Wachten op het grote wonder

Ds. C.J.P. van der Bas | Geen reacties | 23-07-2004| 00:00

Wat moet je nu eigenlijk als christen op aarde doen om zalig te worden? Ik ben van huis uit evangelisch, maar ik twijfel vaak aan de juistheid van de leer. Ik zit wel op een reformatorische school. Het is erg verwarrend: wat moet je geloven, wie spreekt de waarheid? Volgens jullie kan je niks doen omdat God alles heeft uitverkoren. Kun je dan ook echt helemaal niets doen? Moet ik nu wachten tot het grote wonder gebeurt?

Ps. Nog even dit tegen de reformatorische jongeren: Kom er voor uit dat je christen bent! Praat er met mensen over, en gedraag je ook als een christen! Soms mis ik iets bij reformatorischen wat ik bij evangelischen wel zie!

Beste vragensteller m/v,

Laat ik bij het beantwoorden van de vraag achteraan beginnen: Wanneer jongeren uit reformatorische hoek niet zo wervend en uitnodigend in de wereld staan als evangelische jongeren, heeft dat doorgaans te maken met de vraag naar hun persoonlijke verhouding tot God. Ontbreekt het oprecht en hartelijk geloof, dan blijft ook getuigenis met woorden en met manier van leven achterwege. Een jongere uit een reformatorisch milieu zal (veel) minder snel dan een evangelische jongere beweren te geloven, dat zijn zonden hem vergeven zijn en dat hij door God rechtvaardig verklaard is om Christus’ wil. Overigens onderstreep ik graag je oproep aan reformatorische jongeren om te laten zien en horen dat ze christen zijn. Al zouden ze voor zichzelf nog niet weten hoe ze tegenover God staan.

Maar nu je echte vraag. Je geeft aan dat volgens jou de leer van de reformatorischen is dat ze niets kunnen doen voor hun zaligheid omdat God alles heeft uitverkozen. Dat het een kwestie is van wachten op het grote wonder. Vooropgesteld: God is een God Die voor alle eeuwen uit de hele mensheid Zich een groot aantal mensen heeft uitgekozen aan wie Hij vergeving, gerechtigheid en het eeuwige leven schenkt, op kosten van Zijn Zoon Jezus Christus. En het is Pinksteren geworden waardoor het Evangelie van genade en vrede ook daadwerkelijk wordt geloofd en beleefd. Door de prediking van het Evangelie en door de werking van de Heilige Geest in hoofd en hart komt het zover, dat mensen opnieuw geboren worden en tot geloof en bekering geraken.

Zo spreekt naar mijn stellige overtuiging Gods Woord erover. Als je nu zegt: Niets kunnen doen?? Ik zou eerder zeggen. Normaal gesproken (pijnlijk!!!) wíllen wij niets doen om tot geloof te komen. Ik lees in de Bijbel dat niemand uit zichzelf naar God zoekt, Rom. 3. En dat Jezus Christus zegt tot degenen die worden bestraft na dit leven: Gij hebt niet gewíld dat Ik Koning over u zou zijn. Onrust over God en over je eigen leven. Over je verhouding tot God en je eeuwige toekomst kan een symptoom zijn van ‘wedergeboorte’. Een totaal nieuw begin dat God met Zijn Woord en Geest in je binnenste veroorzaakt, Joh.3. Wedergeboorte herken je daaraan, dat het je dringt naar Gods Woord. Om dat te lezen en vooral: omdat te horen,  in de kerk. Wedergeboorte herken je daaraan dat het je -met je onrust, en met je besef van zonde en van schuld en van straf te hebben verdiend- naar de Heere Jezus dringt. Je tot Hem doet gaan. Schroomvallig? Maar toch... Buiten Jezus is geen leven maar een eeuwig zielsverderf, Hand. 2. Gods Geest gebruikt het Woord van God: de Wet en het Evangelie om je tot Christus te brengen. En je op Hem te laten vertrouwen, op wat Hij volbracht heeft. Daar je rust voor hier en voor eeuwig in te zoeken en te vinden: geloof. En dan wordt je leven anders. Dan wordt het alle dag meer veranderd. Het wordt een leven dat zich al meer voegt naar Gods wil, naar Zijn heilzame geboden. Dat gaat niet zonder strijd, niet zonder hevige strijd. Omdat je eigen zondige ik voortdurend blijft opspelen. Maar toch. Er verandert wat. Omdat Gods Geest gestaag dóórwerkt in je. Reinigend en heiligend. Dat is bekering.

Kan ik er niets aan doen, aan zalig worden?? Als ik weet dat God Zijn Woord gebruikt om mensen opnieuw geboren te laten worden en tot oprecht geloof te bewegen. Dan is het mijn roeping om dat Woord ter hand te nemen. En naar de kerk te gaan, twee keer. Al voel ik er niets voor. Al heb ik geen trek. Dan is het mijn verantwoordelijkheid om te bidden, te bidden om de krachtige inwerking van Gods Geest onder de prediking van het Evangelie. Opdat in mij komt, wat ik er zelf niet inbrengen kan. Opdat in mij verandert wat ik zelf niet veranderen kan. Opdat ik tot Christus vluchten zal, wat ik uit mezelf niet doen zal.

Gods Woord en de prediking daarvan heeft Gods belofte mee: Vgl Romeinen 10 en Jesaja 55. Je bent geroepen om de door God aangewezen middelen met alle denkbare inspanning en kracht ter hand te nemen!! Wie dat niet doet, zal geen excuus hebben aan het eind van zijn leven voor de troon van God. “Werkt uws zelfs zaligheid met vreze en beven, want het is God Die in u werkt beide het willen en het werken naar Zijn welbehagen” Philippenzen 2 vers 12b en 13.

Ds. C. J. P. van der Bas, Woudenberg

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C.J.P. van der Bas

• Geboortedatum:
  23-03-1960
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Woudenberg
• Status:
  Inactief

14 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven