Want je hebt niet alleen maar met twee mensen te maken, maar ook met de familie. Je kunt niet vroeg genoeg beginnen met duidelijkheid scheppen voor jezelf en ook voor je vriend en voor beide families. Ik neem even aan dat jullie beiden een familie hebben! En geloof mij, je kunt daar niet vroeg genoeg meer beginnen! Het gehecht zijn aan een kerk heeft alle eeuwen door niet veel goeds gebracht. Ik ben van Paulus en ik van Apollos...enz. Paulus zegt: “Maar ik ben van Christus”!

Het gaat niet zozeer om gehecht zijn aan deze of die kerk, maar het gaat erom of je in de gemeente gevoed wordt door de prediking en of er in de gemeente oog en liefde is voor elkaar. Dat je in en door die gemeente, de gemeenschap met de Heere Jezus ervaart. Of jullie GEMEENTE een goede reuk van Christus verspreidt, waar anderen jaloers op worden en zijn. Want in Christus Jezus heeft noch besnijdenis enige kracht noch voorhuid, maar het geloof, door de liefde werkende. Een kerk is slechts een dode steen, ook al kunnen deze stenen in het leven van mensen een grote historische -en gevoelswaarde hebben. Jullie moeten allereerst met elkaar dus bepalen waar je wordt gevoed door het Evangelie van vrije genade en vervolgens moet je met elkaar serieus bespreken in welke gemeente je de liefde van en voor Jezus Christus proeft.

Het gedeelte van het geloven met je verstand is lastig en daarom wil ik aan jou allereerst een tegenvraag stellen: “Als je nu geschreven had: ik geloof alleen maar met mijn gevoel”, was dat dan anders voor jou geweest? Waarom is een verstandelijk geloof anders/minder dan een gevoelsgeloof? Gaat het niet om het geloof met ons gehele hart, ziel, verstand en kracht? Wanneer weet je dan zeker of je het ware zaligmakende geloof bezit? Is dat wanneer je daar ten volle in het verstand van overtuigd bent, of wanneer je een bepaald gevoel hebt, bv. tijdens bidden, Bijbellezen of onder een preek? Is ons gevoel niet even onbetrouwbaar en bedrieglijk als ons verduisterd verstand? Is dat (de zonde in verstand en gevoel) nu niet juist de kern van alle ellende, haat, leed, kerkscheuringen enz.. op deze wereld? “Want gij zijt gestorven, en uw leven is met Christus verborgen in God.” Wij moeten sterven aan al ons eigen verstand, gevoel en ook aan onze eigen ik, die van nature niet overeenstemt met Gods’ wil! Ons leven is verborgen in God, buiten onszelf, VERBORGEN IN GOD! Je gelooft, dat je gelooft met je verstand; Je weet dat je gelooft met je verstand? Je voelt dat je gelooft met je verstand? Het is VERBORGEN en veilig in God!!

Paulus heeft in de Romeinenbrief ook last van die geweldige aanvechtingen, van  twee wetten die in zijn binnenste een geweldige aanvechting veroorzaken! Ik hoor Paulus in deze aanvechtingen niet zeggen: ik heb, voel of ervaar nu niet het ware zaligmakende geloof MAAR, Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere. Zijn wij dan allemaal zulke ondankbare mensen geworden. Ik dank God, dat het verborgen is in God en ik bid dat Hij mij iets van deze verborgenheden wil openbaren als ik Bijbel lees, of bid, of naar de eredienst ga, of op die Bijbel -of gesprekskring, die catechese enz... ga!! Maar het zijn en blijven middelen. God is niets verplicht!

Jullie denken is beide gericht op iets in jezelf. Jij hebt het over “bezit” en hij heeft het over “de hemel”! Als jullie je nu eens allebei zouden richten: op dat bezit in de hemel!! Dat wat met Christus verborgen is in God! Als jullie je richten op Hem, die met Pasen heeft gezegd: “Het is volbracht” en Die toen vol vertrouwen Zijn geest overgaf, dan bevestigt God deze dingen in Zijn genade misschien wel in jullie werken. In jullie omgang met elkaar: om deze omgang zuiver te houden. In jullie liefde tot de beide families: door je niet te laten verleiden over en weer negatief met elkaar te spreken, door het voedsel daar weg te halen waar God het heeft neergelegd!

Want het geloof zonder de werken is dood, toon mij dan jullie geloof in de werken en vertrouw op God. Want voordat jij denkt dat je iets niet hebt en voordat je vriend denkt dat hij iets wel heeft God het al lang gewerkt. Het is als de wind! 2 Korinthe 13:5-6: “Onderzoekt uzelven, of gij in het geloof zijt, beproeft uzelven. Of kent gij uzelven niet, dat Jezus Christus in u is ? tenzij dat gij enigszins verwerpelijk zijt.  Doch ik hoop, dat gij zult verstaan, dat wij niet verwerpelijk zijn.” Jullie moeten mij maar corrigeren als het anders is, maar ik hoor nergens in de Bijbel iemand zeggen, Heere nu twijfel ik of ik het ware zaligmakende geloof wel heb!! “Ik dank God...; ...want wie twijfelt is een baar der zee gelijk...want die mens mene niet, dat hij iets ontvangen zal van de Heere”.

Als je vriend zegt: wat is bekering eigenlijk, dan bedoelt hij waarschijnlijk dat hij geen moment/tijdstip kan aangeven waarop dat gebeurd is en dat hoeft ook niet. Maar je vriend heeft geen gelijk, als hij vervolgens God wil voorschrijven dat het dan ook niet meer kan (Paulus!). Want ook deze dominee is als Paulus bekeerd van het heidendom naar het christendom, onder een preek van mijn geliefde broeder ds. W. Pieters in Genemuiden. En God heeft in genade mij wel het tijdstip bekend gemaakt! Maar dit is naar ik nu inmiddels wel heb ondervonden, veelal niet de weg die de meeste kinderen van God gaan!

Ik wens jullie veel wijsheid toe in jullie keuzen! Jullie zitten op de goede weg doordat jullie met dit geloof bezig zijn (Heilige Geest?)! Laat God het aan jullie uitleggen! Jullie moeten het niet aan elkaar gaan uitleggen, maar elkaar voorleven! Bid hardop met elkaar en leg jullie vragen ook voor aan de Heere! Lees samen zijn Woord en vraag of de Heere jou en je elke dag vriend wil bekeren!

Ds. J. Hoekman

Dit artikel is beantwoord door

drs. J. Hoekman

---

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven