Wanhopig God zoeken
Redactie Refoweb | 16 reacties | 03-11-2025| 07:57
Vraag
Ongeveer een jaar geleden kwam ik erachter dat ik God niet kon ontmoeten zoals ik was. Ik werd heel bang en ging Hem zoeken door veel Bijbel te lezen en te bidden. Ik voelde me soms helemaal wanhopig. Er zat ook een psychisch stukje in, het beheerste mij helemaal. Soms mocht ik echt geloven dat ik God zou vinden, dat Hij mij zou vinden. Maar nu een jaar later is dat gevoel van die ellende wat weggezakt, de angst en de wanhoop ervaar ik niet meer. Ik voel me vooral leeg, koud, gevoelloos, moedeloos en verdrietig. Ik ben zo bang dat God mij aan mijzelf overlaat en ik weer verder zal gaan op de gewone voet. Vraag Hem dagelijks of Hij mij wil vasthouden.
Waar een stuk van het probleem zit is dat ik niet zie en besef dat ik zondig ben voor God. Ik zie niet hoe rechtvaardig, heilig, goed en barmhartig God is en ook niet hoe slecht ik ben. Verstandelijk weet ik dit wel, ook dat als ik niet in Jezus geloof ik heel zondig ben, maar ik ervaar dit zelf niet. Ik voel me vaak meer een rijke jongeling, een farizeeër. Ik ben zo blind voor alles. Ik vraag wel of God me dit wil laten zien door Zijn Heilige Geest, maar dit gebeurt niet, het lijkt of ik juist alleen maar harder word.
Mensen zeggen dat je als die tollenaar naar Jezus moet gaan en zeggen: wees mij de zondaar genadig. Maar ik voel me juist schijnheilig als ik dat bid, want ik voel me niet een zondaar. Hoe kom ik nu tot Jezus? Hoe ga ik mijn zonden zien? Hoe verandert mijn harde hart in een zacht hart? Ik voel in mijn hart dat ik de Heere Jezus niet echt vertrouw, Hem niet liefheb, misschien Hem zelfs niet echt nodig heb, soms ook boos voel omdat ik weet dat Hij alles kan geven en ik het toch niet heb, Hem eigenlijk verdacht maak. Dat maakt me dan weer moedeloos. Ik probeer het te veranderen, maar het lukt niet. Hoe leer ik Jezus juist vertrouwen en liefhebben?
Daarnaast voelt het gebed als één grote worsteling. Alsof ik een berg moet beklimmen elke keer opnieuw. Er staan rijke beloftes in de Bijbel voor het gebed, zoals: doe je mond wijd open en Ik zal hem vervullen. Maar tijdens het bidden denk ik steeds: geloof je dat wel dat God je hoort? Dat Hij je wil geven wat je nodig hebt? Vaak twijfel ik daar juist aan, dat maakt me moedeloos. En ik vraag aan mezelf: bid je wel oprecht? Wel nederig? Besef je wel tot Wie je nadert? Voel je je nood wel? Nee denk ik dan, ik ben als die mensen die tot God naderen met de lippen, maar het hart houd zich ver van Hem. Ik vertel al die dingen ook tegen God, maar ik weet niet hoe ik hier mee moet omgaan.
Bidden lukt niet, maar stoppen met bidden kan ik ook niet. Hoe moet dit nu? De Heere kan mij bidden leren, dat vraag ik ook, maar dan denk ik: je moet daarvoor wel naar Jezus toe. Maar hoe kom ik toch bij Hem? Ook bij het Bijbellezen en kerkgang heb ik dergelijke gedachten. Ik word er heel moe van. Ik heb twee jonge kinderen en een man. Ik ben overdag vaak best somber en ook raffel ik mijn werk regelmatig af, leg de kinderen snel op bed om zo snel mogelijk alleen te zijn om te kunnen lezen en bidden. Ook heb ik dan geen tijd om echt even samen te zijn met mijn man en iets gezelligs met hem te doen. En als we dan soms echt even samen zijn dan ben ik regelmatig somber. Ik weet dat dit alles niet goed is en ook egoïstisch op een bepaalde manier en voel me er ook schuldig over dat ik niet een vrouw en moeder ben die ik voor ze zou moeten zijn en wat God ook zou willen. Het maakt me gewoon zo somber en leeg als ik bedenk dat ik zo jaar in jaar uit blijf leven en mijn leven zo zinloos lijkt.
De laatste tijd merk ik wel dat dit minder wordt en dat ik meer ga genieten van alles en ook dat alles van de wereld weer begint te trekken en iets me helemaal in beslag kan nemen en heb ik soms geen zin in Bijbellezen en bidden. Dit maakt me dan weer somber omdat ik dan voor mijn gevoel steeds weer verder bij God vandaan ga. Hoe moet ik hiermee omgaan? Het is een hele warboel van vragen, maar hopelijk kunt u wat richting geven.
Een jonge vrouw.
De actualiteit verandert. De Bron niet.
Zie je ook iedere dag een stroom aan nieuws voorbijkomen? Het RD zet je aan het denken en geeft inzicht met nieuws en achtergronden in Bijbels perspectief. We duiden de actualiteit vanuit een onveranderlijke Bron. Ontdek nu één week gratis...
Antwoord
Beste jonge vrouw. Jij wilt genoeg besef van je zonden hebben, goed kunnen bidden, je nood voelen, een oprecht hart hebben en als het zover is, ja dan begint het er op te lijken… Kohlbrugge deed precies hetzelfde. Hij was bijna bovenaan de ladder. Bijna had hij de hemel bereikt, totdat hij naar beneden viel en weer opnieuw kon beginnen. Toen klonk daar die stem: “Kohlbrugge, ben je met mijn Lam tevreden?” “Ja, Heere, met Uw Lam ben ik tevreden”, antwoordde hij. En toen klonk Gods antwoord: “Dan ben Ik tevreden met jou.”
Jij wilt eerst een heilige worden, maar dat gebeurt pas nadat je levend gemaakt (verklaard) bent (wedergeboren). Eerst dat, dan pas heiligmaking. God verzoent vijanden met Zichzelf, geen mensen die zichzelf eerst wat proberen op te knappen en zich aangenaam proberen te maken in Zijn ogen. Je komt als een verloren zondaar, een vijand die niets anders verdiend heeft dan het eeuwige oordeel. En zo leg je jezelf aan de voeten van de Zaligmaker. “Heere, hier ben ik. Een hopeloze zondaar die niets heeft: geen zondekennis, geen schuldbesef. In alles schiet ik tekort. Ik weet maar één ding: ik heb vergeving van zonden nodig en anders ga ik voor eeuwig verloren. U zegt dat U niemand zult uitwerpen die tot U komt. Ik kom tot U omdat ik met mijn nood nergens anders meer heen kan.”
Kom tot de Zaligmaker, pleitend op de beloften in Zijn Woord. Dat zijn namelijk de touwen die uit de hemel hangen om zondaren te reden. Houd je daar aan vast. Klem je vast aan Jezus en laat Hem niet meer los. Geloven is niets anders dan vertrouwen. Vertrouwen op dat wat Hij heeft beloofd vast en zeker is. En als je Bijbel leest, vraag dan eerst in het gebed of je Zijn stem in dat Woord mag ‘horen’. Zo wandel je in kinderlijk vertrouwen achter Jezus aan. En dan ga je leren en ontdekken wie Christus is, maar ook wie je zelf bent. Niet eerder.
Kan het zijn dat je onder een voorwaardelijke prediking zit, waar het evangelie onder een deksel ligt? Luisteren dan ook eens naar andere predikanten. Het gaat om je zaligheid!
Zie verder deze antwoorden met uitleg van ds. Vergunst:
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat betreft de heiligmaking na de wedergeboorte dat is toch ook een proces van telkens weer als een bedelaar bij God aankloppen. Jij hebt lege handen en Hij kan ze vullen. Telkens weer. De zonden blijven een strijd hier op aarde.
Geestelijk bedelaars, na wedergeboorte…?
Weet je niet wat de verloren zoon ontving, toen hij thuiskwam kwam?
Heb jij zó’n karige God?
Lees Efeze 1
[3] Gezegend zij de God en Vader van onze Heere Jezus Christus, Die ons gezegend heeft met alle geestelijke zegen in de hemelse gewesten in Christus,
[4] omdat Hij ons vóór de grondlegging van de wereld in Hem uitverkoren heeft, opdat wij heilig en smetteloos voor Hem zouden zijn in de liefde.
[5] Hij heeft ons voorbestemd om als Zijn kinderen aangenomen te worden, door Jezus Christus, in Zichzelf, overeenkomstig het welbehagen van Zijn wil,
Dit is de Bijbelse taal van een wedergeboren!
De schrijver van de Efeze-brief, Paulus, heeft evengoed Romeinen geschreven. Wat dacht je van Romeinen 7? Over de strijd van de zonde waar Paulus last van heeft en die hij als wedergeboren christen nog steeds te strijden heeft.
Of lees 2 Korinthe 12 vers 7, waar Paulus last heeft van een doorn in het vlees. Klinkt toch ook niet bepaald rooskleurig.
Nog zo'n wedergeboren christen... koning David....leefde hij altijd heilig en smetteloos voor Gods aangezicht?
Wie je bent in Christus, wat je in het geloof zeker zo mag aannemen, wil nog niet zeggen dat je een ongedeukte levenswandel hebt. Dat is niet realistisch.
Op deez aardbol blijft het tobben.
Geestelijke bedelaars jazeker!!!! Dat is heel eenvoudig de praktijk van het leven!
Ik denk dat je twee zaken met elkaar verward.
Kindschap en bedelaarschap.
Wat betekent het om een geliefd kind van God te zijn?
Dat je in lompen de straat op gestuurd wordt om een korstje brood te moeten zoeken, zoals een bedelaar, die telkens nét iets krijgt zodat hij nét niet sterft?
Heb jij zó’n karig God?
Dat doet zelfs een “slechte” vader nog niet een, lees Matt. 7:11
Kind van God zijn betekent dat je dagelijks aan Zijn tafel mag zitten. Psalm 23. Ook al is er veel strijd, schaduw van de dood of doornen in het vlees. Maar dat heeft niet met een bedelaar te maken, maar met kindschap die door lijden geheiligd wordt. Heb. 12:6 enz.
Waarom zijn er zoveel moedeloze christenen? Omdat ze dit niet zien. Die kijken telkens alleen naar hun eigen ach en wee. Doorgeslagen bevinding: ik ervaar dit, ik voel dat, ik mis zus en klaag zo…
Je haalt de zonden erbij van wedergeborenen. Uiteraard zijn en blijven die er, helaas...
Natuurlijk neemt een vader een kind even onder handen, als een kind ondeugend geweest is.
Zo ook de Hemelse Vader!
Maar dat doet niets af van het kindschap waarbij je met Hem mag delen: méér dan overwinnaars te zijn in Christus, in Hem die ons heeft liefgehad!!
Rom. 8:35-39
Ik had een reactie getypt die helaas door een storing kwijt is geraakt. We moeten dit gesprek wellicht verder houden op het forum om niet teveel van de vraag en antwoord af te wijken.
De vraagstelster weet niet of zij een kind van God is. Een vraag die ik vaak voorbij zie komen op Refoweb!!!
Maar stel nu dat je dat station al gepasseerd bent. Want daar hebben jij en ik het over. hoe ziet dat dagelijkse leven van die christenen er uit?
Ik noemde koning David en Paulus. De praktijk van hun leven was niet zo rooskleurig dat ze elke dag een overvloedige tafel hadden. Of dat nou geestelijk of materieel was.
Je noemt Romeinen 8, kijk dan ook even naar vers 36. Alles wat ons overkomen kan neemt inderdaad niet weg dat we kinderen zijn van God.
Hoeft niet een in lompen gekleed persoon te zijn die korstjes brood vindt net genoeg om niet te sterven. Aardig voorbeeld van een overlevende uit een concentratiekamp.
Maar je bent wel in die zin een bedelaar dat je God elke dag nodig hebt en wij afhankelijke mensen zijn.
Nog even een lied om mee af te sluiten:
Youtube: Rikkert Zuiderveld, Televisiedominees
'maar je bent wel in die zin een bedelaar dat je God elke dag nodig hebt en wij afhankelijke mensen zijn'.
AMEN!
5 Gij richt de tafel toe voor mijn aangezicht, tegenover mijn tegenpartijders; Gij maakt mijn hoofd vet met olie, mijn beker is overvloeiende.
Psalmen 37
3 Beth. Vertrouw op den HEERE, en doe het goede; bewoon de aarde, en voed u met getrouwigheid. 4 En verlustig u in den HEERE, zo zal Hij u geven de begeerten uws harten. 5 Gimel. Wentel uw weg op den HEERE, en vertrouw op Hem; Hij zal het maken; 6 En zal uw gerechtigheid doen voortkomen als het licht, en uw recht als den middag.
Matteüs 5
6 Zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid; want zij zullen verzadigd worden.
2 Korintiërs 8
9 Want gij weet de genade van onzen Heere Jezus Christus, dat Hij om uwentwil is arm geworden, daar Hij rijk was, opdat gij door Zijn armoede zoudt rijk worden.
Psalmen 63
6 Mij ziel zou als met smeer en vettigheid verzadigd worden, en mijn mond zou roemen met vrolijk zingende lippen.
Dus geen bedelaars... wel als je afwijkt van de Heere:
Psalmen 32
3 Toen ik zweeg, werden mijn beenderen verouderd, in mijn brullen den gansen dag. 4 Want Uw hand was dag en nacht zwaar op mij; mijn sap werd veranderd in zomerdroogten. Sela.
Maar als je leest hoe het volk moest leven:
Deuteronomium 15
4 Alleenlijk, omdat er geen bedelaar onder u zal zijn; want de HEERE zal u overvloediglijk zegenen in het land, dat u de HEERE, uw God, ten erve zal geven, om hetzelve erfelijk te bezitten;
en hoe het fout ging, als ze deden wat recht was in hun eigen ogen, lees bijvoorbeeld het boek Richteren.
Als je een kruimeltje komt bedelen dan krijg je een kruimeltje, als je je mond wijdt open doet dan zal Hij hem vervullen... lees in Psalm 81 de klacht van de Heere Psalmen 81
12 Maar Mijn volk heeft Mijn stem niet gehoord; en Israël heeft Mijner niet gewild. 13 Dies heb Ik het overgegeven in het goeddunken huns harten, dat zij wandelden in hun raadslagen. 14 Och, dat Mijn volk naar Mij gehoord had, dat Israël in Mijn wegen gewandeld had! 15 In kort zou Ik hun vijanden gedempt hebben, en Mijn hand gewend hebben tegen hun wederpartijders. 16 Die den HEERE haten, zouden zich Hem geveinsdelijk onderworpen hebben, maar hunlieder tijd zou eeuwig geweest zijn. 17 En Hij zou het gespijsd hebben met het vette der tarwe; ja, Ik zou u verzadigd hebben met honig uit de rotsstenen.
Ik wil nog een keer reageren op het thema 'geestelijke bedelaars'. Daarna schrijf ik daarover zonodig verder op het forum. Dit om niet teveel af te wijken van bovenstaande vraag en antwoord.
Jij vindt dan ook dat christenen geen bedelaars zijn? Je plaatst een hoop teksten waaruit inderdaad een zekere rijkdom spreekt. Maar je moet het wel in de context laten waarin ze geschreven zijn.
Goed oké, je stelt dus dat wij alléén bedelaars zijn als wij afwijken van de Heere. Dan moet jij wel een heel overvloedig gezegend leven leiden waarin je vol bent met.......?
Klinkt haast paradijselijk.
Ten eerste zijn wij allen afgeweken van God door de zondeval. Niemand uitgezonderd.
Het is ronduit tobben op deez aardbol. Ja in Christus zijn wij Gods kinderen en beschermd!! Maar dat betekend niet dat ons nooit niets overkomen kan (lees Romeinen 8 vers 36) of dat wij nooit en te nimmer meer in zonde vallen.
De tollenaar (die arme bedelaar) zei: ,,O God! wees mij zondaar genadig".
Ben jij dan nooit eens behoeftig om bijv. wijsheid? Geduld? Zachtmoedigheid? Volharding? Kracht? Liefde? Trouw?
Heb jij die dingen al van jezelf? Of van God gekregen sinds je bekeerd bent en dan alles in een keer? Dus hoppa:,, Ik bekeer jou en je krijgt meteen de hele pot vol zegeningen zodat je nooit nergens meer om hoeft te vragen?"
Ik blijf erbij dat christenen ook bedelaars zijn! Afhankelijk van Zijn genade elke dag weer!
Dankjewel voor je uiteenzetting.
Ergens denk ik dat we hetzelfde bedoelen, maar het anders benoemen, de Heere geeft mild en overvloedig, wij kunnen alleen door Hem leven en op het rechte pad blijven, Paulus klaagt erover dat hij faalt, ik ellendig mens en ook ik dank God door Christus Jezus en ergens anders: ik ben verzekerd dat ...
Ik heb God bij alles nodig en net als de Israëlieten moet ik iedere dag manna verzamelen.
Als ik aan een bedelaar denk zie ik een vuile, magere gedaante met holle ogen, gescheurde kleren, blote voeten... dat betwist ik ten zeerste, een wedergeboren mens is als kind aangenomen en krijgt eten en drinken en liefde.
Ik denk dat jij dat evenzo niet ontkent en bedoeld dat we afhankelijk zijn van de Vader... net als de verloren zoon, die nergens recht op had.
Ik begrijp werkelijk niet dat hier discussie over kan zijn.
Goed weekend en gezegende zondag.
Ah ik begrijp het, net als ik al schreef naar @ huisje op de hei, we bedoelen hetzelfde, we benoemen het anders, altijd afhankelijk zijn JA, als een bedelaar, ellendig zonder eten of drinken, NEE! De Heere geeft mild en overvloedig aan hen die Hem nederig te voet vallen, Hij leert Zijn wegen, de Heere is lankmoedig en groot van goedertierenheid... Hij is niet karig... Hij is zo goed tegenover mij, die alles verpruts heeft, die het zelf nooit heeft of kan. Ondanks dat ik een ellendig mens ben dank ik God door Jezus Christus voor alle weldaden aan mij bewezen.
Lazarus, uit de gelijkenis, was een bedelaar aan de poort, maar toch vloeide zijn beker over.
