Zwager ontkent grensoverschrijdend gedrag

Een jaar geleden kwam mijn nichtje bij mij vertellen dat haar oom, en dus mijn zwager, ongewenst aan haar zat. Ze had hem hier al meerdere keren op gewezen dat ze dit niet fijn vond. Hij is er toen een poos ermee gestopt, maar toen hij er weer mee begon kon ze er niet meer over zwijgen. Ze kwam bij mij en nog een andere tante van haar. Uiteindelijk heeft ze het tegen haar ouders verteld en die hebben mijn zwager er mee geconfronteerd. Nu is het zo dat hij het ontkent en hij in de familie zich opstelt als slachtoffer en zegt dat mijn nichtje het verzint. Het is een hele rel geworden. Ook zijn vrouw gelooft in zijn onschuld. De hele familie is verscheurd erdoor. De meesten geloven in zijn verhaal en zien mijn nichtje als degene die hem kapot wil maken. Maar ik weet dat ze juist zolang zweeg om haar tante te beschermen. Ze heeft al erg veel meegemaakt in haar leven.

Nu is mijn vraag: hoe ga ik hiermee om? We hebben verjaardagfeestjes, etcetera en ik kom hem daar tegen en voel zoveel boosheid naar hem toe. Hoe kan ik hier het beste mee omgaan? Ik weet dat ik hem niet mag veroordelen en ik niet beter ben dan hij, maar voelt zo gemeen dat hij dit mijn nichtje en eigenlijk de hele familie aan doet. Het liefst ga ik nergens meer heen in de familie, maar daar maak ik mijn man heel verdrietig mee. Hij zegt dat ik het moet loslaten en gewoon doen, maar het lukt mij niet.

Beste vraagsteller,

Wat ben je in een ingewikkelde situatie beland. Ik bewonder de moed en de liefde waarmee je je nichtje steunt. Want zíj voelt dat jij haar gelooft en dat is ongelooflijk belangrijk.

Het is erg verdrietig en pijnlijk dat je zwager zijn grensoverschrijdend gedrag ontkent en dat het grootste deel van de familie hém gelooft. Ik ben bang dat je dit niet meer gaat veranderen. Je zult met deze situatie moeten leren leven, hoe moeilijk het ook is. 

Wat je wel te doen staat is (zoals dat genoemd wordt) het brengen van de rekening waar hij hoort. Dus breng dat wat je te vertellen hebt op de plaats waar het hoort. Dit kan door middel van een gesprek of door een brief of app. Maar ik denk dat het goed en helpend is voor jou als je je zwager gaat vertellen wat je hem te zeggen hebt. Dus dat je je nichtje wél gelooft en dat je zijn onschuld ten zeerste betwijfelt en dat dat het lastig maakt om neutraal met hem om te gaan. Daarin kun je hem natuurlijk ook wijzen op de mogelijkheid van vergeving, als er een belijden van zonden komt. Het is dan verder aan hem wat hij ermee doet. Hopelijk gaat dit ‘brengen van die rekening’ jou echter wel de rust geven die je nodig hebt. Je hebt dan gedaan wat je kon.
 
Daarnaast is het mijn advies om je nichtje te blijven steunen. Luister naar haar verhaal, bespreek wat zij nodig heeft en biedt haar een leuke, gezellige plek bij jou als tante. En mocht je merken dat zij vastloopt dan geef ik je het dringende advies om haar te verwijzen naar professionele hulpverleners. Die kunnen haar verder helpen en eventueel meedenken met bijvoorbeeld het doen van aangifte, mocht ze dat willen.
 
Al met al blijft het een moeilijke situatie en zal het best wat tijd kosten om je hiertoe te leren verhouden.

Van harte sterkte toegewenst.

Hartelijke groet,
Dorothé van Duijn,
Compassie