Geen moeite met 20-wekenecho

Je kunt prima voor jezelf motiveren waarom je een 20 weken echo wil. Ga dat vooral doen, samen met je man.
Wat in onze kringen gebruikelijk is moet geen harnas zijn.

Het is goed om een vast standpunt in te nemen voor als de 20 weken echo onverhoopt problemen laat zien. Bijvoorbeeld: als ons kindje beperkingen heeft, dan is het even welkom en willen we graag voor hem/haar zorgen. Als je dit voor jezelf helder hebt en je het goed kunt verwoorden, zal de verloskundige en/of gynaecoloog daar vast wel in meegaan en de beste zorg verlenen.
Dit is natuurlijk een 'als dan' reactie, om voorbereid te zijn. Hopelijk komt het niet aan de orde en mogen jullie een gezond kindje ontvangen.

Ieder heeft zijn eigen rede om het wel of niet te doen. Wij hebben er altijd bewust wel voor gekozen en voor de 13 weken echo bewust niet, om de 13 weken echo echt is om vroegtijdig een zwangerschap af te kunnen breken als het niet goed is. De 20 weken echo kan ook met die insteek gedaan worden, maar wij hebben dat als medisch onderzoek gezien, waarbij je jezelf inderdaad kan voorbereiden mocht er iets niet goed zijn. Soms kan bijv een operatie direct na de geboorte nodig zijn, iets wat als je het niet weet het leven van je kindje kan kosten. Als nadeel heeft het dat je geen onbezorgde zwangerschap meer hebt mocht er iets niet goed zijn. Weeg het voor jezelf af en breng het in gebed bij de Heere. Als jij dat voor jezelf kan verantwoorden tegenover de Heere, wie zijn andere mensen dan dat ze er wat van vinden?

@Avhg Huh? Ik heb de 13-wekenecho altijd vooral gezien als een echo om te ontdekken hoe ver je nu eigenlijk bent. Ik ben erg onregelmatig ongesteld, dus die echo was altijd een belangrijk moment voor de planning. Zo zie je maar weer dat iedereen het anders ervaart. Wij zaten bij een christelijke verloskundepraktijk, dus misschien werd het dan ook op een andere manier gebracht.
Bij de 20-wekenecho is het vooral fijn dat je je kunt voorbereiden mocht er iets mis zijn. Is er bijvoorbeeld een hartafwijking te zien, dan weet je dat een thuisbevalling niet verstandig is en kun je in het ziekenhuis bevallen, met eventuele dokters die klaar staan voor een operatie als dat nodig is. Dat was voor ons de reden om hem te doen, al is het ook heel bijzonder om alvast kennis te maken met je kindje.

De 13 weken echo is van de laatste jaren, was eerst niet. De 12 weken echo (bij mij vaak met 11 weken gedaan) is de termijnecho om te bepalen hoever je bent.

Doe vooral waar JIJ/JULLIE je goed bij voelt. Als er iets ontdekt wordt bij de 20 weken echo ben je er misschien op tijd bij. Stel je voor dat een operatie nodig is na de geboorte, natuurlijk maak je je veel zorgen maar ze zijn er dan misschien wel op tijd bij.

Anderszijds, met of zonder echo kan er altijd nog iets gebeuren, je tekent nooit voor een onbezorgde zwangerschap.

Ga vooral bij jezelf te rade wat je belangrijk vind, wil je graag het geslacht weten? Prima, wil je het niet? Even goed.. De omgeving moet leren om niet altijd een vinger in de pap te hebben

@Avhg Oef, onze jongste is vier en ik dacht dat ik dus nog redelijk op de hoogte was, maar dan zijn er al weer dingen veranderd. Bij twee van kinderen bleek ik bij de eerste echo al dertien weken zwanger te zijn, dus dat koppelde ik in mijn hoofd aan de termijnecho.
Maar als ik lees wat de bedoeling is van de dertienwekenecho, snap ik je afweging wel goed!

Nee hoor, daar is niks op tegen. Wél moet ik zeggen dat ik er zelf nooit gebruik van heb gemaakt. Bij ons was er een verloskundige in een echt refodorp, die een 'rot in het vak' was en zelf rond de 20 weken een uitgebreide echo maakte.

Als u zelf te volle verzekerd bent dat het goed is laat u dan niet door anderen beïnvloeden.

Tijdens de 20-wekenecho kregen we te horen dat ons kindje niet levensvatbaar zou zijn.
Wat een klap… woorden die je wereld even stilzetten.

Toch ben ik, hoe vreemd dat misschien ook klinkt, dankbaar dat ik in de weken daarna de tijd kreeg om me voor te bereiden. Om bewust stil te staan bij elk moment, bij elk schopje, bij elk stukje van dat kleine leven in mij.
Ons kindje had ook zichtbare afwijkingen.
Maar wat misschien nog het moeilijkste was, waren de reacties van sommige artsen: het aandringen op abortus, alsof dat de enige weg was.
Voor ons was dat nooit een twijfel.
Elke seconde met ons kindje was waardevol.

@e9221
Wat een terecht reactie, heb dit eerdergenoemde, het kindje kon in de armen van de moeder sterven... heel veel sterkte, het kindje blijft altijd in je hart ♡

Moet terecht reactie zijn en eerder gehoord

Tere reactie, mijn tablet doet soms zijn eigen zingt, sorry