Al twee jaar geen gemeenschap met mijn vrouw

J.W.N. van Dooijeweert | Geen reacties | 09-03-2006| 00:00

Ik heb twee jaar al geen gemeenschap met mijn vrouw door bepaalde oorzaken die in ons huwelijk speelden. Af en toe doe ik aan zelfbevrediging. De kerkenraad keurt dat af omdat dat heel zondig is. Maar God heeft ons toch ook gevoel en lust gegeven?

Beste broeder,

Ik wil met uw vraag niet direct naar een antwoord van: “Het mag wel of het mag niet”. Ik denk dat er een heel andere vraag speelt in uw leven: “bepaalde oorzaken die in ons huwelijk speelden.” Hier ligt het begin van de oplossing van uw probleem! Het moet voor uw vrouw ook duidelijk zijn dat “geen seksualiteit” problemen oproept. De geslachtsgemeenschap is een zegen binnen het huwelijk. Zonder deze gemeenschap is het huwelijk niet compleet. Als er in het verleden dingen gespeeld hebben binnen uw huwelijk, waardoor er voor deze gemeenschap geen plaats meer is, dan is het in de eerste plaats de hoogste tijd om dit probleem uit de weg te ruimen, op zijn minst om het te bespreken. Dit kan heel moeilijk zijn, maar het lijkt mij toe dat het niet onmogelijk is.

Misschien is het probleem, dat er ligt, erg zwaar doordat het op het terrein van overspel, incest of andere seksuele problemen ligt. Dan kan het inderdaad zover komen dat het voor een vrouw geheel onmogelijk is om zich nog te geven aan haar man. Bedenk vooral deze kant van de zaak voor uw vrouw. Maar aan de andere kant is het natuurlijk wel zo dat er afspraken gemaakt zijn om bij elkaar te blijven. Dit heeft consequenties, voor u, maar ook voor uw vrouw. Het is vrij algemeen bekend dat een man niet gemakkelijk zonder seksualiteit kan leven. Zelfs Paulus staat hierbij stil in zijn brief aan de mensen in Korinthe: “Onttrekt u elkander niet, tenzij dan met beider toestemming voor een tijd, opdat gij u tot vasten en bidden moogt verledigen; en komt wederom bijeen, opdat u de satan niet verzoeke, omdat gij u niet kunt onthouden” 1 Korinthe 7:5.

De oplossing waar u nu voor kiest is geen oplossing. Het brengt u steeds verder in de vragen en schuldgevoelens. Ik kan natuurlijk zeggen “stop er mee”. Maar dat werkt zo niet in het leven. Daarom is het nodig om uw gezamenlijke overeenkomst van “samen verder gaan” uitvoerig samen te bespreken. Eventueel met behulp van een deskundige. Uw kerkenraad is hiervoor niet de meest geschikte partij. Zij kunnen niet anders dan afkeuren wat u doet. Het is immers niet de goede oplossing. Het geeft ook uzelf geen echte rust. Zoek licht en wijsheid bij de Heere om te komen tot een goede oplossing. Zoek door de weg van toewijding en liefde en trouw de weg naar het hart van uw vrouw en haar hart zal zich vroeger of later weer openen.

Ik begrijp dat mijn  antwoord voor u niet de grote oplossing is, maar broeder, ik zie geen andere weg dan deze. Bid de Heere God om wijsheid, liefde en kracht. En vooral om schuldvergeving voor de dingen die in het verleden speelden en nu nog steeds de volle vreugde van het leven in de weg staan, en denk er aan: vooral ook voor uw vrouw.

Hartelijke groeten, ga met God!

J. W. N. van Dooijeweert, Waddinxveen/Peru

Dit artikel is beantwoord door

J.W.N. van Dooijeweert

• Geboortedatum:
  23-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

266 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven